Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Studiuję medycynę, niedawno skończyłam moje pierwsze praktyki - pielęgniarskie właśnie. Wiem dlatego, mniej więcej, jak tak na prawdę wygląda praca pielęgniarek i pielęgniarzy, do których mój szacunek po tychże praktykach wzrósł niepomiernie. Stwierdziłam więc, że dobrym pomysłem byłoby sięgnięcie po tę książkę, bym mogła jeszcze bardziej sobie przybliżyć to, jak wygląda życie codzienne tego personelu medycznego. No i co ja mogę powiedzieć? Spodziewałam się książki o pracy pielęgniarskiej, jak chyba każdy, kto tę książkę kupił. Co dostałam? Nieskoordynowany zlepek wypowiedzi różnych ludzi pracujących w tym zawodzie. I zaniam ktoś mnie oskarży o jakieś wywyższanie się czy inne głupoty, same wypowiedzi moim zdaniem super, bardzo były wszystkie ciekawe, pouczające i warte lektury, no ale kurde no. Cała ta książka składa się w zasadzie tylko z tych wypowiedzi. Nie ma tu jakiejkolwiek spójności między nimi, autorka napisała osobiście, mam wrażenie, ledwie kilka stron sama. Całość przeczytałam w jeden dzień, szybko mi ten reportaż minął, znudziłam się może tylko z 2-3 razy, czyli w zasadzie całkiem nieźle jeśli się weźmie pod uwagę fakt, że ja żadko kiedy jestem przeczytać coś na jednym posiedzeniu. Parę razy się zaśmiałam, parę razy się szczerze wzruszyłam; nie mogę powiedzieć, że nie warto sięgnąć po tę lekturę - wręcz przeciwnie, moim zdaniem trzeba! Ale to, co mnie boli to właśnie brak narracji, spójności, jakiejś osi, która by trzymała to wszystko jakoś bardziej w kupie - wszystko co dobre w tej książce jest zasługą ludzi, którzy przytaczali swoje historie. Same pytania autorki zadawane w wywiadach - moim zdaniem czasem były dobre, a czasem zbyt nieobiektywne i naprowadzające na odpowiedzi, no ale tu nie miałam z tym aż tak dużego problemu i było to coś co osobiście mogłam po prostu zignorować i cieszyć się książką.
Wachałam się między 5 a 6 gwiazdkami, stwierdziłam, że jakoś tak z solidarności dam 6. Gdyby była lepiej napisana, wiem, że moja ocena poszybowałaby w górę, bo jak mówię: same historie są na prawdę ciekawe i uważam, że powinna być to obowiązkowa lektura dla wszystkich, a szczególnie dla ludzi, którzy na codzień nie mają w ogóle styczności ze służbą zdrowia więc wydaje im się, że wszystko w szpitalach wygląda jak w serialach - może w końcu wybiliby sobie z głowy stereotypy i uprzedzenia wobec pielęgniarek i nauczyli się odrobiny szacunku.

Studiuję medycynę, niedawno skończyłam moje pierwsze praktyki - pielęgniarskie właśnie. Wiem dlatego, mniej więcej, jak tak na prawdę wygląda praca pielęgniarek i pielęgniarzy, do których mój szacunek po tychże praktykach wzrósł niepomiernie. Stwierdziłam więc, że dobrym pomysłem byłoby sięgnięcie po tę książkę, bym mogła jeszcze bardziej sobie przybliżyć to, jak wygląda...