Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z wielką przykrością piszę, że książka "Błękitny Umysł" jest dla mnie wielkim rozczarowaniem. Jakbym czytała "Elastyczny mózg", "Potęga podświadomości", "Sekret", "Prawo Przyciągania" itp. w jednym. Kanał na YT pani Klaudia prowadzi świetnie co zachęciło mnie do kupna tej pozycji ale już sama książka niestety nie jest tak rewelacyjna.

Z wielką przykrością piszę, że książka "Błękitny Umysł" jest dla mnie wielkim rozczarowaniem. Jakbym czytała "Elastyczny mózg", "Potęga podświadomości", "Sekret", "Prawo Przyciągania" itp. w jednym. Kanał na YT pani Klaudia prowadzi świetnie co zachęciło mnie do kupna tej pozycji ale już sama książka niestety nie jest tak rewelacyjna.

Książka, która musi stać u mnie na półce! Będę do niej powracać co jakiś czas. Nie spałam pół nocy bo musiałam ją skończyć. Uwielbiam mitologię w takim wydaniu. Napisana pięknym lecz prostym językiem. Zdecydowanie polecam! :)

Książka, która musi stać u mnie na półce! Będę do niej powracać co jakiś czas. Nie spałam pół nocy bo musiałam ją skończyć. Uwielbiam mitologię w takim wydaniu. Napisana pięknym lecz prostym językiem. Zdecydowanie polecam! :)

Odejmuje jedno oczko za zniszczenie nadziei Brana. Za doszczętne zdruzgotanie jego marzeń o byciu rycerzem :( Ryczałam jak bóbr gdy ten podziemny mędrzec mu to oznajmił ;( Miałam wielką nadzieje, że w "jakiś magiczny sposób" odzyska władze w nogach, a tu niestety "groch z kapustą" ;(

Odejmuje jedno oczko za zniszczenie nadziei Brana. Za doszczętne zdruzgotanie jego marzeń o byciu rycerzem :( Ryczałam jak bóbr gdy ten podziemny mędrzec mu to oznajmił ;( Miałam wielką nadzieje, że w "jakiś magiczny sposób" odzyska władze w nogach, a tu niestety "groch z kapustą" ;(

"Wraz ze śmiercią Marii Mościckiej skończyła się pewna epoka" - pisze autor. Warto bliżej poznać portrety pierwszych dam, ich charaktery i wkład w ówczesną politykę. Autor włożył dużo pracy by dokładniej nam przybliżyć kobiety, które miały wpływ na prezydentów. Pozycja godna polecenia. 

"Wraz ze śmiercią Marii Mościckiej skończyła się pewna epoka" - pisze autor. Warto bliżej poznać portrety pierwszych dam, ich charaktery i wkład w ówczesną politykę. Autor włożył dużo pracy by dokładniej nam przybliżyć kobiety, które miały wpływ na prezydentów. Pozycja godna polecenia. 

Spodobała mi się pierwsza część. Dlatego postanowiłam śledzić dalsze losy Starków i Lannisterów. Więcej intryg, krolów, rycerzy i smoków. Przede wszystkim piękne opisy krajobrazów + mapa na końcu książki (w pierwszej części również ją znajdziemy:)).

Polecam  :)

Spodobała mi się pierwsza część. Dlatego postanowiłam śledzić dalsze losy Starków i Lannisterów. Więcej intryg, krolów, rycerzy i smoków. Przede wszystkim piękne opisy krajobrazów + mapa na końcu książki (w pierwszej części również ją znajdziemy:)).

Polecam  :)

Zamysł genialny. Co by było gdybyśmy nadal byli poganami? Jak potoczyłaby się historia gdybyśmy nadal byli królestwem Polskim? Z ochotą sięgnęłam po ten tytuł. Jednak czuję rozczarowanie. Po pierwsze stylistyka. Nie podobał mi się język jakim została napisana "Szeptucha". Górnolotny, zbyt prosty, nowoczesny, co sprawiło, że książkę czytało się bardzo szybko. Nie trzeba było zastanawiać się nad każdym zdaniem. Po drugie zabrakło w niej szczegółów dotyczących rozwoju królestwa poprzez lata, wieki. Generalnie autorka poszła na łatwiznę, zamieniła tylko katolicyzm na pogaństwo, dodała kilka zabobonów i ciekawostek dotyczących pogańskich bogów (bardzo się to chwali!), ale niestety reszta książki to typowy amerykański romans. Szkoda. Potencjał książki nie do końca wykorzystany, co strasznie mnie smuci. Miałam wielką nadzieję, że ta książka podbije moje serce.

Zamysł genialny. Co by było gdybyśmy nadal byli poganami? Jak potoczyłaby się historia gdybyśmy nadal byli królestwem Polskim? Z ochotą sięgnęłam po ten tytuł. Jednak czuję rozczarowanie. Po pierwsze stylistyka. Nie podobał mi się język jakim została napisana "Szeptucha". Górnolotny, zbyt prosty, nowoczesny, co sprawiło, że książkę czytało się bardzo szybko. Nie trzeba było...

Gra o tron - smoki, wojny, zwaśnione królestwa. Piękne kobiety, odważni mężczyźni. Każdy z nich ma inny charakter, inne idee, cele i plany. . Najbardziej urzekła mnie postać Aryi - odważna, buntownicza, mająca w nosie dworską etykietę (w przeciwieństwie do swej starszej siostry Sansy). Bran, biedny, mały Bran. Mam nadzieję, że historia potoczy się tak, że któregoś dnia odzyska utraconą zdolność poruszania się o własnych siłach.I najbardziej barwna postać - bezczelny, arogancki, pewny siebie, nie szczędzący dowcipem Tyrion Lanister! Bez niego, nie miałabym wymówki dlaczego tak bardzo nie cierpię Catelyn Stark.

Książka podoba mi się pod wieloma względami. Przede wszystkim postacie. Autor nie szczędził szczegółów, dotyczących opisu każdej z nich. Po drugie język jakim została napisana (epicki jak na trylogię przystało). Po trzecie, ilość intryg w tej książce jest tak wielka jak w brazylijskiej telenoweli.
Polecam :)

Gra o tron - smoki, wojny, zwaśnione królestwa. Piękne kobiety, odważni mężczyźni. Każdy z nich ma inny charakter, inne idee, cele i plany. . Najbardziej urzekła mnie postać Aryi - odważna, buntownicza, mająca w nosie dworską etykietę (w przeciwieństwie do swej starszej siostry Sansy). Bran, biedny, mały Bran. Mam nadzieję, że historia potoczy się tak, że któregoś dnia...

Marianna - romans, intrygi dworskie, wojna. Zdecydowanie mój typ. Panna Marianna to kobieta w spodniach. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Gdy okazuje się, że dla dobra swojego i swojej rodziny, musi wyjść za mąż za syna dalekiej krewnej, jej świat wywraca się do góry nogami. W pałacu niespodziewanie spotyka starą, nielubianą koleżankę Klementynę, która za wszelką cenę chce zająć jej miejsce na dworze.

Marianna - romans, intrygi dworskie, wojna. Zdecydowanie mój typ. Panna Marianna to kobieta w spodniach. Nie da sobie w kaszę dmuchać. Gdy okazuje się, że dla dobra swojego i swojej rodziny, musi wyjść za mąż za syna dalekiej krewnej, jej świat wywraca się do góry nogami. W pałacu niespodziewanie spotyka starą, nielubianą koleżankę Klementynę, która za wszelką cenę chce...

Druga opowieść tej autorki i jestem zachwycona. Tak pięknie pisze o tym jakimi pobudkami kierowali się wielcy ludzie tego świata, jak ich najbliżsi na to reagowali, o ich uczuciach, słabościach. Ani na chwilę nie potrafiłam oderwać się od tej, jakże nieprawdopodobnej historii. To wspaniałe, że Michelle Moran potrafi w taki sposób oddać sens i energię swoim powieściom, że miotają człowiekiem najróżniejsze emocje. Zdecydowanie polecam!

Druga opowieść tej autorki i jestem zachwycona. Tak pięknie pisze o tym jakimi pobudkami kierowali się wielcy ludzie tego świata, jak ich najbliżsi na to reagowali, o ich uczuciach, słabościach. Ani na chwilę nie potrafiłam oderwać się od tej, jakże nieprawdopodobnej historii. To wspaniałe, że Michelle Moran potrafi w taki sposób oddać sens i energię swoim powieściom, że...

Ta opowieść o uzależnionej i sponiewieranej przez psychicznego Matthew Isabel wydaje mi się tak słaba, tak prostacka, że nawet nie wiem jak mam to skomentować. Koniec książki obrazuje w to, iż powstanie kolejna część przygód, niestabilnych emocjonalnie, żądnych władzy, dorosłych ludzi. Dramat.

Ta opowieść o uzależnionej i sponiewieranej przez psychicznego Matthew Isabel wydaje mi się tak słaba, tak prostacka, że nawet nie wiem jak mam to skomentować. Koniec książki obrazuje w to, iż powstanie kolejna część przygód, niestabilnych emocjonalnie, żądnych władzy, dorosłych ludzi. Dramat.

Przeczytałam jednym tchem. Starożytny Egipt. Czasy Nefertari i Ramzesa II. Władza, wojny, królewskie intrygi. Piękna historia miłości i zdobywania tego uczucia. Autorka korzystała z wielu źródeł historycznych, niestety nie posiadając zbyt wielu faktów, o tejże Heretyckiej Królowej wplotła również wątki fikcyjne. Co jest fikcją, a co prawdą? Sami się przekonacie sięgając po ten tytuł! Bardzo uwiódł mnie jej styl pisania. Gorąco polecam!

Przeczytałam jednym tchem. Starożytny Egipt. Czasy Nefertari i Ramzesa II. Władza, wojny, królewskie intrygi. Piękna historia miłości i zdobywania tego uczucia. Autorka korzystała z wielu źródeł historycznych, niestety nie posiadając zbyt wielu faktów, o tejże Heretyckiej Królowej wplotła również wątki fikcyjne. Co jest fikcją, a co prawdą? Sami się przekonacie sięgając po...

Trudna książka. Dopiero teraz, tyle lat po wojnie, żołnierki odważyły się przemówić. Osobiście jestem pogrążona w wielkim smutku, że te kobiety zamiast stać się bohaterkami dla swojego kraju, były szykanowane, hańbione. Dodatkowo musiały ukrywać to, iż należały do armii i walczyły o lepsze jutro dla swoich rodzin.

Trudna książka. Dopiero teraz, tyle lat po wojnie, żołnierki odważyły się przemówić. Osobiście jestem pogrążona w wielkim smutku, że te kobiety zamiast stać się bohaterkami dla swojego kraju, były szykanowane, hańbione. Dodatkowo musiały ukrywać to, iż należały do armii i walczyły o lepsze jutro dla swoich rodzin.

Początek świetny. Wkręciłam się. Czekałam kiedy się znowu spotkają. Czekałam na więcej pikanterii. Niestety nie doczekałam się.
Poza tym, mega długie, nieistotne opisy pobocznych postaci i miejsc.
Nudna i do granic irytująca postać głównego bohatera, przystojnego podrywacza, którego zawód nie do końca mi odpowiada. I ta żałosna Beth. Wiecznie marudna, niezadowolona.
Nie, nie, nie!

Początek świetny. Wkręciłam się. Czekałam kiedy się znowu spotkają. Czekałam na więcej pikanterii. Niestety nie doczekałam się.
Poza tym, mega długie, nieistotne opisy pobocznych postaci i miejsc.
Nudna i do granic irytująca postać głównego bohatera, przystojnego podrywacza, którego zawód nie do końca mi odpowiada. I ta żałosna Beth. Wiecznie marudna, niezadowolona.
Nie,...

Pani Henia! Przesympatyczna, starsza kobiecina :) Historia pełna humoru, osobliwych postaci i urokliwych krajobrazów. Idealna na jesienno-zimowe, deszczowe wieczory przy gorącej herbacie.

Pani Henia! Przesympatyczna, starsza kobiecina :) Historia pełna humoru, osobliwych postaci i urokliwych krajobrazów. Idealna na jesienno-zimowe, deszczowe wieczory przy gorącej herbacie.

Smutek. Jeden wielki smutek. Nieważne pochodzenie, kraj, narodowość. Każdy cierpiał podczas tych okrutnych lat wojny, która wydawała się nie mieć końca. Lecz najbardziej dzieci, które nie mogły pojąć, dlaczego dorośli są tak źli, okrutni, podli. 

Smutek. Jeden wielki smutek. Nieważne pochodzenie, kraj, narodowość. Każdy cierpiał podczas tych okrutnych lat wojny, która wydawała się nie mieć końca. Lecz najbardziej dzieci, które nie mogły pojąć, dlaczego dorośli są tak źli, okrutni, podli. 

Koleżanka Emila Edyta ładnie ujęła to w swojej recenzji:
"Napisana jest stylem manipulatora, bardzo mnie to drażni, rzuca się w oczy na prawie każdej stronie. Pełno w niej dziwnych diagramów, które często są zwykłym zapychaczem kartki."
Podpisuję się pod tą opinią. Bardzo trafna.

Koleżanka Emila Edyta ładnie ujęła to w swojej recenzji:
"Napisana jest stylem manipulatora, bardzo mnie to drażni, rzuca się w oczy na prawie każdej stronie. Pełno w niej dziwnych diagramów, które często są zwykłym zapychaczem kartki."
Podpisuję się pod tą opinią. Bardzo trafna.

Wielkie wyczekiwanie i wielkie rozczarowanie. 

Początek zapowiadał się nieźle.

Potem było coraz gorzej. Liczne powtórzenia słów "toby, serio, ogólnie, jakiś" doprowadzały mnie do irytacji. Przebrnęłam przez całą książkę licząc, że się poprawi. 

Niestety zawiodłam się. 

Cała historia nie do końca dopracowana. Postacie nijakie (prócz Ewy Ewent, która była najbarwniejszą osobą).

Za tydzień o niej zapomnę. Nie było wielkiego "boom". Szkoda.

Wielkie wyczekiwanie i wielkie rozczarowanie. 

Początek zapowiadał się nieźle.

Potem było coraz gorzej. Liczne powtórzenia słów "toby, serio, ogólnie, jakiś" doprowadzały mnie do irytacji. Przebrnęłam przez całą książkę licząc, że się poprawi. 

Niestety zawiodłam się. 

Cała historia nie do końca dopracowana. Postacie nijakie (prócz Ewy Ewent, która była najbarwniejszą...

Może to nie komedia romantyczna ale obyczajówka, która daje nadzieję na zmianę naszego życia na lepsze, ciekawsze, pełne miłosnych uniesień. “Myśl to przytulania” – to pozycja dla każdej kobiety z podciętymi skrzydłami (i nie tylko!). Daje nadzieję na to, że zawsze możemy zmienić swoje życie i spełnić najskrytsze marzenia. Że los, w końcu się do nas uśmiechnie i zaczniemy żyć pełną parą! Może banalna, naiwna ale pamiętajcie, że warto marzyć i nigdy się nie poddawać!

Może to nie komedia romantyczna ale obyczajówka, która daje nadzieję na zmianę naszego życia na lepsze, ciekawsze, pełne miłosnych uniesień. “Myśl to przytulania” – to pozycja dla każdej kobiety z podciętymi skrzydłami (i nie tylko!). Daje nadzieję na to, że zawsze możemy zmienić swoje życie i spełnić najskrytsze marzenia. Że los, w końcu się do nas uśmiechnie i zaczniemy...

Świetny scenariusz na film, który mam nadzieję, nie powstanie bo pewnie i tak go sknocą. 

Do samego końca czytałam bez wytchnienia.

Historia z Warszawy - autentycznie, nie spodziewałam się, że taki będzie finał opowieści.

Co do głównego wątku - liczę na kontynuację, w której Ruda będzie znaczącą postacią.

Polecam!

Świetny scenariusz na film, który mam nadzieję, nie powstanie bo pewnie i tak go sknocą. 

Do samego końca czytałam bez wytchnienia.

Historia z Warszawy - autentycznie, nie spodziewałam się, że taki będzie finał opowieści.

Co do głównego wątku - liczę na kontynuację, w której Ruda będzie znaczącą postacią.

Polecam!

Uwielbiam takie książki! Podbudowują człowieka na duchu! Warto być szczęśliwym i dążyć do spełnienia marzeń! Tego życzę wam i sobie :)

Uwielbiam takie książki! Podbudowują człowieka na duchu! Warto być szczęśliwym i dążyć do spełnienia marzeń! Tego życzę wam i sobie :)