Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mam pojęcia, czy dopadł mnie kryzys czytelniczy, czy to najsłabsza powieść Link jaką do tej pory czytałam🥺

Nie mam pojęcia, czy dopadł mnie kryzys czytelniczy, czy to najsłabsza powieść Link jaką do tej pory czytałam🥺

Czytało się dobrze, choć nie zgodzę się z wpisem na okładce " Książka, od której nie można się oderwać"
Liczyłam na więcej....

Czytało się dobrze, choć nie zgodzę się z wpisem na okładce " Książka, od której nie można się oderwać"
Liczyłam na więcej....

W tej książce podoba mi się jedna rzecz: okladka :-)
Starta czasu, pieniędzy, a oczu szkoda. Nie polecam!

W tej książce podoba mi się jedna rzecz: okladka :-)
Starta czasu, pieniędzy, a oczu szkoda. Nie polecam!

Dawno, bardzo dawno temu miałam okazję oglądać film pod tym samym tytułem. Wtedy opowieść ta wywołała ogromne emocje. Teraz było gorzej. Być może dlatego, że już wiedziałam w czym rzecz.
Potworna wizja świata, stworzonego na podstawie błędnej interpretacji Biblii, albo raczej tłumaczeniu jej w taki sposób, żeby jak najlepiej żyło się "tym" u władzy.

Dawno, bardzo dawno temu miałam okazję oglądać film pod tym samym tytułem. Wtedy opowieść ta wywołała ogromne emocje. Teraz było gorzej. Być może dlatego, że już wiedziałam w czym rzecz.
Potworna wizja świata, stworzonego na podstawie błędnej interpretacji Biblii, albo raczej tłumaczeniu jej w taki sposób, żeby jak najlepiej żyło się "tym" u władzy.

Jedna z lepszych książek spośród przeczytanych w tym roku.
Świetnie wyważona
Doskonale stopniuje napięcie
Daje do myślenia <chociażby pytania w testach psychologicznych>
Polecam

Jedna z lepszych książek spośród przeczytanych w tym roku.
Świetnie wyważona
Doskonale stopniuje napięcie
Daje do myślenia <chociażby pytania w testach psychologicznych>
Polecam

Straszne, krwawe, makabryczne, a jak się czyta!
Thriller medyczny, w którym anatomia człowieka przedstawiona została przez p. doktor w prosty i rzeczowy sposób.
Polecam z czystym sumieniem.
PS Opis pogrzebu Wikinga-przerażający.

Straszne, krwawe, makabryczne, a jak się czyta!
Thriller medyczny, w którym anatomia człowieka przedstawiona została przez p. doktor w prosty i rzeczowy sposób.
Polecam z czystym sumieniem.
PS Opis pogrzebu Wikinga-przerażający.

Kolejna piękna powieść o okrucieństwach drugiej wojny.
Polecam

Kolejna piękna powieść o okrucieństwach drugiej wojny.
Polecam

Są książki, dobre książki, które świetnie się czyta, ale mija miesiąc, niekiedy tydzień i nie potrafię sobie przypomnieć treści.
Jestem pewna, że w przypadku tej powieści tak nie będzie.
Książka wywołuje ogromne emocje, a ostatnie rozdziały poruszą nawet największych twardzieli.
Smutna i piękna.
PS Akitka dziękuję <3

Są książki, dobre książki, które świetnie się czyta, ale mija miesiąc, niekiedy tydzień i nie potrafię sobie przypomnieć treści.
Jestem pewna, że w przypadku tej powieści tak nie będzie.
Książka wywołuje ogromne emocje, a ostatnie rozdziały poruszą nawet największych twardzieli.
Smutna i piękna.
PS Akitka dziękuję <3

Z przykrością muszę przyznać, że jestem trochę zawiedziona drugą częścią trylogii. Spodziewałam się czegoś nowego, świeżego, a znalazłam tu bardzo dużo nawiązań do "Jeźdźca Miedzianego", mimo iż przeczytałam tę książkę po 3-miesięcznej przerwie.
Mamy tu świetnie przedstawiony komunizm - jego idee i zgoła inne realia oraz przerażające mechanizmy NKWD, no i oczywiście ogromną miłość głównych bohaterów. Miłość pokonującą wszelkie przeszkody, wręcz niemożliwe do pokonania :)
Książka ciekawa, ale jak dla mnie za dużo opisów działań wojennych. Mimo to polecam, a sama na pewno sięgnę po "Ogród letni", ale za jakiś czas...

Z przykrością muszę przyznać, że jestem trochę zawiedziona drugą częścią trylogii. Spodziewałam się czegoś nowego, świeżego, a znalazłam tu bardzo dużo nawiązań do "Jeźdźca Miedzianego", mimo iż przeczytałam tę książkę po 3-miesięcznej przerwie.
Mamy tu świetnie przedstawiony komunizm - jego idee i zgoła inne realia oraz przerażające mechanizmy NKWD, no i oczywiście ogromną...

Warto przeczytać, aby poznać dalsze losy moich ukochanych bohaterów, ale nie tak dobra jak "Jeździec Miedziany". Powieść zawiera wiele powtórzeń i przez to traci na atrakcyjności :(

Warto przeczytać, aby poznać dalsze losy moich ukochanych bohaterów, ale nie tak dobra jak "Jeździec Miedziany". Powieść zawiera wiele powtórzeń i przez to traci na atrakcyjności :(

Piękna, wzruszająca, zaskakująca, momentami zabawna, tragiczna i CHWYTAJĄCA ZA SERCE.
Jodi Picoult potrafi wyciskać łzy jak mało kto.
Oczywiście bardzo, bardzo polecam, bo to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści autorki.

Piękna, wzruszająca, zaskakująca, momentami zabawna, tragiczna i CHWYTAJĄCA ZA SERCE.
Jodi Picoult potrafi wyciskać łzy jak mało kto.
Oczywiście bardzo, bardzo polecam, bo to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści autorki.

"Dziecka nie kocha się za to, co robi albo czego nie robi; dziecko kocha się za to, kim jest".
Kolejna świetna powieść pisarki, którą z czystym sumieniem mogę polecić każdej kobiecie (zwłaszcza matce). Książka o trudach samotnego macierzyństwa, o chorobie, o wielkim dramacie, a przede wszystkim o miłości matczynej i braterskiej - a jednak taka zwykła, normalna.
Pierwszą "gwiazdkę" odejmuję za "typowe" dla pani Picoult rozpisywanie się(powieść obszerna, bo liczy sobie prawie 700 stron, a drugą za ciągnący się przez całą powieść proces.
...a wystarczyło wysłuchać chłopaka...
No i oczywiście jest to doskonała okazja do dogłębnego zapoznania się z chorobą jaką jest zespół Aspergera.
Polecam

"Dziecka nie kocha się za to, co robi albo czego nie robi; dziecko kocha się za to, kim jest".
Kolejna świetna powieść pisarki, którą z czystym sumieniem mogę polecić każdej kobiecie (zwłaszcza matce). Książka o trudach samotnego macierzyństwa, o chorobie, o wielkim dramacie, a przede wszystkim o miłości matczynej i braterskiej - a jednak taka zwykła, normalna.
Pierwszą...

Zachęcona śliczną okładką i hasłem Bestseller "New York Timesa" i opisem kupiłam książkę i ... mój zachwyt się wyczerpał po przeczytaniu kilkudziesięciu stron. Męczyłam się z tymi zaledwie 300 stronami dwa tygodnie.
Nudna, przewidywalna do bólu i niczego niewnosząca. Raczej nie sięgnę po kolejne "dzieła" autorki.

Zachęcona śliczną okładką i hasłem Bestseller "New York Timesa" i opisem kupiłam książkę i ... mój zachwyt się wyczerpał po przeczytaniu kilkudziesięciu stron. Męczyłam się z tymi zaledwie 300 stronami dwa tygodnie.
Nudna, przewidywalna do bólu i niczego niewnosząca. Raczej nie sięgnę po kolejne "dzieła" autorki.

"Łatwo mówić,żeby robić to, co słuszne, i unikać tego, co naganne, ale w sytuacji podbramkowej człowiek uświadamia sobie, że nic nie jest czarne lub białe. Są jedynie odcienie szaraści."

Kolejna powieść Jodi Picoult, utwierdza mnie w przekonaniu, że jest ona moją ulubiona pisarką. Znowu porusza trudny temat, na który nie ma jednego poglądu, zdania; bo czy naziście należy się przebaczenie, czy może okazać się dobym człowiekiem?

Gorąco polecam! Tym bardziej, że powieść jest "bardzo polska".

"Łatwo mówić,żeby robić to, co słuszne, i unikać tego, co naganne, ale w sytuacji podbramkowej człowiek uświadamia sobie, że nic nie jest czarne lub białe. Są jedynie odcienie szaraści."

Kolejna powieść Jodi Picoult, utwierdza mnie w przekonaniu, że jest ona moją ulubiona pisarką. Znowu porusza trudny temat, na który nie ma jednego poglądu, zdania; bo czy naziście należy...

Moja ulubiona tematyka; miłość na tle drugiej wojny światowej. Tym razem bohaterami są: młoda Rosjanka Tatiana i rosyjski żołnierz z pochodzenia Amerykanin. Młodzi zakochują się w sobie w dniu wybuchu wojny w Rosji. Jednak zły los: wojna, głód, źle pojmowana lojalność wobec rodziny i wydarzenia z przeszłości, nie pozwolą im cieszyć się szczęściem.
Mamy tu okazję zapoznania sie z historią, widzianą z perspektywy innego narodu. Dowidujemy się jak wyglądała blokada Leningradu, jak ludność zmagała się z głodem, ze śmiercią najbliższych... Ale nie tylko strszne rzeczy miały tu miejsce. Pomimo złych czasów zakochani Tatiasza i Szura( bo tak się do siebie zwracali) znaleźli czas na miłość też tę fizyczną :) (pewna spora część książki bardzo "pachnie Greyem" :)).
Jest jeszcze jeden aspekt tej powieści, który spowodował, że jest ona dla mnie wartościowa, mianowicie zinteresowałam się historią, kulturą, architekturą i położeniem geograficznym Leningradu ( obecnie miasto nosi nazwę Pertrsburg ). Chętnie zobaczyłabym tę metropolię chociażby ze względu na białe noce...
Super książka! Po przeczytaniu "Jeźdzca Miedzianego" zdecydowałam sie zakupić całą trylogię. A teraz nie pozostaje mi nic innego jak zabrac sie za czytanie dugiego tomu pod niewiarygodnie przewidywalnym tytule "Tatiana i Aleksander".
Mimo, iż momentami naiwność i heroizm głównych bohaterów są irytujące czy wyolbrzymione, zaliczam tę pozycję literacką do moich ulubionych.
Polecam!

Moja ulubiona tematyka; miłość na tle drugiej wojny światowej. Tym razem bohaterami są: młoda Rosjanka Tatiana i rosyjski żołnierz z pochodzenia Amerykanin. Młodzi zakochują się w sobie w dniu wybuchu wojny w Rosji. Jednak zły los: wojna, głód, źle pojmowana lojalność wobec rodziny i wydarzenia z przeszłości, nie pozwolą im cieszyć się szczęściem.
Mamy tu okazję zapoznania...

Moja pierwsza książka T. Gerritsen i nieostatnia. Sposób pisania bardzo podobny do Cobena.
Wciągająca, trudna (poprzez dużą ilość postaci) i z nieprzewidywalnym zakończeniem.

Moja pierwsza książka T. Gerritsen i nieostatnia. Sposób pisania bardzo podobny do Cobena.
Wciągająca, trudna (poprzez dużą ilość postaci) i z nieprzewidywalnym zakończeniem.