Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Tę część UWIELBIAM! Uwielbiam Blacka i nadzieję jaką przynosi. Uwielbiam wizję rodziny, która... nie może się ziścić :(. Bardzo lubię ten tom - może dlatego, że w końcu nie ma Voldemorta, tylko... tylko ktoś dobry, kto jest uważany za złego...

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Tę część UWIELBIAM! Uwielbiam Blacka i nadzieję jaką przynosi. Uwielbiam wizję rodziny, która... nie może się ziścić :(. Bardzo lubię ten tom - może dlatego, że w końcu nie ma Voldemorta, tylko... tylko ktoś dobry, kto jest uważany za złego...

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała...

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Druga część - zdecydowanie lepsza niż pierwsza. Podoba mi się, że bohaterowie dojrzewają. Powolutku, ale dojrzewają.

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Druga część - zdecydowanie lepsza niż pierwsza. Podoba mi się, że bohaterowie dojrzewają. Powolutku, ale dojrzewają.

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Pierwszy tom przygód Harrego daje nam poznać cudownie uratowanego chłopca, chłopca który przeżył spotkanie ze złem wcielonym - mało tego! unicestwił to zło na wiele, wiele lat...

Jego powrót do szkoły jest zarazem próba powrotu Voldemorta... Oczywiście - wiadomo jak się kończy. Zło zostało na chwilę jeszcze poskromione... Na jak długo?

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Pierwszy tom przygód Harrego daje nam poznać cudownie uratowanego chłopca, chłopca który przeżył spotkanie ze złem wcielonym - mało tego! unicestwił to zło na wiele, wiele lat...

Jego powrót do szkoły jest zarazem próba powrotu Voldemorta... Oczywiście - wiadomo jak się kończy. Zło zostało...

Nieśmiertelna, cudowna opowieść o Ani i jej... dorastaniu! Zawsze tak samo dobrze odbierana. Polecam! Zwłaszcza dla dziewcząt!

Nieśmiertelna, cudowna opowieść o Ani i jej... dorastaniu! Zawsze tak samo dobrze odbierana. Polecam! Zwłaszcza dla dziewcząt!

Historia o drewnianym pajacyku, który bardzo chciałby być chłopcem... Seria przygód niegrzecznego Pinokia o dobrym, ale uległym serduszku. Pozycja dla dzieci - super. Dla starszych... pouczająca, ale za dziecinna.

Historia o drewnianym pajacyku, który bardzo chciałby być chłopcem... Seria przygód niegrzecznego Pinokia o dobrym, ale uległym serduszku. Pozycja dla dzieci - super. Dla starszych... pouczająca, ale za dziecinna.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Kolejna część, którą lubię najmniej. Jak dla mnie nic nie wnosi... Tylko przedłuża akcję... ale mimo wszystko chętnie do niej wracam - jak do każdej z książek o Harrym.

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

O Potterze napisano już tyle, że nie wiem, czy jest sens pisać cokolwiek jeszcze.

Kolejna część, którą lubię najmniej. Jak dla mnie nic nie wnosi... Tylko przedłuża akcję... ale mimo wszystko chętnie do niej wracam - jak do każdej z książek o Harrym.

Lekki język, magiczny świat. Książka doskonała na "odmóżdżenie". Polecam.

Jak zwykle jestem zauroczona światem przedstawionym przez pana Lewisa. Te książki są piękne, niezależnie od czasu, w którym się je czyta ;).

Tym razem na narnijskie... morze trafiają tylko Łucja i Edmund, ale dodatkowo zabierają nieproszonego Eustachego - rozpieszczonego kuzyna, u którego przyszło im spędzić wakacje. Cale mnóstwo przygód, które spotykają naszych bohaterów zabawia naszą wyobraźnię do niemal ostatniej strony...

I wielki, ogromny podziw, dla tak subtelnego, a dla starszego czytelnika wyraźnego symbolu Boga.
Dzieci są zawsze bliżej Boga... walecznego jak lew, łagodnego jak baranek... W tej części jak w żadnej wcześniejszej wyjątkowo przedstawiany jest religijny sposób patrzenia autora :). Religijny w sposób nie narzucający się. Ale ci, którzy chcą ten symbol widzieć - widzą go. I rozumieją ostatnie strony inaczej...

Polecam!

Jak zwykle jestem zauroczona światem przedstawionym przez pana Lewisa. Te książki są piękne, niezależnie od czasu, w którym się je czyta ;).

Tym razem na narnijskie... morze trafiają tylko Łucja i Edmund, ale dodatkowo zabierają nieproszonego Eustachego - rozpieszczonego kuzyna, u którego przyszło im spędzić wakacje. Cale mnóstwo przygód, które spotykają naszych bohaterów...

Zawsze bardzo ceniłam opowieści Lewisa. Czytałam je jako dziecko, z radością przyjęłam informację o ich ekranizacji... Z przyjemnością wróciłam do tej lektury po latach.
Czwórka rodzeństwa została wezwana do Narnii. Minęło wiele lat od ich ostatniej wizyty w Narnii. Muszą pomóc młodemu Królowi Kasprianowi na nowo przywrócić pokój w Narnii... :)
Nie ukrywam, że mam nadzieję, że moje dzieci w przyszłości będą karmić się narnijskimi przygodami i marzeniami :).

Polecam w każdym wieku.

Zawsze bardzo ceniłam opowieści Lewisa. Czytałam je jako dziecko, z radością przyjęłam informację o ich ekranizacji... Z przyjemnością wróciłam do tej lektury po latach.
Czwórka rodzeństwa została wezwana do Narnii. Minęło wiele lat od ich ostatniej wizyty w Narnii. Muszą pomóc młodemu Królowi Kasprianowi na nowo przywrócić pokój w Narnii... :)
Nie ukrywam, że mam nadzieję,...

"11 minut" Paula Coelho - przeczytane. Po raz drugi. Miałam problem, żeby się za to zabrać, ale jak już zaczęłam to połknęłam. Jak często. I związku z tym - kilka myśli.

Po pierwsze... jest to książka, którą polecę tym, dla których miłość nic nie znaczy, dla których miłość jest wielką niewiadomą, tajemnicą, którzy miłości damsko - męskiej nie poznali jeszcze.
Po drugie: pierwszy raz czytałam tę książkę, kiedy byłam zawiązana z kimś zaledwie kilka miesięcy. Zachwyciłam się nią, bo uczyła, by wierzyć w prawdziwą miłość, by nie bać się ryzyka, by nigdy nie doprowadzić do tego, by miłość była dla mnie niczym.
Po niemal 3 latach sięgnęłam po nią znowu... przyznam się szczerze - bez przekonania, bo pamiętałam treść... Jednak czytając ją powtórnie odkryłam też wiele dla siebie. Dla dziewczyny młodej, dalej zakochanej, ale z tą miłością, (że tak powiem), już oswojoną. Dla dziewczyny, która już myśli o przyszłości, o narzeczeństwie, o małżeństwie. Dla dziewczyny, która ciągle w jakiś sposób nie zna swojego ciała, nie rozumie pewnych procesów, zależności, dla dziewczyny... ciągle otwartej na nowości, ale chcącej już się ustatkować...
I po trzecie: mam prośbę... jak za ileś lat, jako już żona, matka, będę narzekać na swój los, będę mówić, że nie ma miłości, albo, że facet myśli tylko o seksie i "cała ta miłość" się na tym tylko opiera, gdy będę narzekać na brak radosnych, przyjemnych chwil z miłością związanych - niech mnie ktoś rąbnie tą książką w łeb i każe ją jeszcze raz przeczytać.

Chyba tyle... dużo się we mnie myśli przewinęło, ale nie potrafię tego opisać... a zresztą nie wiem, czy chcę. Pewne myśli niech zostaną we mnie :).

POLECAM!!!

"11 minut" Paula Coelho - przeczytane. Po raz drugi. Miałam problem, żeby się za to zabrać, ale jak już zaczęłam to połknęłam. Jak często. I związku z tym - kilka myśli.

Po pierwsze... jest to książka, którą polecę tym, dla których miłość nic nie znaczy, dla których miłość jest wielką niewiadomą, tajemnicą, którzy miłości damsko - męskiej nie poznali jeszcze.
Po drugie:...

Cenię szczególnie pierwszą część. Do książeczki tej wracam wielokrotnie... Inne spojrzenie na Ewangelię. Cenię!

Cenię szczególnie pierwszą część. Do książeczki tej wracam wielokrotnie... Inne spojrzenie na Ewangelię. Cenię!

Jak można oceniać taką klasykę?? :P
Mi tym bardziej trudno, bo na tych książkach bazowałam, pisząc pracę magisterską...

ŚWIETNE dzieło Sienkiewicza. Im dalsze części - tym cudowniejsze. A "Pan Wołodyjowski" już zachwyca.

Najbardziej w Trylogii zachwyca mnie sposób kreacji głównych bohaterów. W szczególności Zagłoby (ten humor!) i Pana Wołodyjowskiego z Basią (urocza para...).

Trylogia to przede wszystkim doskonała powieść przygodowa, następnie - charakterów, a na samym końcu "historyczna". Polecam z całego serca!

Jak można oceniać taką klasykę?? :P
Mi tym bardziej trudno, bo na tych książkach bazowałam, pisząc pracę magisterską...

ŚWIETNE dzieło Sienkiewicza. Im dalsze części - tym cudowniejsze. A "Pan Wołodyjowski" już zachwyca.

Najbardziej w Trylogii zachwyca mnie sposób kreacji głównych bohaterów. W szczególności Zagłoby (ten humor!) i Pana Wołodyjowskiego z Basią (urocza...

Jak można oceniać taką klasykę?? :P
Mi tym bardziej trudno, bo na tych książkach bazowałam, pisząc pracę magisterską...

ŚWIETNE dzieło Sienkiewicza. Im dalsze części - tym cudowniejsze. A "Pan Wołodyjowski" już zachwyca.

Najbardziej w Trylogii zachwyca mnie sposób kreacji głównych bohaterów. W szczególności Zagłoby (ten humor!) i Pana Wołodyjowskiego z Basią (urocza para...).

Trylogia to przede wszystkim doskonała powieść przygodowa, następnie - charakterów, a na samym końcu "historyczna". Polecam z całego serca!

Jak można oceniać taką klasykę?? :P
Mi tym bardziej trudno, bo na tych książkach bazowałam, pisząc pracę magisterską...

ŚWIETNE dzieło Sienkiewicza. Im dalsze części - tym cudowniejsze. A "Pan Wołodyjowski" już zachwyca.

Najbardziej w Trylogii zachwyca mnie sposób kreacji głównych bohaterów. W szczególności Zagłoby (ten humor!) i Pana Wołodyjowskiego z Basią (urocza...