Opinie użytkownika
Okropnie mnie ta książka zmęczyła. I nie chodzi nawet o temat - jasne, dziecięca choroba jest smutna, ale tu w sumie nic szczególnie strasznego się nie dzieje.
Natomiast język i sposób prowadzenia narracji... Ciągle siedzimy w głowie bohaterki, oglądamy świat wyłącznie z jej perspektywy, nawet dialogi dostajemy przefiltrowane przez jej percepcję... Jest w tym coś...
Pod względem językowym dzieją się tu rzeczy dziwne. I szczerze mówiąc do końca nie wiedziałam, czy to wpadki tłumaczki czy zamierzony styl autorki.
Sama fabuła nierówna - są momenty magiczne, zwłaszcza sceny rodzinne, ukazujące relacje między siostrami i wnuczkami a babcią. Są też dziwne, fałszywie brzmiące - to głównie wątki damsko-męskie. Na pewno ciekawostką jest...
Moim zdaniem - progres w stosunku do pierwotnej serii ogromny. Dorósł nie tylko Percy, ale też styl autora. Wcześniej w tekście dużo było bylejakości, teraz - widać pieczołowitość w budowaniu akcji, opisach lokacji, śledzeniu życia wewnętrznego bohaterów. Jest też sporo humoru, czasem aż za dużo, ale jeszcze zjadliwie.
Wszystko tu w zasadzie grało i się składało. Wątek...
Historia tytułowego sklepu i prowadzącej go rodziny, przedstawiona rzetelnie, ale w dość nudny, kronikarski sposób. Ewidentnie jest to opowieść, która powstała, by zachować pewne wspomnienia w obrębie kilku pokoleń Jabłkowskich. Dla osoby z zewnątrz treść będzie zbyt hermetyczna i insajderska - ja większość przekartkowałam. Więc polecić można tylko historykom do prac...
więcej Pokaż mimo toPierwsze 2/3 książki - super. Wręcz byłam pod wrażeniem, że w takich krótkich, szkicowych scenkach można odmalować tak przekonywujące portrety psychologiczne. Niestety, pod koniec wszystko się sypie. Tak jakby autorka sobie uświadomiła, że czas książkę kończyć, a tu wątki powikłane i bohaterowie nieszczęśliwi. Więc zafundowała im ekspresowe leczenie wieloletnich traum,...
więcej Pokaż mimo to
Koncepcja nie jest odkrywcza, ale ta prostota się sprawdza. Krótkie, migawkowe scenki to fragmenty alternatywnych rzeczywistości - ich szkicowość oddaje to, że patrząc na czyjeś życie z zewnątrz, widzimy tylko niewyraźny zarys, a pozory mogą nas mocno zmylić.
Książka ma silny rys terapeutyczny i jej moralizatorstwo czasami skłania by przewrócić oczami, ale ogólnie zostawia...
Jak czytałam, marudziłam na różne rzeczy. Ale jak już przeczytałam, to w sumie było mi szkoda, że to koniec i jeszcze wracałam myślami do różnych momentów. Więc ogólnie na plus.
Głównej bohaterki trudno nie lubić - ma tyle charyzmy, że nawet kiedy irytuje, i tak jest pociągająca. Intrygi, zarówno te realistyczne, jak i fantastyczne, nie są mistrzostwem fabularnej strategii,...
Dawno nie czytałam tak złej książki "historycznej", a czytałam już w życiu sporo słabych książek. To z jaką ignorancją autorka traktuje wszelką prawdę historyczną, jest po prostu niewiarygodne.
Na dodatek każdy (!) z wykreowanych przez nią bohaterów wzbudza niechęć i zdegustowanie. Raz - wszyscy są papierowi i tworzeni z jednej, maks dwóch cech charakteru. Dwa - autorka...
Fenomenalny jest sposób, w jaki autor buduje krajobrazy, w których dzieje się akcja. Zimno, pustka i śnieg prowadzące do szaleństwa, to totalnie mój stan ducha przez styczeń i luty. Aż przychodzi wiosna, a z nią nadzieja i radość narodzin. W kontraście do tego - centrum miasta, nocne życie, jego smaki, dźwięki, zapachy: ciężkie, barwne, wyraziste. A w obu tych krajobrazach...
więcej Pokaż mimo toBardzo lubię typ narracji, który uprawia w tej książce Harrison. Taki upoetyczniony strumień świadomości, pełen zmysłów, w którym zaciera się granica między rzeczywistością a fantazją. Mimo tego, nie czytało mi się "Tysiąca drzewek" przyjemnie. Bo też jest to historia o bólu, smutku, beznadziei. Przesycają ją wyłącznie trudne emocje - przygnębiające, przytłaczające. Nawet...
więcej Pokaż mimo toZłapałam tą książkę w bibliotece zaraz po zerknięciu na opis, bo fabularyzowane dzieje sztuki po prostu uwielbiam. No i nigdy się jeszcze tak nie rozczarowałam - nie dobrnęłam nawet do połowy. Styl autora jest jakąś hybrydą opisu biograficzno-historycznego z narracją fabularną, ale to połączenie wypada po prostu źle. Narracja jest prowadzona bardzo topornie, w ogóle nie...
więcej Pokaż mimo toZawsze się staram kończyć co zaczęłam, ale tu przeczytałam dwie pierwsze historie - z trzeciej zrezygnowałam. Wszystko to było jakieś takie nudne, nijakie i pozbawione puenty. Żadna z bohaterek-narratorek nie wydała mi się też bliska ani ciekawa, a opis ich przeżyć wewnętrznych był pisany okropnie szkolnym językiem - jakby 15 latka wyobrażała sobie, jak to będzie kiedy...
więcej Pokaż mimo toHmm. Sama nie wiem, jak tą część ocenić. Było bardzo dużo akcji, w opisywaniu której Riordan jest kiepski, więc trochę się dłużyło. Z drugiej strony - wszystkie wątki się ładnie pozamykały. Choć końcówka z wzywaniem bogów do wewnętrznej przemiany była zdecydowanie zbyt tkliwa. Żal za Luke'em, dobrze, że choć Rachel dostała jakiś miły koniec. Nie żałuję czasu z tą serią, ale...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWiem, że to kryminał dla emerytek, ale i tak mi się podobał. Jak polubiłam główną bohaterkę w poprzedniej części, tak lubiłam ją i w tej. Jak podobała mi się poprzednio wierność historycznym faktom, jaką zachowuje autorka - tak doceniłam to i tym razem. Owszem, banalność intrygi jest powalająca; owszem, nie ma tu kompletnie tajemnicy i napięcia. Ale czy musi być, żeby się...
więcej Pokaż mimo to"Jaga" wypada lepiej niż tomy 2-4 podstawowej serii, ale wciąż słabiej niż tom 1. I w sumie nie wiem czy mogę powiedzieć, że mi się podobała. Na pewno czyta się szybko, bo język jest prosty (momentami na granicy prostackiego), a akcji jest dużo. I w tym sensie Miszczuk serwuje nam fajną rozrywkę. Ale to taka rozrywka na podróż pociągiem - nic głębszego czy budzącego większe...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Do tej pory chyba najfajniejsza część serii.
Jeśli chodzi o fabułę i narrację nic się nie zmienia - wciąż akcja gna tak szybko, że co rusz się potyka i gubi logikę, a opisy są mocno nieplastyczne i marnuje się dużo potencjału do kreowania alternatywnego świata. Ale przyjęłam to już jako constans tej serii i się nie czepiam.
Więc ci mi się podobało? Że nasz herosek...
Nie wiem co miała autorka w głowie wymyślając tę historię, ale widzę to tak: Zróbmy jakąś bohaterkę, żeby nie była taką zwykłą dziewczyną, niech będzie miała supermoce i będzie wybranym przez przeznaczenie dzieckiem, co się rodzi raz na pierdyliard lat. No, ale niech w życiu codziennym też coś ją wyróżnia - niech kochają się w niej absolutnie wszyscy mężczyźni w jej...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNo bez jaj. To nie jest poradnik ogrodniczy, tylko ezoteryczny. Okej, głównym tematem są ogrody, ale merytorycznych porad to tu jest może z 10 stron. Cała reszta to nieznośnie pretensjonalnie bajdurzenie o przepływach energii, mocy życzeniowego myślenia czy innej magii kryształów. Do tego pompatyczne metafory i "historie z życia wzięte" o niewytłumaczalnych naukowo (a...
więcej Pokaż mimo to
O ile przez poprzednie dwa tomy przebrnęłam gładko, o tyle ten szedł mi bardzo topornie. Gdyby nie dłuższa podróż pociągiem, to nie wiem, czy bym go w ogóle skończyła.
Akcja robi się rozmemłana strasznie, właściwie nie wiadomo do czego dąży, bardziej przypomina zlepek opisów słowiańskich obrzędów przetykany grafomańskimi opisami miłosnych uniesień.
Najlepiej w tej...
Mocno pachnie tu literackim debiutem, bo pomysły na strukturę tekstu i konstrukcję świata są dość amatorskie. Ale jakoś mi się podobało. Myślę, że z dwóch względów. Po pierwsze bohaterka - ani to znana postać historyczna, ani typowa młoda dziewczyna poznająca świat, których w powieściach historycznych na pęczki. Po drugie - opisy realiów historycznych. Nie są pisane pod...
więcej Pokaż mimo to