Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Poinformował pana Spocka, że z prozakiem koniec, ponieważ w ciągu ostatniego miesiąca zjadł go więcej niż całe Hollywood, a efektywność jego pracy jest na poziomie francuskiego związkowca.”

Druga część cyklu przestawiająca losy arystokratycznej rodziny Kostków, którzy przenoszą się do odziedziczonego czeskiego zamku z USA. Tym razem muszą stawić czoła rzeszom turystów i ich ciągłym narzekaniom. Kostkowie zostają poddani wielkiej próbie - jak sprawdzą się w nowych rolach? W końcu wywodzą się z rodu szlacheckiego. Jest ich troje. Mają kasztelana, ogrodnika oraz kucharkę… Czy łatwo być arystokratą w latach 90. XX wieku?

„Arystokratkę w ukropie” podobnie jak pierwszą część przeczytałam bardzo szybko… A uśmiech znowu nie schodził z mojej twarzy. Perypetie Marii, jej rodziców, znajomych oraz służby w nowych rolach są naprawdę przezabawne. Wydarzenia ponownie śledzimy właśnie z perspektywy Marii. Całość napisana jest lekkim, przyjemnym językiem. Coś w sam raz na poprawę humoru i oderwanie się od rzeczywistości. Nie sposób się od niej oderwać. Niezmiennie moją ulubioną postacią (i tą najbardziej komiczną pozostał pan Józef. Zapewne w prawdziwym życiu nie umiałabym z kimś taki współpracować… Choć pozostałe postacie także są dość zabawne i z uśmiechem na twarzy czyta się o ich wybrykach. A jest ich całkiem sporo.

Powtórzę się – czeski humor jest dość specyficzny, więc jak sądzę nie każdemu przypadnie do gustu, ale zachęcam bardzo do sięgnięcia po tę książkę. Najlepiej zacząć od pierwszej części – jeżeli ktoś jeszcze w ogóle nie miał do czynienia z tym cyklem.

„Poinformował pana Spocka, że z prozakiem koniec, ponieważ w ciągu ostatniego miesiąca zjadł go więcej niż całe Hollywood, a efektywność jego pracy jest na poziomie francuskiego związkowca.”

Druga część cyklu przestawiająca losy arystokratycznej rodziny Kostków, którzy przenoszą się do odziedziczonego czeskiego zamku z USA. Tym razem muszą stawić czoła rzeszom turystów i...