Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała, wracam do niej wielokrotnie, za każdym razem można odnaleźć w niej coś nowego. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Wspaniała, wracam do niej wielokrotnie, za każdym razem można odnaleźć w niej coś nowego. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Wspaniała, klasyczna powieść

Wspaniała, klasyczna powieść

Paradoksalnie, jedynie postać Violetty jest "jakaś" - charakterystyczna na tyle, że dało się ją nawet polubić. Reszta bohaterek przedstawiona została jako cierpiętnice, bardzo irytujący był zwłaszcza duet Barbary i Kaliny. Książka porusza podobne wątki co "Ciemno, prawie noc", ale wydaje się, że jednak w mniej strawny sposób.

Paradoksalnie, jedynie postać Violetty jest "jakaś" - charakterystyczna na tyle, że dało się ją nawet polubić. Reszta bohaterek przedstawiona została jako cierpiętnice, bardzo irytujący był zwłaszcza duet Barbary i Kaliny. Książka porusza podobne wątki co "Ciemno, prawie noc", ale wydaje się, że jednak w mniej strawny sposób.

Książka ciekawa, ale momentami nierówna, zwłaszcza wątek głównej (współczesnej) bohaterki wydaje się niewystarczająco powiązany z tłem historycznym i w zasadzie w powieści jest zbędny.

Książka ciekawa, ale momentami nierówna, zwłaszcza wątek głównej (współczesnej) bohaterki wydaje się niewystarczająco powiązany z tłem historycznym i w zasadzie w powieści jest zbędny.