Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmiata z emocjonalnej planszy, najlepsze dzieło Yiyun Li.
Teraz przeczytałem już od niej wszystko, co wydano w Polsce. I zostanie w moim sercu jako ta, która najlepiej przedstawia ludzkie okrucieństwo, obrzydliwe motywacje, przyczyny i skutki, realizm tła. Mistrzyni odcieni szarości.

Zmiata z emocjonalnej planszy, najlepsze dzieło Yiyun Li.
Teraz przeczytałem już od niej wszystko, co wydano w Polsce. I zostanie w moim sercu jako ta, która najlepiej przedstawia ludzkie okrucieństwo, obrzydliwe motywacje, przyczyny i skutki, realizm tła. Mistrzyni odcieni szarości.

Lincoln w Bardo jest fantastyczną książką, każdemu wpychałbym do trumny, pod ręce, choćby i po tamtej stronie przeczytał, bo tak tak lekko i mądrze, bez ciężaru bezcelowości, o śmierci nie pisał nikt (lub celniej - nikt mi znany). Jedna z piękniejszych formą słowa i bystra wizją.

Lincoln w Bardo jest fantastyczną książką, każdemu wpychałbym do trumny, pod ręce, choćby i po tamtej stronie przeczytał, bo tak tak lekko i mądrze, bez ciężaru bezcelowości, o śmierci nie pisał nikt (lub celniej - nikt mi znany). Jedna z piękniejszych formą słowa i bystra wizją.

Ostatni z wielkich ma w sobie niepodważalną jakość literacką w przedstawianej goryczy, a przy tym jest naturalnie i klamrowo tragiczna - i wraz z notatkami, których nie zdążył przed śmiercią Fiztgerald w powieści użyć, porusza mnie do głębi. To było piękne, filmowe przeżycie.

Ostatni z wielkich ma w sobie niepodważalną jakość literacką w przedstawianej goryczy, a przy tym jest naturalnie i klamrowo tragiczna - i wraz z notatkami, których nie zdążył przed śmiercią Fiztgerald w powieści użyć, porusza mnie do głębi. To było piękne, filmowe przeżycie.

Rozdziera mnie wewnętrznie, bo skala cierpienia i ilość sfer, w których występuje, w kraju, który sam jest w tej sytuacji najbardziej upośledzonym, przekracza ludzkie zdolności. I nie mogę już słuchać dorosłych ludzi, jęczących o kształt ich nosa. Ta niedojrzałość mnie przerasta.
I cieszę się, że dostałem słowa, które takie odczucia sprawiły.

Rozdziera mnie wewnętrznie, bo skala cierpienia i ilość sfer, w których występuje, w kraju, który sam jest w tej sytuacji najbardziej upośledzonym, przekracza ludzkie zdolności. I nie mogę już słuchać dorosłych ludzi, jęczących o kształt ich nosa. Ta niedojrzałość mnie przerasta.
I cieszę się, że dostałem słowa, które takie odczucia sprawiły.