Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).

Pieśń o Nefretete i Wariatka tańczy
Co ciekawe, Lavant łączy z Bernhardem osobista sympatia. Thomas był entuzjastą jej twórczości. W obu przypadkach opowieści mijają się z faktami z życia autorów i stanowią jedynie wariację na temat dawnych przeżyć. A tańczyć zaczyna Berta w Zapiskach i jest to taniec zarówno słodki, jak i demoniczny. Zresztą dużo tu takich zależności. Podmiot często rozpięty jest między pragnieniem kochania i skrajnego rozczulenia a wrażeniem ogólnej niechęci. Jak dowiadujemy się z dalszej lektury, gdy bohaterka zostaje przyłapana przez siostrę na nuceniu tkliwej piosenki (o pięknej Nefretete), spotyka się z poniżeniem. Jeślibym miała opisać wrażenie po poznaniu jej losów, byłoby to wrażenie wewnętrznego bólu. Bólu odrzucenia, bólu niezrozumienia, bólu znanego mi z filmów Béli Tarra. Ale ale! Ten ból nie odpycha! W przypadku posępności omawianych dzieł być może to źle zabrzmi (?), ale czerpie się z tego dziwną przyjemność. Okazuje się, że tak jak lubimy być rozbawieni, przestraszeni, podnieceni, tak też lubimy być zasmuceni (na marginesie dodam, żeby nie robić tak jak ja, to znaczy: czytać po kolei wszystkie trzy pozycje).

C.D. 🌙 https://annamarszalek.pl/?p=302

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).

Pieśń o Nefretete i Wariatka tańczy
Co ciekawe, Lavant łączy z Bernhardem osobista sympatia. Thomas był entuzjastą jej...

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).
Olga Hund twierdzi: "Ludzie myślą, że mężczyźni na oddziałach psychiatrycznych piszą poezję i traktaty filozoficzne albo siedzą za wywrotowe myślenie i działalność opozycyjną". Jak jest w szpitalu Olgi? Zdaje się pełen pogardy… Pogardy w relacji pacjentów i personelu medycznego, pogardy wobec niższych rangą pacjentów, a także pogardy Olgi wobec świata szpitalnego. Narracja Hund zdaje się w tym przypadku pokrewna Lavant. Ta pogarda jest jednak nieco inna u Hund, gdzie miesza się z celną uszczypliwością, bo u Lavant jest potraktowana bardziej dosłownie.

C.D. 🌙 https://annamarszalek.pl/?p=302

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).
Olga Hund twierdzi: "Ludzie myślą, że mężczyźni na oddziałach psychiatrycznych piszą poezję i traktaty filozoficzne albo...

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).
"Eksplodująca głowa Nietzschego"
Bernhard twierdzi, że jego przyjaciel Paul – tytułowy bratanek Wittgensteina – to człowiek o największym kapitale myślowym, jakiego zna, lecz ten wyrzuca go „za okno”. Szaleństwo Paula nie tkwi jednak w marnotrawstwie potencjału, lecz w jego nieustannym przybywaniu. Człowiek taki, nim zdoła opróżnić głowę, jest na nowo przytłoczony. Zjada własny ogon – a w konsekwencji popada w obłęd. Paul jest również omnipotentnym entuzjastą opery. "Śmiertelnie chory potrafił wystać sześciogodzinnego „Tristana”, a na koniec miał jeszcze dość siły, by gromko wykrzyczeć brawa lub wygwizdać spektakl." Sukces czy porażka inscenizacji zależała od jego reakcji.

C.D. 🌙 https://annamarszalek.pl/?p=302

Steinhof, Kobierzyn i Klagenfurt to miejsca akcji. Nad nimi wisi tabliczka z napisem „Szpital Psychiatryczny”. Wewnątrz – Paul, Olga, Christine i… my. Książki determinuje wspólny mianownik, jednak to niejedyne zbieżności (również w kontekście autorów).
"Eksplodująca głowa Nietzschego"
Bernhard twierdzi, że jego przyjaciel Paul – tytułowy bratanek Wittgensteina – to człowiek...