Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia ewolucji to praca zbiorowa 11 autorów, specjalistów od ewolucji i od wymarłych gatunków. Pozycję tą czytałem bardzo długo gdyż każdy jej fragment to odrębna analiza jakiegoś gatunku, rodziny czy rodzaju lub danego zbiorowego zagadnienia i na każdej stronie jest wiele szczegółowych informacji. Mamy tutaj również mnóstwo pięknych fotografii i kolorowych obrazków przybliżających temat. Ilość zawartych w tym tomie informacji jest olbrzymia. Można do niej wracać i odszukiwać dany temat gdy jest taka potrzeba. Konstrukcja książki polega na drodze od najmniej rozwiniętych organizmów do najbardziej czyli na końcu mamy ssaki i człowieka. Dla zainteresowanych tematem ewolucji i prehistorycznego życia to pozycja obowiązkowa.

Historia ewolucji to praca zbiorowa 11 autorów, specjalistów od ewolucji i od wymarłych gatunków. Pozycję tą czytałem bardzo długo gdyż każdy jej fragment to odrębna analiza jakiegoś gatunku, rodziny czy rodzaju lub danego zbiorowego zagadnienia i na każdej stronie jest wiele szczegółowych informacji. Mamy tutaj również mnóstwo pięknych fotografii i kolorowych obrazków...

Książka jest wspólnym dziełem fizyka i rysownika komiksów. Opatrzona jest wieloma rysunkami i zabawnymi komentarzami. Właśnie to połączenie wiedzy z zakresu fizyki i astronomii z humorem słownym i rysunkowym stanowi moim zdaniem o sile tej pozycji. Polecam każdemu, kto chce zgłębić wiedzę z wymienionych dziedzin, a nie ma wykształcenia w tym kierunku. W mojej ocenie pierwsza połowa jest łatwiejsza w odbiorze, natomiast w drugiej jest trochę trudniej, ale autorzy bardzo się starają przekazać nam informacje w sposób jak najbardziej przystępny. I mimo, że nie zawsze żarty są w 100 % udane to i tak bardzo wysoko oceniam tą książkę z punktu widzenia osoby zainteresowanej tematem.

Książka jest wspólnym dziełem fizyka i rysownika komiksów. Opatrzona jest wieloma rysunkami i zabawnymi komentarzami. Właśnie to połączenie wiedzy z zakresu fizyki i astronomii z humorem słownym i rysunkowym stanowi moim zdaniem o sile tej pozycji. Polecam każdemu, kto chce zgłębić wiedzę z wymienionych dziedzin, a nie ma wykształcenia w tym kierunku. W mojej ocenie...

Autobiografia Mike'a Massimino to dla mnie świetna książka. Autor jest inżynierem i latał w kosmos jako astronauta w NASA. Akurat astronomia i kosmos to dziedziny, którymi bardzo się interesuję więc z przyjemnością nabyłem i przeczytałem tą pozycję. Lektura dostarczyła mi wielu wzruszeń i uśmiechu. Nasz bohater jest bardzo ciepłym człowiekiem. Opowiada o swoich marzeniach jako małego chłopca, który oglądał pierwsze lądowanie na księżycu i chciał też kiedyś być takim kosmicznym herosem. Drogę miał ciężką, śledzimy jak pokonywał różne przeszkody na drodze do osiągnięcia celu, np. lęk wysokości czy wadę wzroku. Osiągnął bardzo dużo, m. in. doktorat na MIT. Następnie śledzimy jego dokonania w NASA. Stał się "specjalistą od teleskopu Hubble'a". Brał udział w dwóch misjach serwisowych do tego cuda obecnej techniki, któremu tak wiele zawdzięczamy jeśli chodzi o poznanie wszechświata. Poznajemy również kulisy tragicznego wypadku promu Columbia w 2003r, w którym zginęło siedem osób, w tym pierwszy Izraelczyk na orbicie. Bardzo odpowiada mi sposób narracji autora, który nie uważa się za jakiegoś wielkiego bohatera. Oczywiście jest dumny ze swoich osiągnięć, ale zawsze podkreśla siłę pracy zespołowej, swoich kolegów i współpracowników. Bo każde osiągnięcie w podboju kosmosu to wynik pracy dziesiątek, setek, a nawet tysięcy ludzi, którzy tu na ziemi tworzą technologię, konstruują maszyny i oprogramowanie, dzięki któremu możemy choćby sterować robotami na innych ciałach niebieskich odległych miliony kilometrów od naszej planety.
Dla mnie wspaniała książka. Polecam wszystkim, którzy interesują się kosmosem, ale nie tylko bo jej przesłanie jest bardzo uniwersalne.

Autobiografia Mike'a Massimino to dla mnie świetna książka. Autor jest inżynierem i latał w kosmos jako astronauta w NASA. Akurat astronomia i kosmos to dziedziny, którymi bardzo się interesuję więc z przyjemnością nabyłem i przeczytałem tą pozycję. Lektura dostarczyła mi wielu wzruszeń i uśmiechu. Nasz bohater jest bardzo ciepłym człowiekiem. Opowiada o swoich marzeniach...

Atuty zguby to pierwsza część cyklu zebranego w tomie II Kronik Amberu. Tym razem głównym bohaterem staje się Merlin syn Corwina i Dary. Łączy w sobie krew dwóch wielkich rodów Amberu i Dworców Chaosu. Akcja rozpoczyna się na lubianym już przez jego ojca cieniu Ziemi. Atuty zguby nie są długie, a akcja jak zwykle toczy się szybko. Moim zdaniem Merlin jest bohaterem jeszcze ciekawszym od swojego ojca bo oprócz różnych przymiotów związanych z krwią Amberu jest ponadto czarodziejem. Ale jak to zwykle bywa nasz bohater ma wrogów i nie wszystko toczy się po jego myśli. Pod koniec poznajemy bliżej kolejny czarny charakter, który pewnie zaznaczy swoją obecność w dalszych częściach cyklu. Jak dla mnie bardzo dobre otwarcie tomu II Kronik.

Atuty zguby to pierwsza część cyklu zebranego w tomie II Kronik Amberu. Tym razem głównym bohaterem staje się Merlin syn Corwina i Dary. Łączy w sobie krew dwóch wielkich rodów Amberu i Dworców Chaosu. Akcja rozpoczyna się na lubianym już przez jego ojca cieniu Ziemi. Atuty zguby nie są długie, a akcja jak zwykle toczy się szybko. Moim zdaniem Merlin jest bohaterem jeszcze...

Przedostatni tom monumentalnego cyklu Jordana kończonego przez Sandersona w całkiem umiejętny sposób. Duże to wyzwanie bo wiele stron podobnie jak w innych częściach, ale wiele się dzieje w świecie stworzonym przez autora. Towarzyszymy wszystkim głównym postaciom w ich zmaganiach z nadciągającą Ostatnią Bitwą. Niektórzy z bohaterów mają inne plany niż ich przyjaciele więc w ostatnim tomie będą musieli się dogadać albo wszystko stracone. Miejmy nadzieję, że jednak im się uda. Zagadką cały czas pozostają Seanchanie, którzy nie porozumieli się ze Smokiem Odrodzonym. Mamy też niespodziankę i powrót jednej z ikonicznych postaci. Niewiele było w tym tomie o przeklętych, ale pewnie jeszcze się z nimi spotkamy. Przede mną już tylko ostatnia część. Książka przeczytana na czytniku.

Przedostatni tom monumentalnego cyklu Jordana kończonego przez Sandersona w całkiem umiejętny sposób. Duże to wyzwanie bo wiele stron podobnie jak w innych częściach, ale wiele się dzieje w świecie stworzonym przez autora. Towarzyszymy wszystkim głównym postaciom w ich zmaganiach z nadciągającą Ostatnią Bitwą. Niektórzy z bohaterów mają inne plany niż ich przyjaciele więc w...

W kolejnej części wiedźmińskiej sagi poznajemy trochę nowych interesujących postaci wspomnianych na okładce książki. Jak dla mnie za mało było stron powieści z krasnoludami, np. Zoltanem, który to od razu wzbudził moją sympatię :) Wraz z nietypowym cyrulikiem Regisem, łuczniczką Milvą, Jaskrem i Cahirem z Nilfgaardu tworzą coś w rodzaju drużyny Geralta, który chce odnaleźć Ciri, a ta znalazła się dość daleko i w dość specyficznym towarzystwie. Wspaniałe dialogi Sapkowskiego widoczne są np. w fenomenalnej scenie wspólnego przyrządzania zupy rybnej, po prostu cudo ! Czarodzieje nadal knują, a wojna zatacza oraz szersze kręgi. A Geralt w końcu zostaje Geraltem z Rivii :)

W kolejnej części wiedźmińskiej sagi poznajemy trochę nowych interesujących postaci wspomnianych na okładce książki. Jak dla mnie za mało było stron powieści z krasnoludami, np. Zoltanem, który to od razu wzbudził moją sympatię :) Wraz z nietypowym cyrulikiem Regisem, łuczniczką Milvą, Jaskrem i Cahirem z Nilfgaardu tworzą coś w rodzaju drużyny Geralta, który chce odnaleźć...

Druga część cyklu pt. Ciemny las jest jest dużo dłuższa niż Problem trzech ciał, ale co ważniejsze, moim zdaniem, jest od niej lepsza. Podoba mi się sposób przedstawienia historii przez autora. Pokazuje on zmiany, które zachodzą na ziemi czekającej na nieuchronne spotkanie z obcą cywilizacją. Mimo, że jak wiemy z Trisolaris leci się do nas ok. 400 lat, to dzięki rozwiniętej technologii hibernacji nasi bohaterowie mogą znaleźć się w momentach historii, które dzieli od siebie wiele dziesięcioleci, a nawet setek lat. Faktycznie ten aspekt pokazania historii cywilizacji nieco przypomina cykl Fundacja Asimova. Pod koniec dowiadujemy się co oznacza tytuł powieści, faktycznie ma on ciemny i mroczny wydźwięk. Choć jednocześnie autor daje nam cień nadziei, że jednak we wszechświecie istnieje też miłość, może nie tylko na ziemi. Polecam wszystkim Ciemny las i od razu zaczynam czytać ostatni tom cyklu.

Druga część cyklu pt. Ciemny las jest jest dużo dłuższa niż Problem trzech ciał, ale co ważniejsze, moim zdaniem, jest od niej lepsza. Podoba mi się sposób przedstawienia historii przez autora. Pokazuje on zmiany, które zachodzą na ziemi czekającej na nieuchronne spotkanie z obcą cywilizacją. Mimo, że jak wiemy z Trisolaris leci się do nas ok. 400 lat, to dzięki rozwiniętej...

Drugi tom sagi o wiedźminie trzyma poziom, a może i jest nawet lepiej ? Na początku dowiadujemy się jak ciężko być gońcem królewskim w trudnych czasach. Poznajemy też pewnego nietypowego wiedźmina - detektywa. Dużą część książki zajmują sprawy czarodziejów i ich zjazd, który pokazuje poważne różnice zdań w ich szeregach. W tym tomie więcej dowiadujemy się o imperium Nilfgaardu i tego co się tam dzieje. Wojna zatacza coraz szersze kręgi, przy opisach pewnych posunięć i zachowań różnych królestw miałem wrażenie podobieństwa do początków drugiej wojny światowej, ciekawe czy to świadome posunięcie twórcy czy tylko moje subiektywne odczucie :) Oczywiście język i dialogi Sapkowskiego są ciągle mistrzowskie, mimo ponurych czasów, wojen i śmierci autor zawsze znajduje miejsce na poczucie humoru, co jest bardzo mocnym atutem tego cyklu. Z niecierpliwością zaczynam kolejny tom :)

Drugi tom sagi o wiedźminie trzyma poziom, a może i jest nawet lepiej ? Na początku dowiadujemy się jak ciężko być gońcem królewskim w trudnych czasach. Poznajemy też pewnego nietypowego wiedźmina - detektywa. Dużą część książki zajmują sprawy czarodziejów i ich zjazd, który pokazuje poważne różnice zdań w ich szeregach. W tym tomie więcej dowiadujemy się o imperium...

Po astronomii, paleontologia, prehistoria i dinozaury to kolejna z dziedzin, które mnie bardzo interesują. Dinozaury odkryte na nowo brytyjskiego profesora paleontologii Michaela Bentona to bardzo aktualne podejście do tematu. W kwestii badań nad dinozaurami w ostatnich 10 latach nastąpił duży postęp i ugruntowało się kilka bardzo ważnych w tym temacie teorii, m. in. o stałocieplności tych zwierząt, posiadaniu przez nich piór czy coraz bardziej szczegółowo opisanego zmierzchu dinozaurów w wyniku uderzenia w ziemię asteroidy. Książka to nie katalog gatunków, ale opis różnych aspektów ich życia czyli jak się poruszały, co jadły, jak się rozmnażały, jak rosły. Moja opinia jest bardzo pozytywna, autor zrobił dobrą robotę. Szkoda, że w języku polskim niewiele jest prac z tej dziedziny, mam nadzieję, że to się zmieni.

Po astronomii, paleontologia, prehistoria i dinozaury to kolejna z dziedzin, które mnie bardzo interesują. Dinozaury odkryte na nowo brytyjskiego profesora paleontologii Michaela Bentona to bardzo aktualne podejście do tematu. W kwestii badań nad dinozaurami w ostatnich 10 latach nastąpił duży postęp i ugruntowało się kilka bardzo ważnych w tym temacie teorii, m. in. o...

Dworce Chaosu to piąta - ostatnia część tomu I Kronik Amberu. Jesteśmy tu świadkami ostatecznej konfrontacji między potężnymi siłami Amberu i Dworców Chaosu oraz zbuntowanym księciem Brandem, który wbrew swemu rodzeństwu chce sam zawładnąć wszystkim czym się da nie powstrzymując się od jawnego występowania p-ko swojemu rodzeństwu. Wydarzenia śledzimy z punktu widzenia głównego bohatera Corwina. Swoją rolę w powieści odgrywa również ojciec rodzeństwa Oberon. Na finiszu jesteśmy również świadkami wstąpienia na tron nowego króla. Na tym kończy się tom I Kronik. Przede mną tom II zawierający również 5 odcinków. Z zaciekawieniem rozpoczynam.

Dworce Chaosu to piąta - ostatnia część tomu I Kronik Amberu. Jesteśmy tu świadkami ostatecznej konfrontacji między potężnymi siłami Amberu i Dworców Chaosu oraz zbuntowanym księciem Brandem, który wbrew swemu rodzeństwu chce sam zawładnąć wszystkim czym się da nie powstrzymując się od jawnego występowania p-ko swojemu rodzeństwu. Wydarzenia śledzimy z punktu widzenia...

Kroniki Amberu Rogera Zelaznego to kolejna klasyka, którą powinienem przeczytać już dawno, ale lepiej późno niż wcale :) Zdecydowanie co innego niż ostatnio przeczytane Ziemiomorze. I wydaje się, że bardziej do mnie trafia. Bohaterami są książęta Amberu, jedynego prawdziwego świata, pozostałe są tylko cieniami, odbiciami Amberu. Książętami Amberu jest rodzeństwo, bracia i siostry, którzy przeważnie nie darzą się miłością mówiąc delikatnie. Ich celem jest zajęcie tronu w świecie Amberu. Akcja toczy się szybko. Pierwszy tom sagi nie jest zbyt długi i zawiera przedsmak tego co będzie dalej :)

Kroniki Amberu Rogera Zelaznego to kolejna klasyka, którą powinienem przeczytać już dawno, ale lepiej późno niż wcale :) Zdecydowanie co innego niż ostatnio przeczytane Ziemiomorze. I wydaje się, że bardziej do mnie trafia. Bohaterami są książęta Amberu, jedynego prawdziwego świata, pozostałe są tylko cieniami, odbiciami Amberu. Książętami Amberu jest rodzeństwo, bracia i...

Endymion to kontynuacja dylogii Hyperion ( Hyperion, Upadek Hyperiona ) amerykańskiego pisarza Dana Simmonsa. Hyperion to powieść uważana przez wielu za jedną z najlepszych z gatunku s-f. Miała być sfilmowana, ale ostatnio czytałem, że z filmu zrezygnowano, ale ma być serial. Czekam na niego z niecierpliwością. Ciekawym akcentem książki są częste nawiązania do poprzednich dwóch powieści Simmonsa mimo, że od tamtych wydarzeń upłynęło kilkaset lat. Główny bohater wydaje się ciekawą postacią, nie jakąś nadnaturalną, ale mającą swoje mocne i słabe strony. Zdaje sobie z tego sprawę i widać, że ma poczucie humoru i podchodzi do siebie z dystansem mimo przeznaczonych mu podobno wielkich dokonań. Jest również bardzo ludzką postacią i jego przygody i różne sytuacje, których doświadcza wraz z towarzyszami dostarczają wielu wzruszeń. Interesującą postacią jest również ojciec kapitan de Soya adwersarz Enei i Raula i bardzo ciekawie wyglądają również przygody przeżywane przez niego gdy poszukuje dziewczynki zagrażającej Paxowi. Faktycznie jak niektórzy zauważyli w innych recenzjach, na początku cyklu, głównie w Hyperionie akcja miała mniejszy udział niż warstwa duchowa powieści, tutaj nastąpiła wyraźna przewaga przeżywanych przez bohaterów przygód nad sferą filozoficzną, ale nie uważam tego za zarzut. Po prostu każda z powieści jest trochę inna, ale nadal jest to ten sam świat, w którym ważnymi tematami są religia, człowieczeństwo, sztuczna inteligencja i ich wzajemne relacje. Fragmentem, który nawiązuje do początków sagi jest pobyt Enei i jej towarzyszy na lodowej planecie Sol Draconi Septem i dyskusje z zamieszkującym tam ojcem Glaucusem. Endymion to nie koniec przygód Enei i tytułowego bohatera. Rozwiązanie i zakończenie cyklu nastąpi w ostatnim tomie Triumf Endymiona i mam nadzieję, że to naprawdę będzie jego triumf 😊

Endymion to kontynuacja dylogii Hyperion ( Hyperion, Upadek Hyperiona ) amerykańskiego pisarza Dana Simmonsa. Hyperion to powieść uważana przez wielu za jedną z najlepszych z gatunku s-f. Miała być sfilmowana, ale ostatnio czytałem, że z filmu zrezygnowano, ale ma być serial. Czekam na niego z niecierpliwością. Ciekawym akcentem książki są częste nawiązania do poprzednich...