Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety żyjemy w czasach, kiedy każdy może napisać i wydać książkę, i niestety coraz więcej influencerów/instagramerów/blogerów to robi i niestety wychodzi "tak, jak na załączonym obrazku". Tytuł chwytliwy, temat interesujący, a w środku niestety nic wartościowego (no, może tylko ostatni rozdział "Pomóż sobie i bliskim", z którego można się czegokolwiek ciekawego i przydatnego dowiedzieć). Książka jest chaotyczna, autor często powtarza to samo, język jest bardzo "internetowy" i męczący (naprawdę można ciekawie opowiedzieć historię bez używania słowa "sraczka" na co 2 stronie...). Mocno da się odczuć to, że autor chyba jednak nie nadaje się na ratownika medycznego, ale sam nie jest w stanie się z tym pogodzić, tylko brnie w zaparte. 250 stron narzekania na kraj, cały medyczny świat, no i oczywiście na pacjentów, to naprawdę za dużo. Bardziej nadaje się to na post na facebooku, niż na książkę...

Niestety żyjemy w czasach, kiedy każdy może napisać i wydać książkę, i niestety coraz więcej influencerów/instagramerów/blogerów to robi i niestety wychodzi "tak, jak na załączonym obrazku". Tytuł chwytliwy, temat interesujący, a w środku niestety nic wartościowego (no, może tylko ostatni rozdział "Pomóż sobie i bliskim", z którego można się czegokolwiek ciekawego i...

Książka niesamowicie dołująca i frustrująca, ale na pewno warta wysokiej oceny. Dobrze napisana, zachowująca obiektywizm, pozbawiona zbędnych opinii personalnych. Da się wyczuć, że autorka bardzo się napracowała, żeby dotrzeć do niektórych źródeł i zebrać wartościowy materiał. Ciężko mi o niej cokolwiek więcej napisać. Jest to pozycja, którą powinien przeczytać każdy Polak, żeby mieć świadomość tego, co tak naprawdę odpintalala się w naszym "pięknym" kraju.

Książka niesamowicie dołująca i frustrująca, ale na pewno warta wysokiej oceny. Dobrze napisana, zachowująca obiektywizm, pozbawiona zbędnych opinii personalnych. Da się wyczuć, że autorka bardzo się napracowała, żeby dotrzeć do niektórych źródeł i zebrać wartościowy materiał. Ciężko mi o niej cokolwiek więcej napisać. Jest to pozycja, którą powinien przeczytać każdy Polak,...

Niestety jestem na nie. Od mniej więcej dwóch części widać, że seria o Chyłce to taka równia pochyła. Remigiusz Mróz powinien był ją zakończyć z honorem na piątym tomie. Jeśli chodzi o sam "Kontratyp", to całe jego tło jest zlepkiem skopiowanych bądź sparafrazowanych wypowiedzi alpinistów, które pojawiły się ostatnimi czasy w mediach w związku z zimową wyprawą na K2 i akcją ratunkową na Nanga Parbat. Opisy choroby wysokościowej, hipotermii, zmian pogodowaych,lawin, hejtu w Internecie, wszystko to wydaje się być żywcem wyjęte z ostatnich wywiadów/opisów wydarzeń. Nieładnie Panie Mróz...to tak się teraz pisze książki w tempie ekspresowym?
Kolejną słabizną jest sam pomysł wysłania Chyłki na Annapurnę. Nałogowa palaczka i pijaczka, która nie uprawia żadnego sportu, nie jeździ w góry, nie potrafi nawet korzystać z raków ani z poręczowania, nagle porywa się na wysokość ponad 5 tysięcy metrów (bez aklimatyzacji!), spada na nią lawina, a ta jeszcze samodzielnie daje radę zejść do jednego z obozów (sic!). Taka żenada, że już nawet świat z "Harrego Pottera" wydaje się bardziej realny...
Wszystko to bardzo negatywnie wpływa na sam wątek kryminalny, który sam w sobie nie jest w tej książce najgorszy. Jednak poprzez ukradzione tło i żenujące przedstawienie wydarzeń w Himalajach, książka staje się niezwykle męcząca, a samo jej czytanie frustrujące.

Niestety jestem na nie. Od mniej więcej dwóch części widać, że seria o Chyłce to taka równia pochyła. Remigiusz Mróz powinien był ją zakończyć z honorem na piątym tomie. Jeśli chodzi o sam "Kontratyp", to całe jego tło jest zlepkiem skopiowanych bądź sparafrazowanych wypowiedzi alpinistów, które pojawiły się ostatnimi czasy w mediach w związku z zimową wyprawą na K2 i...