Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O inności i dorastaniu wśród najuboższych warstw społecznych. Dość nietypowo, bo w gruncie rzeczy jest to taka analiza postaci głównego bohatera wykonana właśnie przez niego. Opisuje swoje przeżycia nie tyle z perspektywy osoby dorosłej, co bardziej osoby, która przepracowała sobie już ten etap, widzi w tym wszystkim zależności i różne mechanizmy. Jak dla mnie lektura co najmniej interesująca.

O inności i dorastaniu wśród najuboższych warstw społecznych. Dość nietypowo, bo w gruncie rzeczy jest to taka analiza postaci głównego bohatera wykonana właśnie przez niego. Opisuje swoje przeżycia nie tyle z perspektywy osoby dorosłej, co bardziej osoby, która przepracowała sobie już ten etap, widzi w tym wszystkim zależności i różne mechanizmy. Jak dla mnie lektura co...

Po opisie książki spodziewałem się takiego średniowiecznego figo-fago o zarazie, stosach i młotkach na czarownice, spotkałem się jednak z lekturą, której bliżej do teologicznego wywodu niżeli do powieści fabularnej. Nie był to kiepski wywód, więc daleko było mi do ziewania pod nosem, ale nie jest to też lektura o której będę pamiętał za kilka miesięcy.

Po opisie książki spodziewałem się takiego średniowiecznego figo-fago o zarazie, stosach i młotkach na czarownice, spotkałem się jednak z lekturą, której bliżej do teologicznego wywodu niżeli do powieści fabularnej. Nie był to kiepski wywód, więc daleko było mi do ziewania pod nosem, ale nie jest to też lektura o której będę pamiętał za kilka miesięcy.

Sposób budowania fabuły wręcz wyjęty z tego, który znamy już z serii Cmentarza Zapomnianych Książek, i można by tutaj autora posądzić o monotonność, jak dla mnie jednak było to świetny sposób na załagodzenie tego ogromnego niedosytu. Zastanawiam się teraz, w jaki sposób można by skategoryzować tą lekturę: to taki idealny miks młodzieżowej powieści połączonej z tematyką kryminału, w której sam kryminał przybiera bardziej aurę tajemniczości niżeli rozwiązania zagadki. Książkę można by i posądzić o bycie horrorem, jednak ten akurat motyw nie bardzo przypadł mi do gustu. Pomimo tego i kilku sporadycznych potknięć bawiłem się świetnie, z początku zaintrygowany, później smutny i nad wyraz przygnębiony.

Sposób budowania fabuły wręcz wyjęty z tego, który znamy już z serii Cmentarza Zapomnianych Książek, i można by tutaj autora posądzić o monotonność, jak dla mnie jednak było to świetny sposób na załagodzenie tego ogromnego niedosytu. Zastanawiam się teraz, w jaki sposób można by skategoryzować tą lekturę: to taki idealny miks młodzieżowej powieści połączonej z tematyką...