Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka w której bochaterowie są jakby wyjęci z filmu dla dzieci telewizji śniadaniowej. Ziew.

Książka w której bochaterowie są jakby wyjęci z filmu dla dzieci telewizji śniadaniowej. Ziew.

Przystępowałem do czytania zachęcony reklamą "nowej, szwedzkiej literatury". Nietety, szybko okazało się, że ta książka to kopmpletnie niestrawny bełkot. Kiążka dzieje się w kilku "alternatywnych rzeczywistościach" niestety tylko autor wie w którym rozdziale panuje która rzeczywistość" dla czytelnika pozostaje brnięcie przez tą breję słowną, z której niewiele wynika. Serdecznie odradzam.

Przystępowałem do czytania zachęcony reklamą "nowej, szwedzkiej literatury". Nietety, szybko okazało się, że ta książka to kopmpletnie niestrawny bełkot. Kiążka dzieje się w kilku "alternatywnych rzeczywistościach" niestety tylko autor wie w którym rozdziale panuje która rzeczywistość" dla czytelnika pozostaje brnięcie przez tą breję słowną, z której niewiele wynika....

Słabe, przeczytałem tylko dlatego, żę kupiłem. Nie ciągnęło mnie do niej.
Książka wydumana, nielogiczna, bezsensowna.

Słabe, przeczytałem tylko dlatego, żę kupiłem. Nie ciągnęło mnie do niej.
Książka wydumana, nielogiczna, bezsensowna.

Zycie narkomanów na ulicach Moskwy, wątki autentyczne. Zapierająca dech w piersiach!

Zycie narkomanów na ulicach Moskwy, wątki autentyczne. Zapierająca dech w piersiach!

Absolutne arcydzieło z dzieciństwa... Bajki sztucznej inteligencji i półinteligencji, do pośmiania się i do przerażania.

Absolutne arcydzieło z dzieciństwa... Bajki sztucznej inteligencji i półinteligencji, do pośmiania się i do przerażania.

Jak odgruzować się spod sterty zawalających nas przedmiotów. Dla każdego, kto czuje się przytłoczony.

Jak odgruzować się spod sterty zawalających nas przedmiotów. Dla każdego, kto czuje się przytłoczony.

Książka napisana w 1972, co od razu czuć po arachaicznym języku. Wyobrażenie nowoczesnej techniki rónież archaiczne, przez co śmieszne. Książka ma trzy rozdziały, i tylko ten środkowy, relacja z planety paraludzi jest ciekawy, dwa inne przemęczyłem. Nie polecam.

Książka napisana w 1972, co od razu czuć po arachaicznym języku. Wyobrażenie nowoczesnej techniki rónież archaiczne, przez co śmieszne. Książka ma trzy rozdziały, i tylko ten środkowy, relacja z planety paraludzi jest ciekawy, dwa inne przemęczyłem. Nie polecam.

Tragikomiczne sceny z pola walki jakim jest małżeństwo. Lekkie pióro, zabawna książka, ale nic poza tym. Czyta sie a potem zapomina niczym Plotka.

Tragikomiczne sceny z pola walki jakim jest małżeństwo. Lekkie pióro, zabawna książka, ale nic poza tym. Czyta sie a potem zapomina niczym Plotka.