Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Średniej jakości fanfik jakiejś, mocno już nieświeżej i cuchnącej literackim trupem, młodzieżowej powieści o aniołach. Lepiej napisane, ciekawsze, bardziej oryginalne teksty można znaleźć nawet w internecie na różnych blogach, forach i grupach dla początkujących pisarzy czy Wattpadzie i przeczytać je sobie za darmo.

Jeśli uważacie się za fanów fantastyki, ale nigdy nie słyszeliście o Katarzynie Wycisk, to wcale wam się nie dziwię - ja dowiedziałam się o jej istnieniu dopiero kilka dni temu, dzięki jednej z facebookowych grup poświęconych youn adult fantasy i kiepskim fantastyczno-romansowym powiastkom trzecioligowych autorek, grup, na której jej najnowsza książka jest obecnie bardzo nachalnie promowana. Najnowsza - bo okazuje się, że autorka ma już na swoim koncie trzy inne, ale są one znane jedynie bardzo wąskiemu gronu czytelników, ponieważ żadna z nich nie znalazła wydawcy, wszystkie zostały wydane na koszt samej Wycisk i próżno byłoby ich szukać w tradycyjnych księgarniach, a jej najnowsze dzieło można kupić wyłącznie na stronie autorki.

"Krew nowych bogów", bo tej powieści mowa, to świetny przykład szerszego, skądinąd dosyć interesującego zjawiska, które można zaobserwować w mrocznych, dziwnych i odciętych od reszty świata rejonach internetu. Wygląda to tak: początkujący autor (czy jak ma to miejsce w tym wypadku - autorka) pisze jakąś, zmiksowaną z powszechnie znanych klisz, grafomańską i kompletnie niestrawną powieść, potem wydaje ją na własny koszt albo korzysta z usług wydawnictw typu vanity press, a następnie daje swoim bliższym i dalszym znajomym z internetu, którzy na LC, Instagramie i wszędzie, gdzie tylko mogą oznajmiają, że jest to prawdziwa perełka, ósmy cud świata i arcydzieło, którego po prostu nie można przegapić. W krótkim czasie książka dostaje na LC 10/10 gwiazdek, czyta ją 50-250 osób i to by było tyle. Autor pocieszony przez tę niewielką grupkę poklepywaczy po plecach, płodzi jeszcze czasem kolejne, równie ułomne, napisane takim samym, szkolnym, kulawym i żenującym językiem dzieło (a nawet dzieła) i ciągle nie może zrozumieć, dlaczego żadne wydawnictwo nie potrafi się poznać na jego wielkim talencie, o którym mówi mu przecież tyle osób i dlaczego wciąż pozostaje zupełnie nieznany. Niestety owi fałszywi przyjaciele wyświadczają mu w rzeczywistości niedźwiedzią przysługę, nawet 12/10 gwiazdek na LC nie sprawi, że zła, wydana na kolanie, pozbawiona redakcji książka pisarza, o którym prawie nikt nie słyszał stanie się nagle popularna, a zagłaskiwanie autora prowadzi tylko do tego, że siada on na laurach, przestaje analizować swoje błędy, pracować nad językiem i próbować się udoskonalać, nie potrafi już nawet marzyć o wydaniu swojej powieści w prawdziwym wydawnictwie i pisze tylko dla tej wiernej, malutkiej grupki klaskaczy bez nadziei, że kiedyś po jego dzieła sięgną również czytelnicy, których zdjęć, postów i komentarzy na fb i IG nie musiał wcześniej polubić.

Średniej jakości fanfik jakiejś, mocno już nieświeżej i cuchnącej literackim trupem, młodzieżowej powieści o aniołach. Lepiej napisane, ciekawsze, bardziej oryginalne teksty można znaleźć nawet w internecie na różnych blogach, forach i grupach dla początkujących pisarzy czy Wattpadzie i przeczytać je sobie za darmo.

Jeśli uważacie się za fanów fantastyki, ale nigdy nie...