Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uważam ten zbiór za dzieło wybitne, niemniej muszę przyznać, iż ocena jest tak naprawdę za jedno opowiadanie; Pan B. Polecam niemniej cały zbiór, bo choć nie każdego śmieszy ten typ humoru, intelektualne żarty sypią się tu gęsto.

Uważam ten zbiór za dzieło wybitne, niemniej muszę przyznać, iż ocena jest tak naprawdę za jedno opowiadanie; Pan B. Polecam niemniej cały zbiór, bo choć nie każdego śmieszy ten typ humoru, intelektualne żarty sypią się tu gęsto.

Krótkie historie, utrzymane w stylu allenowskim. Absurd podszyty inteligentnym humorem, nie jest to najlepszy jego zbiór opowiadań, niemniej warto sobie przeczytać czasem na poprawę humoru.

Krótkie historie, utrzymane w stylu allenowskim. Absurd podszyty inteligentnym humorem, nie jest to najlepszy jego zbiór opowiadań, niemniej warto sobie przeczytać czasem na poprawę humoru.

Daję najwyższą ocenę, na jaką stać HP; nie jest to arcydzieło, ale i nie jest to zwykła książka napisana z myślą o dzieciach. Trzeba powiedzieć sobie wprost, że JKR uczyniła z techniki literackiej, jaką jest gra ukrytym elementem, swoistą sztukę. Zaskakuje i potrafi zupełnie przedefiniować nasze myślenie o dobrze znanych nam bohaterach z serii (a szczególnie o jednym z ekhem ekhem ulubionych nauczycieli Harrego ;) ).

Daję najwyższą ocenę, na jaką stać HP; nie jest to arcydzieło, ale i nie jest to zwykła książka napisana z myślą o dzieciach. Trzeba powiedzieć sobie wprost, że JKR uczyniła z techniki literackiej, jaką jest gra ukrytym elementem, swoistą sztukę. Zaskakuje i potrafi zupełnie przedefiniować nasze myślenie o dobrze znanych nam bohaterach z serii (a szczególnie o jednym z...

Każda książka z serii HP to małe arcydzieło literatury dziecięcej; może się nie podobać, jednak trudno odmówić autorce talentu w tworzeniu historii zawiłej i zaskakującej, a jednocześnie zrozumiałej dla każdego- czy to ma się 9 lat czy też 50.

Każda książka z serii HP to małe arcydzieło literatury dziecięcej; może się nie podobać, jednak trudno odmówić autorce talentu w tworzeniu historii zawiłej i zaskakującej, a jednocześnie zrozumiałej dla każdego- czy to ma się 9 lat czy też 50.

JKR napisała krótkie, ale dające do myślenia teksty, a forma baśni nie ujmuje im niczego. Dalej czuć magię -tę dosłowną i ukrytą- którą nasiąknięty jest Harry P.

JKR napisała krótkie, ale dające do myślenia teksty, a forma baśni nie ujmuje im niczego. Dalej czuć magię -tę dosłowną i ukrytą- którą nasiąknięty jest Harry P.

Tak jak Zmierzch trzeba uznać za dobrą książkę, tak jej kontynuacje są zwyczajnie słabe (choć 4. część mi się podobała), a 3. stanowi (moim zdaniem) dno serii.

Tak jak Zmierzch trzeba uznać za dobrą książkę, tak jej kontynuacje są zwyczajnie słabe (choć 4. część mi się podobała), a 3. stanowi (moim zdaniem) dno serii.

Czy ta książka jest dobra? Kiedy ją czytałem, miałem zamiar poznać ją po to, by śmiać się z czytelniczek, wskazując na idiotyzmy, które ta książka zawiera. I choć robiłem to (i to brutalnie, acz nie bez odrobiny intelektualnej perwersji) to dziś nie jestem z tego dumny.
Ta książka ma drobnego pecha, bo sam pomysł jest genialny i taka też ta powieść powinna być. A nie jest, gdyż autorka rzuciła się z motyką na słońce. Primo: pomysł przedstawienia wartości wstrzemięźliwości seksualnej poprzez metaforę wampira- jak już mówiłem, genialny. Wykonanie- autorka przedstawiła perspektywę siedemnastolatki, co jest bardzo trudnym zadaniem, ba! jednym z najtrudniejszych, przed jakimi staje pisarz (osobiście potrafię wskazać tylko Buszującego w zbożu, jako przykład powieści, gdzie wyszedł taki zabieg). A kiedy SM pisała Zmierzch, była debiutującą autorką, toteż trudno się dziwić, że jej się to zwyczajnie nie udało, a szkoda. Mam nadzieję, iż kiedyś ktoś napisze remake tej książki, z lepszym efektem.

Czy ta książka jest dobra? Kiedy ją czytałem, miałem zamiar poznać ją po to, by śmiać się z czytelniczek, wskazując na idiotyzmy, które ta książka zawiera. I choć robiłem to (i to brutalnie, acz nie bez odrobiny intelektualnej perwersji) to dziś nie jestem z tego dumny.
Ta książka ma drobnego pecha, bo sam pomysł jest genialny i taka też ta powieść powinna być. A nie jest,...

MIałem wrażenie, że jest to powieść dla kobiet, lecz przyjaciółka była wręcz odwrotnego zdania- że jest dla mężczyzn. Teraz wiem, iż jest to powieść dla każdego, kto lubi japońskiego mistrza słowa, melancholijną nastrojowość jego książek.

MIałem wrażenie, że jest to powieść dla kobiet, lecz przyjaciółka była wręcz odwrotnego zdania- że jest dla mężczyzn. Teraz wiem, iż jest to powieść dla każdego, kto lubi japońskiego mistrza słowa, melancholijną nastrojowość jego książek.

Polecam jako idealny dodatek do porannej kawy.

Nie jest to najlepsza powieść, jaką czytałem -a czytam sporo- ale ugruntowała moją opinię, iż Helprin jest świetnym pisarzem. Warto się zapoznać, gdyż pod humorystycznym obrazem ekscentryka znajduje się piękna refleksja, co liczy się naprawdę w życiu.

Polecam jako idealny dodatek do porannej kawy.

Nie jest to najlepsza powieść, jaką czytałem -a czytam sporo- ale ugruntowała moją opinię, iż Helprin jest świetnym pisarzem. Warto się zapoznać, gdyż pod humorystycznym obrazem ekscentryka znajduje się piękna refleksja, co liczy się naprawdę w życiu.

Przyznam się szczerze, nie zrozumiałem tej książki. Dlatego ocena jest tylko za styl; rzadko można spotkać tak utalentowanego pisarza, który jest poważny i kpiący, a także wyjątkowo refleksyjny. Jedna tylko uwaga; niech nikt kto nie lubi fantastyki nie myśli, że to nie jest ksiażka dla niego! Warto przeczytać tą powieść tylko dla przyjemności przyglądania się gry słowem Helprina, choć momentami muszę przyznać, ciężko przebrnąć przez nią.

Przyznam się szczerze, nie zrozumiałem tej książki. Dlatego ocena jest tylko za styl; rzadko można spotkać tak utalentowanego pisarza, który jest poważny i kpiący, a także wyjątkowo refleksyjny. Jedna tylko uwaga; niech nikt kto nie lubi fantastyki nie myśli, że to nie jest ksiażka dla niego! Warto przeczytać tą powieść tylko dla przyjemności przyglądania się gry słowem...

Trudna, acz genialna i wybitna.

Trudna, acz genialna i wybitna.

Ciężka do przeczytania, ale ciekawa pozycja w bibliografii MVLL.

Ciężka do przeczytania, ale ciekawa pozycja w bibliografii MVLL.

Pozycja obowiązkowa dla fanów literatury iberoamerykańskiej.

Pozycja obowiązkowa dla fanów literatury iberoamerykańskiej.

Ciekawe, bardzo ciekawe, tematyka podobna do "Jądra ciemności", ale napisana w stylu MVLL.

Ciekawe, bardzo ciekawe, tematyka podobna do "Jądra ciemności", ale napisana w stylu MVLL.

Interesujące studium literatury, polecam każdemu, nawet jak ktoś nie jest fanem MVLL.

Interesujące studium literatury, polecam każdemu, nawet jak ktoś nie jest fanem MVLL.

Ta książka to jedyny raz, gdy zawiodłem się na MVLL. Akcja nie przekonująca, temat ciekawy i godniejszy lepszego opracowania. Llosa nie powinien pisać kryminałów, jeśli można tak nazwać tą książkę.

Ta książka to jedyny raz, gdy zawiodłem się na MVLL. Akcja nie przekonująca, temat ciekawy i godniejszy lepszego opracowania. Llosa nie powinien pisać kryminałów, jeśli można tak nazwać tą książkę.

Trudna do przeczytania, ale bardzo pouczająca książka. Jedyne co, to trza zaznaczyć, iż to jest kolejna powieść, a nie biografia- MVLL dość zręcznie manipulował prawdą. Ale dalej książka jest genialna.

Trudna do przeczytania, ale bardzo pouczająca książka. Jedyne co, to trza zaznaczyć, iż to jest kolejna powieść, a nie biografia- MVLL dość zręcznie manipulował prawdą. Ale dalej książka jest genialna.

Książka jest świetna, ale trzeba zrozumieć kontekst, bo jest ona napisana w ironicznym tonie.

Książka jest świetna, ale trzeba zrozumieć kontekst, bo jest ona napisana w ironicznym tonie.

Arcydzieło lekkiej formy MVLL

Arcydzieło lekkiej formy MVLL

Świetna książka; bardzo mi przybliżyła sylwetkę MVLL i dała sporo do myślenia w skonfrontowaniu z własnymi doświadczeniami. Polecam, zwłaszcza jak ktoś lubi biografię.

Świetna książka; bardzo mi przybliżyła sylwetkę MVLL i dała sporo do myślenia w skonfrontowaniu z własnymi doświadczeniami. Polecam, zwłaszcza jak ktoś lubi biografię.