Cytat dnia
Różne są rodziny i różnie się te lojalności rozkładają, ale jest powiedziane, że w momencie zawarcia związku małżeńskieg...
Najnowsze artykuły
Artykuły7 gotyckich powieści na mgliste dni
31
Artykuły„Psychoza”, „Lśnienie”, „Zagłada domu Usherów”, czyli różne oblicza motywu szaleństwa w literaturze
17
ArtykułyCzytamy w weekend – Światowy Dzień Zwierząt 2024
416
ArtykułyReese Witherspoon i Harlan Coben piszą wspólną powieść. Premiera thrillera już w przyszłym roku36
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2021
2017
2015
Jak być szczęśliwym dorosłym bez szczęśliwego dzieciństwa Monika Wasilewska 
Myślę, że jest to niezwykle wartościowa książka. Zrealizowana jest w formie wywiadu. Jeśli ktoś zapoznaje się z innymi działami kultury o tematyce psychologicznej i związanej z parentyfikacją i traumami to zauważy, że poruszono w tej książce większość najważniejszych treści, które nawiązują do pozostałych tekstów. Wydaje mi się, ze jest to książka nie tylko dla dorosłych, którzy doświadczyli traum w dzieciństwie, ale także dla dorosłych planujących mieć bliższy kontakt z dziećmi (np. rodzicielski lub jako ciotka/wujek , dziadkowie etc.). Książka uświadamia też jak wielkie znaczenie ma psychoterapia w dążeniu do bycia szczęśliwym człowiekiem. Polecałabym uzupełnić lekturę np. o książkę "Wsparcie dla dorosłych córek narcystycznych matek". Wg mnie pozycja ta jest wartościowa i niemal każdy skorzysta na jej przeczytaniu. Warto też zaznaczyć, że jest to książka przeznaczona dla "przeciętnego człowieka". Autorka unika sformułowań stricte naukowych. Jeśli ktoś jest zapoznany z tą tematyką na wyższym poziomie to treści mogą wydać mu się nie wystarczające. Niemniej pozostałym myślę, że wydadzą się przydatne.
Jak być szczęśliwym dorosłym bez szczęśliwego dzieciństwa Monika Wasilewska
Książka jest reklamą terapii. To zarówno zaleta, jak i wada. Ma formę wywiadu, dzieki czemu jest przystępna językowo. W opisywanych przez psychoterapeutkę przykładach łatwo znaleźć te, które dotyczą nas samych, a co za tym idzie zrozumieć, jakie zaburzenia nas dotykają. Wiele razy psychoterapeutka mówi o swoich poglądach, uznając je za właściwe, bez poparcia jakąś wiedzą czy odnośnikami do świata nauki. Jednocześnie cieszę się, że przeczytałam tę lekturę, była dla mnie wartościowa, odczuwam po niej ulgę i łatwiej mi zrozumieć, skąd lęk i stres w mojej głowie, a także, jak spróbować z nimi walczyć. Przeczytałabym ją jeszcze raz, będę chciała do niej wrócić za jakiś czas. Przeczytana w dwa dni.
