Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Aż się nasuwa " no nie, no k**rwa no nie, czy Ty to widzisz?!"

Bardzo podoba mi się pióro autorki i dlatego obniżam ocenę.

Zainteresowało mnie "Chodzi lisek koło drogi", sprawdziłam, okazało się, że to dopiero druga pozycja z serii, więc zabrałam się za czytanie pierwszej. I to był błąd. A wręcz jak w starym dowcipie: wielbłąd.

Ja nawet nie wiem jak to coś sklasyfikować. "Kryminał/sensacja/thriller"? Kogoś, kto podrzucił to pod tę kategorię powinno się batożyć. Zagadka w zasadzie żadna, bo wszystko i tak wiadomo prawie od początku. O reszcie nie wspomnę, bo śmiech na sali.

Romans/obyczaj? Lepsza fabuła jest nawet w młodzieżówkach.

Ktoś powinien autorce powiedzieć, że dobra książka nie polega na tym, że czytelnik ma wszystko wyłożone jak kawę na ławę, a jedynie bohaterowie o tym "nie wiedzą". Bo w takiej sytuacji, ma się wrażenie, że czyta się o idiotach, co nie nastraja zbyt pozytywnie.

Do tego bohaterowie - bardziej stereotypowo nie można było "pojechać"? W dodatku albo wręcz święci, albo źli do szpiku kości. A metamorfozy przechodzą tak szybko, że lepiej nie mrugać.

Dobre opowiadanie na początku. I dobre, lekkie pióro.

Autorka po samych swoim pisaniu wydaje się być bardzo pozytywną osobą, dlatego głupio mi się piszę tę ocenę. Z tym, że ja to przeczytałam do końca, a jak widzę ocenę 7,3 to nóż się w kieszeni otwiera.

Aż się nasuwa " no nie, no k**rwa no nie, czy Ty to widzisz?!"

Bardzo podoba mi się pióro autorki i dlatego obniżam ocenę.

Zainteresowało mnie "Chodzi lisek koło drogi", sprawdziłam, okazało się, że to dopiero druga pozycja z serii, więc zabrałam się za czytanie pierwszej. I to był błąd. A wręcz jak w starym dowcipie: wielbłąd.

Ja nawet nie wiem jak to coś...

Niezła, ale byłoby lepiej, gdyby autorka poruszając dwa wątki (stereotypy oraz ładunki wybuchowe w szkole) się na dwóch skupiła. Niestety tak nie jest, więc w efekcie mamy niezłą książkę, która mogłaby świetna być, gdyby pozwolono się czytelnikom zastanowić, kto jest sprawcą. A to niestety wiadomo od razu, gdy pozna się bohaterów.

Niezła, ale byłoby lepiej, gdyby autorka poruszając dwa wątki (stereotypy oraz ładunki wybuchowe w szkole) się na dwóch skupiła. Niestety tak nie jest, więc w efekcie mamy niezłą książkę, która mogłaby świetna być, gdyby pozwolono się czytelnikom zastanowić, kto jest sprawcą. A to niestety wiadomo od razu, gdy pozna się bohaterów.

Ostatnio coś mnie "wzięło" i przeczytałam kilka młodzieżówek (powiedzmy, że kryminalnych) i przyznam, że to jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza.

Bohaterowie może i niezbyt skomplikowani, ale zróżnicowani, w sumie nawet wiarygodni i da się ich polubić, akcja też niczego sobie. No nie powiem, żeby mnie końcówka jakoś wielce zaskoczyła, ale przynajmniej tyle, że nie odgadłam o co chodzi od pierwszych stron.

Do tego klimat slashera o grupie przyjaciół, na których ktoś poluje, co mi akurat bardzo pasowało, bo filmy tego typu, to takie moje "guilty pleasure" ;)

Ostatnio coś mnie "wzięło" i przeczytałam kilka młodzieżówek (powiedzmy, że kryminalnych) i przyznam, że to jedna z lepszych, jeśli nie najlepsza.

Bohaterowie może i niezbyt skomplikowani, ale zróżnicowani, w sumie nawet wiarygodni i da się ich polubić, akcja też niczego sobie. No nie powiem, żeby mnie końcówka jakoś wielce zaskoczyła, ale przynajmniej tyle, że nie...