Opinie użytkownika
Kirke była jednym z tytułów, po które sięgnęłam w mojej początkowej fazie 'przebranżawiania się' z czytelnika fantasy na czytelnika innych gatunków i bardzo dobrze wpasowała się w przejściowy okres, w którym adaptowałam swoje oczekiwania względem książek, po które sięgam do rzeczywistości panującej na literackich półkach.
Fabuła Kirke płynie wolno jak leniwa, ale wieczna...
Stylistycznie jest to jedna z najlepszych powieści, jakie czytałam, a dodatkowo koncept i fabuła są świetne.
Narracja jest tak cudownie cwanie skonstruowana! Mamy tu dwóch bohaterów narracyjnych - jednego ze współczesnego świata, swojego chłopa, trenowanego żołnierza, konkretnego, praktycznego, dynamicznego i zdeterminowanego, by przeżyć, wykonać zadanie i być przy tym...
Rzetelna, czarno na białym.
Taką literaturę faktu powinni czytać wszyscy aspirujący powieściopisarze, by potem nie tworzyć świata, w którym nie ma krwi i treści. Prawdziwy jest straszny, czasem piękny, przede wszystkim pełen z konieczności ludzi praktycznych i robiących, co trzeba i jak tylko się da.
Po przeczytaniu "Podrzutka" miałam co do innych książek autorki dość wysokie oczekiwania i być może to przyczynia się do dużo słabszej oceny tej pozycji.
Spodziewałam się po dramatycznym temacie jakim były procesy czarownic... dużo więcej dramatu. Halls już udowodniła, że potrafi wywołać łezki w oczach zgrabnym zdaniem opisu wielkiej tragedii z tła, jakim jest świat...
Bardzo przyjemna, lekka powieść.
W ostatnich latach, zwłaszcza w przypadku żeńskich autorek, wyczuwam taki okropny trend do nie szanowania własnych bohaterów. Mam wrażenie, że kochają swoje twory tak bardzo, że w pisanych powieściach same nadmiernie się nimi ekscytują i całą resztę świata dopisują jako tło do ich wspaniałości, przez co rzeczeni bohaterowie tracą autonomię i...
Z całego cyklu Świata Dysku "Kosiarza" zawsze postrzegałam odrobinę inaczej niż pozostałe tytuły Pratchetta.
Dotyka jednego z najbardziej uniwersalnych dla człowieka tematów i przez to zostawia czytelnika zarówno z uśmiechem - wszakże to Pratchett - ale także z odrobiną tego dobrego rodzaju smutku, który lubimy czuć, bo jesteśmy z nim trochę bogatsi...
Jest to bez mała jedna z najgorszych książek, jakie kiedykolwiek ruszyłam.
Częściowo winię tu marketing - reklamowana jako przełomowe fantasy dla dorosłych, a w rzeczywistości jest to infantylny, generyczny, pozbawiony głębi szmatławiec z heroiną o chcicy dzikiej kuny.
Parę razy musiałam odłożyć książkę na bok z czystej zgrozy nad taniością i topornością tych wszystkich...
Wiele lat spędziłam czytając niemal wyłącznie fantastykę i Podrzutek był efektem eksperymentu, w którym wzięłam do ręki trzy tytuły zupełnie losowo.
Los zaś okazał się bardzo łaskawy.
Powieść w samej konstrukcji jest bardzo zgrabna, spójna, nie ma w niej zbędnych rzeczy, wątków i postaci. Każda ma swój cel, swoje miejsce w fabule. Porównałabym ją do wiązanki mistrza...
Gdyby oceniać w kategoriach debiutów jedynie, mogłabym zaklaskać -z sukcesem wydać i podbić półki księgarń szturmem, wspiąć się na usta przedstawicieli wydawnictw i zdobyć taki rozgłos pierwszym krokiem w świat powieściopisarstwa to prawdziwy wyczyn.
Już końcu zabranie się za napisanie czegoś tak obszernego jak trylogia z kilkuset stronicami na tom to porwanie się z motyką...
Żałuję, że nie mam czasu, by napisać więcej słów na temat tego krótkiego dzieła. Jest pięknie proste i w prosty sposób piękne. Wzruszające, jakie bywają czasem fundamenty marzeń. Niesprawiedliwe, gdy mały kamień tych fundamentów nie rozumie nawet swojej roli.
Ah, to krótka książka o wielkiej treści. Idźcie ją przeczytać.
Ja i seria Szklanego Tronu to chory, patologiczny związek, w którym ja jestem tą stroną, która wiecznie kończy z podbitym okiem, ale wciąż wiernie, z żałosną determinacją powtarza sobie "On się zmieni!".
Tymczasem nie... Ciągle w trakcie lektury mam ochotę wyrżnąć fandom tej serii za to, jak mnie oszukał recenzjami i fanartami. Te książki są okropne, gardzę nimi, uważam za...
Kilka słów podsumowania na początek: powieść jednego bohatera, marysuizm, chłodne spojrzenie dezaprobaty dla redaktora, ale także swojskie baśniowe motywy i ich zgrabne połączenie ze współczesnością. Rozwijając, zacznę od plusów, których, ubolewam, jest niestety mniej niż minusów.
Największą pozytywną stroną Wiedźmy jest sam pomysł na świat, w jakim historia zostaje...
Byłam... zawiedziona, ostrożnie mówiąc. Na tle pozostałych części ta najbardziej obszerna była najsłabszą i to przez rzecz, której pewnie dałoby się uniknąć, gdyby fabuła została staranniej przemyślana. Nie jestem w stanie powiedzieć, że męczyłam się czytając, bo tak nie było - łyknęłam w dwa dni i z niecierpliwością wyglądam maja 2018, na który to czas ma przypadać...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Dwory robią dobrze to, do czego zostały stworzone - są cudownymi harlequinami z elfami i średnimi powieściami fantasy.
Dwór Mgieł i Furii jest lepszy niż jego baśniowy poprzednik, ma więcej akcji, której jednak brakuje nieco płynności. Dużo się dzieje, ale najważniejsze wydarzenia zamiast łączyć się wiarygodnymi mostami przyczyn i skutków, następują po sobie raptownie, są...
Jest mi bardzo ciężko ocenić tę pozycję, bo są dwie płaszczyzny na których musiałabym to zrobić - chciałabym ją ocenić jako czytelnik z długą listą książek na koncie i osobno jako baba przed 30-stką, która odkryła w Dworze swoje guilty pleasure.
Może najpierw zagryzę zęby jako baba i powiem tak - uwielbiam tę książkę. Minęły tygodnie odkąd ją skończyłam, a potrafię do niej...
Co prawda jest dopiero luty, ale mogę śmiało powiedzieć, że Szóstka Wron to jedna z najlepszych książek, jakie wpadły i wpadną mi w ręce w tym roku. Patrząc na okładkę miałam poważne obawy - jest piękna. Wydanie MAGa wygląda na półce, jakby projektowano je z myślą o wystroju wnętrza. Klasycznie dobrane czerń i czerwień, czernione strony, śliczne rysunki map i ozdobione...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Sięganie po kolejny tom Szklanego Tronu, wybitnie słabego w mojej opinii, zakrawał trochę na masochizm. Jednak trzymam się tej serii z nadzieją głupca, bo w internetach są ładne fanarty, a te zwykle nie są tworzone słabym postaciom i powieściom.
W porównaniu do poprzedniej części Korona w Mroku jest... lepsza. Nie jest wciąż dobrą książką, ale nie ma w niej tylu głupot,...
Przeczytałam w Internetach, że to odpowiedzialne, by wiedzieć, co się daje do czytania dzieciom. Dobrze, że napotkałam to zdanie, bo po skoczeniu tej książki miałam poważny dylemat, czy faktycznie dobrze zrobiłam, kupując powieść Sutherland 12-latce.
Od początku jednak. Smocze Proroctwo to pierwszy tom serii opowiadający o piątce młodych smoków różnego pochodzenia, których...
Po odłożeniu książki na półkę mogę z całą pewnością powiedzieć, że już tam pozostanie i nie sądzę, bym kiedyś sięgnęła po nią ponownie.
Rzadko spotykam się z książką tak źle napisaną, sprawiającą wrażenie, że napisała ją trzynastolatka z głową pełną idealistycznych wizji swoich własnych bohaterów. Dla tych wizji wydarzenia, fabuła, dialogi i prawa zdrowego rozsądku, który...