Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czwarty tom o siostrach Balfour.

Sophie jak każde jej poprzednie siostry, musi nauczyć się radzić sobie w normalnym życiu i pracować. Dziewczyna dostaje pracę w firmie architektonicznej i dostaje zlecenie odrestaurowania posiadłości markiza we Włoszech.

Marco Speranza po nieudanym małżeństwie postanawia ograniczyć kontakty z kobietami do seksu. Kiedy jednak w swoim gabinecie, zastaje śpiącą, uroczą dziewczynę, nie podejrzewa jak odmieni się jego życie.

Sophie przypomina mi siebie sprzed lat, dlatego tak łatwo się z nią utożsamiłam. To jaką ona przeszła przemianę przy Marco i nabrała pewności siebie... Zresztą mamy tutaj dziewczynę, która nie jest płaska jak decha, tylko ma trochę kształtów co rzadko się zdarza w harlequinach.

Natomiast Marco wydaje się być typowym playboyem, jednak to jest maska, która się zasłania. Dopiero spotkanie Sophie, zwróci mu wiarę w to, że istnieją lepsze kobiety od jego byłej żony.

Sycylia, dwójka ludzi otaczająca się maskami i burząca swoje wzajemne mury - to są zdecydowane plusy tej książki. Polecam.

Czwarty tom o siostrach Balfour.

Sophie jak każde jej poprzednie siostry, musi nauczyć się radzić sobie w normalnym życiu i pracować. Dziewczyna dostaje pracę w firmie architektonicznej i dostaje zlecenie odrestaurowania posiadłości markiza we Włoszech.

Marco Speranza po nieudanym małżeństwie postanawia ograniczyć kontakty z kobietami do seksu. Kiedy jednak w swoim...

Tym razem książka opowiada o losach Emily, która po skandalu urządzonym przez ojca - odnalezienie siódmej córki i śmierci żony Oscara, Emily postanawia uciec z domu.

Emily odnajduje mężczyzna o którym chciałaby zapomnieć. Jest to sam książę z Santosy, który kiedyś skradł jej pocałunek. Teraz pojawia się w życiu Emily i proponuje jej wyjazd do jego królestwa,aby uczyć jego bratanicę baletu.

Bardzo przyjemnie i szybko czytało mi się te książkę. Mamy tutaj Emily, która nie umie
poradzić sobie po śmierci Oscara oraz żal do niego oraz Luisa, który nie chce zostać królem,ale nie ma wyboru.

Pozostaje mi przeczytać kolejne części.

Tym razem książka opowiada o losach Emily, która po skandalu urządzonym przez ojca - odnalezienie siódmej córki i śmierci żony Oscara, Emily postanawia uciec z domu.

Emily odnajduje mężczyzna o którym chciałaby zapomnieć. Jest to sam książę z Santosy, który kiedyś skradł jej pocałunek. Teraz pojawia się w życiu Emily i proponuje jej wyjazd do jego królestwa,aby uczyć jego...

Drugi tom Córek Oscara Balfoura.

Kat jest bohaterką tego tomu. Jest to dziewczyna, która ma za sobą trudną przeszłość, ale ukrywa ją pod bogatymi ciuchami i toną kosmetyków. Ojciec postanawia, że córka musi nauczyć się pracować.

Szefem Kat, ma być Hiszpan Carlos Guerrero, który spodobał się kiedyś Kat. Oboje nie są zadowoleni z tego faktu, że Carlos jest właścicielem jachtu, a Kat z tego, że będzie musiała pracować.

Zarówno Kat jak i Carlos mają za sobą trudną przeszłość, ona obwinia się o śmierć ojczyma, a on nienawidzi swojego ojca, bo źle go traktował i kazał mu być torreadorem. Właśnie te wspólne złe doświadczenia połączyły obojga i sprawiły, że oboje poznali uczucie jakim jest miłość.

Drugi tom Córek Oscara Balfoura.

Kat jest bohaterką tego tomu. Jest to dziewczyna, która ma za sobą trudną przeszłość, ale ukrywa ją pod bogatymi ciuchami i toną kosmetyków. Ojciec postanawia, że córka musi nauczyć się pracować.

Szefem Kat, ma być Hiszpan Carlos Guerrero, który spodobał się kiedyś Kat. Oboje nie są zadowoleni z tego faktu, że Carlos jest właścicielem...

Rodzina Balfourów jest znana ze skandali. Jednym z nich jest nieślubna córka Oscara, Mia, która przyjeżdża do Londynu. Tam poznaje Nikosa, który przyjaźni się z jej ojcem i jest biznesmenem u którego ma pracować.

Relacja Nikosa i Mii odzwierciedla przysłowie "Kto się czubi, ten się lubi", oboje mają za sobą trudną przeszłość i brak rodziny. Choć próbują ignorować swoje uczucia to im się to nie udaje.

Jest to pierwsza część tego cyklu. Polecam, szybko się czyta.

Rodzina Balfourów jest znana ze skandali. Jednym z nich jest nieślubna córka Oscara, Mia, która przyjeżdża do Londynu. Tam poznaje Nikosa, który przyjaźni się z jej ojcem i jest biznesmenem u którego ma pracować.

Relacja Nikosa i Mii odzwierciedla przysłowie "Kto się czubi, ten się lubi", oboje mają za sobą trudną przeszłość i brak rodziny. Choć próbują ignorować swoje...

Uwielbiam klimaty magii od czasów "Harry'ego Pottera" a jako, że jest tu przywołana ta książka, postanowiłam przekonać się ile jest w tym prawdy. Książkę przeczytałam szybko, była ciekawa - szczególnie główny wątek tej książki. Autor zdecydowanie inspirował się słynnym czarodziejem i Hogwartem, tyle, że w drugą stronę!

Milena dowiaduje się, że jest magiem. Jest podekscytowana faktem, że pójdzie do nowej szkoły. Ma swoje wyobrażenia jak będą wyglądać lekcje - spodziewa się tam tego co widzi na filmach. Rzeczywistość wygląda jednak inaczej!

W szkole magia jest uczona w teorii, jeden nauczyciel na paru naprawdę czegoś uczy przydatnego, praktyki magicznej nie ma, więc uczniowie sami się jej uczą. Jednak najciekawszym wątkiem jest tu podział na czarodziejów z magicznych rodzin i niemagicznych rodzin - w Potterze byli to Czystokrwiści i Mugolacy mający magiczne moce.

Drugim wątkiem jest torturowanie słabszych przez silniejszych. Mordechaj to taki James Potter i Syriusz Black tylko tyle, że w jednym ze swoją bandą. A inni są ich ofiarami, a Patryk no cóż zdecydowanie jest kreowany na Severusa Snape'a! Co do Mileny to możemy ją porównać do Lily Evans, a jej związek z Andrzejem to porównanie do związku Lily Evans i Jamesa Pottera! Aż same te fakty mogą uszczęśliwić fanów Harry'ego Pottera!

W "Liceum Ogólnomagicznym", autor ukazuje nam jak wygląda system edukacji w szkole bohaterów co w zasadzie wcale nie odbiega od naszego normalnego. A to, że ktoś jest gnębiony a nauczyciele nic z tym nie robią... A to, że ktoś ma wpływy... no cóż życie...

Zakończenie mnie zaskoczyło i chętnie jeszcze poczytałabym o Milenie i jej paczce. Może autor jeszcze o nich napisze.

Uwielbiam klimaty magii od czasów "Harry'ego Pottera" a jako, że jest tu przywołana ta książka, postanowiłam przekonać się ile jest w tym prawdy. Książkę przeczytałam szybko, była ciekawa - szczególnie główny wątek tej książki. Autor zdecydowanie inspirował się słynnym czarodziejem i Hogwartem, tyle, że w drugą stronę!

Milena dowiaduje się, że jest magiem. Jest...

Moje pierwsze pytanie, które mam odnośnie książki brzmi " Co to miało być?" Do tej chwili w której pisze recenzję nie znajduje odpowiedzi na to pytanie.

Tak zostały przedstawione religie świata, jaki wpływ miały one na człowieka i dalej mają ( każdy homo sapiens jest stworzony do wiary) oraz komunizm, nazizm i Harry Potter. Co prawda dalej nie mam pojęcia co te trzy słowa mają ze sobą wspólnego.

Miałam nadzieję, że autor jakoś to wyjaśni, ułoży w całość, ale niestety nie znalazłam w tej pozycji niczego takiego. Podobała mi się historia muzułmanki i sikha ( czy jakoś tak) była ona bardzo smutna.

Osoby takie jak Lenin, Stalin,Hitler, Bonaparte i śmiało możemy wcisnąć tu jeszcze Putina - uważają się nie za zwykłych ludzi, tylko nadludzi. Chcą być czczeni jak Bóg, sami wyznaczają w co mają wierzyć ich ludzie. Trochę to się kłóci z tym jak postępował Bóg, który pomagał ludziom i stawał w ich obronie. W końcu sam Putin powiedział, że " Kto nie pójdzie walczyć ten popełnia grzech", jasno określił czego chce.

O Harry'm Potterze trochę za mało było napisane, autor powołał się też na gry komputerowe i jak one działają na młodych ludzi, którzy traktują je jak wyznanie wiary. Tutaj autor mógł jeszcze trochę więcej napisać, bo to mnie zainteresowało, było taką odskocznią od całej reszty.

Gdyby autor skupił się na tym w co wierzyli ludzie dawniej i w co wierzą dziś, jak te wiary się zmieniały to mogłoby być to naprawdę ciekawe. A tak... to mam trochę mieszane uczucia co do tej pozycji. Jest krótka można ją przeczytać, ale oczekiwałam czegoś innego.

Moje pierwsze pytanie, które mam odnośnie książki brzmi " Co to miało być?" Do tej chwili w której pisze recenzję nie znajduje odpowiedzi na to pytanie.

Tak zostały przedstawione religie świata, jaki wpływ miały one na człowieka i dalej mają ( każdy homo sapiens jest stworzony do wiary) oraz komunizm, nazizm i Harry Potter. Co prawda dalej nie mam pojęcia co te trzy słowa...

Druga i ostatnia książka Janusza Szostaka o śledztwie Iwony Wieczorek.

Pierwsza książka mnie wciągnęła. Trudno uwierzyć, że w dzisiejszych czasach można zniknąć bez śladu. Wydaje się to niemal niemożliwe a tak właśnie jest w sprawie zaginionej dziewczyny.

Szostak kontynuuje swoje śledztwo. Zdobywa nowe informacje, które zaczynają układać się w całość. Tutaj Szostak opisuje jasnowidzów, którzy mają wizje o Iwonie. Co ciekawe te wizje się pokrywają. Nie wszyscy lubią takie wątki, ale ja nie neguje i nie podważam tych wizji. Skoro do nas zmarli przychodzą we śnie to oni mogą przecież mieć o nich wizje prawda?

Dziennikarz obstaje przy swojej wersji z pierwszej książki. I tutaj w stu procentach się z nim zgadzam. Jednak uważam, że było to zaplanowane - może nie aż w taki tragiczny sposób, ale spotkanie z dziewczyną było zaplanowane, a że potoczyło się w złym kierunku to inna historia.

Archiwum X przejmuje sprawę Iwony. W tym czasie Szostak kontaktuje się z Siewertem i zasięga jego opinii na temat działań Archiwum X. Znajduje się też wyjaśnienie, czemu Policja nie zajęła się sprawą jak należy. Znajomości, pieniądze, zastraszanie. Sprawca czynu był młody i miał przed sobą całe życie a jego ojciec uratował go przed więzieniem. Tylko nie jestem pewna, czy na pewno jest to mowa o byłym chłopaku Iwony, bo to na niego wskazuje Szostak.

Mam nadzieję, że sprawa Iwony znajdzie swój finał. O Szostaku, można powiedzieć dużo, ale on naprawdę chciał dowiedzieć się prawdy. Natomiast zachowanie matki staje się powodem do krytyki. Dlaczego matka mówi, że wybaczy sprawcy, ale nie zapomni? Ja nie potrafiłam wybaczyć mojemu byłemu mężowi, który spowodował wypadek w którym zginęła tragicznie moja mama i nie wybaczę mu i nie zapomnę o tym nigdy. Tymczasem matka, mam takie wrażenie, że ona coś wie o tym zaginięciu. Albo coś wie, albo ukrywa, kryje kogoś. Swoją drogą to byłoby naprawdę dziwne, gdyby okazało się prawdą...

Mam nadzieję, że sprawca przyzna się do winy i poniesie zasłużoną karę. Mam nadzieję, że Policja czegoś się nauczyła i będzie sprawniej działała w zaginięciach innych osób. Tylko jednego szkoda - krótkiego życia Iwony, która miała przed sobą całe życie.

Druga i ostatnia książka Janusza Szostaka o śledztwie Iwony Wieczorek.

Pierwsza książka mnie wciągnęła. Trudno uwierzyć, że w dzisiejszych czasach można zniknąć bez śladu. Wydaje się to niemal niemożliwe a tak właśnie jest w sprawie zaginionej dziewczyny.

Szostak kontynuuje swoje śledztwo. Zdobywa nowe informacje, które zaczynają układać się w całość. Tutaj Szostak...

Sprawa zaginięcia Iwony Wieczorek jest sprawą powszechnie znaną. Jej matka udziela się w mediach, chce wiedzieć co się stało z jej córką - rozumiem ją, nie mam dzieci, ale domyślam się jak się czuje. Ja straciłam swoją mamę, ale wiem, że nie żyje i mogę iść na jej grób. Mama Iwony przeczuwa, że jej córką po tylu latach to na pewno nie żyje, ale nie ma miejsca do którego mogłaby pójść.

Szostak przedstawia sprawę Iwony - jej zaginięcie, co się stało potem, działania policji, milczenie i dziwne zachowanie znajomych oraz teorie co mogło stać się z Iwoną i jestem podobnego zdania co on.

Nie będę opisywać zaginięcia Iwony, bo każdy wie jak do niego doszło. Za to działania policji są skandaliczne. Po pierwsze podeszli do tej sprawy na luzie, przypisali złą kategorię poszukiwawczą, nie przykładali się za bardzo do rozwiązania tej sprawy, odsuwali od śledztwa tych, którzy chcieli tę sprawę wyjaśnić. Nie przeszukano dokładnie miejsc w których Iwona była, monitoringu nie zabezpieczyli.

W tej książce pojawiają się najczęściej dwaj policjanci - Marek Siewert i Marek Dyjasz. Oni obaj starali się rozwiązać sprawę i nawet dali swoim kolegom wskazówki co mają zrobić, ale policja ich odsunęła i nie zastosowała się do ich zaleceń. Bo w sumie i po co? Przecież oni wiedzą lepiej, po co mają słuchać innych?

Szostak chciał wyjaśnić sprawę. Zaangażował się w poszukiwania, kontaktował się nawet z jasnowidzami i innymi osobami, które mogły mieć wiedzę na temat tego co stało się z Iwoną. Podał policji wszystko na tacy tak jak Siewert i Dyjasz, ale podobnie jak wtedy tak i tu nawet nie potrafili wykonać roboty jak trzeba.

Sprawa jest prosta - dziewczyna wracała do domu, mogła wsiąść dobrowolnie do samochodu lub zostać wciągnięta do samochodu, zawieziona w ustronne miejsce w którym ją zabito. I podobnie jak Szostak uważam, że zawieziono ja niedaleko tego miejsca w którym była ostatnio. Te osoby znały teren o wiedziały, gdzie ukryć ciało. Teraz pytanie brzmi - czy zwłoki będzie się dało zidentyfikować czy są rozpuszczone w kwasie, bo jeżeli tak to nawet jak się znajdą to nie będzie wiadomo czy to na pewno te zwłoki.

Liczę na to, że sprawa się wyjaśni i matka Iwony uzyska wiedzę na temat tego co się stało z jej córką i będzie mogła ją pochować, jeśli to będzie możliwe. W najlepszym razie dowie się jak do tego doszło.

Dlaczego policja nieudolnie wyjaśniała sprawę i to bez efektu? Co ukrywają znajomi Iwony? Kto mógł zabić Iwonę Wieczorek? Czy informacje, które zostały przedstawione od więźnia mogą być prawdą?

Język jest taki jak w reportażach, ale szybko się czyta i naprawdę ta książka rzuca światło na sprawę Iwony Wieczorek.

Sprawa zaginięcia Iwony Wieczorek jest sprawą powszechnie znaną. Jej matka udziela się w mediach, chce wiedzieć co się stało z jej córką - rozumiem ją, nie mam dzieci, ale domyślam się jak się czuje. Ja straciłam swoją mamę, ale wiem, że nie żyje i mogę iść na jej grób. Mama Iwony przeczuwa, że jej córką po tylu latach to na pewno nie żyje, ale nie ma miejsca do którego...

Kolejna książka tej autorki.

Były już epidemie i rozstania i przyszła pora na trucizny.

Kiedy rozmawiamy o mordercach to najczęściej wskazujemy mężczyzn - silni fizycznie od kobiet, mają uprzywilejowaną pozycję od dawien dawna. W końcu Adam, był pierwszy, a Ewa była potem.

Kiedy mężczyźni sięgają po broń i następuje wojna (co dzieje się obecnie na Ukrainie) to robi się niebezpiecznie. Jednak uważam, że najgorszymi mordercami są... kobiety - te same, których mężczyźni uważają za słabe i delikatne.

Kobiety zawsze były pod kuratelą mężczyzn - ojciec, brat, mąż - to oni kierowali ich życiem i udzielali pieniędzy. Z tych powodów, pojawiały się kobiety, które brały sprawy w swoje ręce i to dosłownie - a że czasem te ręce były ubrudzone krwią... to jest już inna sprawa.

Kobiety przedstawione w książce, miały za sobą bagaż doświadczeń życiowych, były ograniczone przez społeczeństwo i rodzinę. To właśnie dlatego kobiety, próbowały uwolnić się z tych więzów i być niezależne. Trucizna, odzieranie ze skóry, tortury czy gwałty, zabijanie - miało im w tym pomóc.

Język jest jak najbardziej przystępny. Jeśli chodzi o humor - mnie odpowiada, ale nie każdemu. Krótko, zwięźle i na temat - czasem, nie ma za wielu źródeł, którymi możemy się posiłkować, ale ja uważam, że tak jest lepiej.

Polecam tę książkę, jeśli lubicie informacje i takie ironiczne poczucie humoru - ja czekam na następną książkę tej autorki.

Kolejna książka tej autorki.

Były już epidemie i rozstania i przyszła pora na trucizny.

Kiedy rozmawiamy o mordercach to najczęściej wskazujemy mężczyzn - silni fizycznie od kobiet, mają uprzywilejowaną pozycję od dawien dawna. W końcu Adam, był pierwszy, a Ewa była potem.

Kiedy mężczyźni sięgają po broń i następuje wojna (co dzieje się obecnie na Ukrainie) to robi...

Co jest przyczyną rozwodów małżeńskich? Samo zawarcie małżeństwa.

"Rozwód po polsku" jest zbiorem historii małżeńskich, które przysięgały sobie miłość i wierność aż po grób, ale nie zdołały tej przysięgi dotrzymać.

W książce mamy ukazany okres czasowy - jest tutaj ukazane jak zmieniali się mężczyźni i kobiety na tle zmian czasowych. Mężczyźni, nie mogący pogodzić się z tym, że kobiety chcą niezależności i mają pewne wymagania (seksualne też) sprawiają, że nie mogą się z tym pogodzić, gdyż czasy rządów mężczyzn już minęły. Kobiety, dążące do wolności, którą osiągnęły. Niezależność, potrzeba bycia kimś więcej niż matką, żoną i służącą ogarniającą dom. Kobiety chcące czegoś więcej od życia, a nie tylko czekania na mężczyznę.

Mamy też ukazany wpływ postępu czasowego - telefony, smartfony, Internet, portale randkowe - wszystko to, również przyczyniło się do zmian zachodzących u kobiet i mężczyzn.

Są tutaj przydatne porady, historie rozwodników, próbujących na nowo ułożyć sobie życie, ale przede wszystkim ukazujące prawdziwą ludzką naturę, która nie posunie się przed niczym, aby osiągnąć swój cel.

Co jest przyczyną rozwodów małżeńskich? Samo zawarcie małżeństwa.

"Rozwód po polsku" jest zbiorem historii małżeńskich, które przysięgały sobie miłość i wierność aż po grób, ale nie zdołały tej przysięgi dotrzymać.

W książce mamy ukazany okres czasowy - jest tutaj ukazane jak zmieniali się mężczyźni i kobiety na tle zmian czasowych. Mężczyźni, nie mogący pogodzić się z...

Ostatnia część z tej serii.

Nigdy nie lubiłam postaci Hardina, pomimo, że podobała mi się jego przemiana. Nie miał przy sobie odpowiedniego mężczyzny, który mógłby być dla niego wzorem do naśladowania, który by z nim spędził czas, porozmawiał itd.

Hardin się odsunął od wszystkich, żeby nie cierpieć - skoro jesteśmy sami i z nikim niezwiązani to nikt nas nie skrzywdzi, prawda?

Życie Hardina to ciągłe balangi i seks. Żadnego poważnego związku, tylko zwykłe zaspokojenie seksualne. Tak było dopóki nie spotkał Tessy i się w niej nie zakochał...

Mamy tu historie innych bohaterów: Zeda, Steph, Molly, Smitha, Vance'a, oraz historie dziewczyn Hardina. Niepotrzebne było powtarzanie tego wszystkiego z pierwszego tomu z perspektywy Hardina, choć nie powiem jest to miły dodatek, można go czytać przed tamtymi czterema tomami, a nawet Wam polecam przeczytać wcześniej.

Ostatnia część z tej serii.

Nigdy nie lubiłam postaci Hardina, pomimo, że podobała mi się jego przemiana. Nie miał przy sobie odpowiedniego mężczyzny, który mógłby być dla niego wzorem do naśladowania, który by z nim spędził czas, porozmawiał itd.

Hardin się odsunął od wszystkich, żeby nie cierpieć - skoro jesteśmy sami i z nikim niezwiązani to nikt nas nie skrzywdzi,...

Czwarty tom o Tessie i Hardinie.

Hardin dowiaduje się prawdy o swoim ojcu. Okazuje się nim być Vance, który ma wydawnictwo. Z powodu prawdy Hardin wraca do swoich starych zwyczajów a Tessa wraca do Stanów.

Kiedy Tessa wraca widzi swojego martwego ojca. W związku z tym, postanawia wrócić do domu rodzinnego. Tam znajdują ją Hardin i Zed, którzy wdają się w bójkę.

Tessa postanawia oddalić się od Hardina, aby odkryć samą siebie. Ma już dość ciągłych rozstań i kłótni z Hardinem. Przeprowadza się do Nowego Jorku i znajduje tam pracę jako kelnerka.

Hardin w tym czasie chodzi do psychologa i poznaje nowych znajomych. Jednak w jego głowie wciąż jest Tessa tak samo jak u Tessy jest w głowie Hardin. Czy ta dwójka jest w stanie naprawić swój związek? Czy Hardin dostanie kolejną szansę od Tessy? Tego dowiecie się z książki.

Tessa to naprawdę mądra i ułożona dziewczyna. Stanowczo za dobra dla Hardina i on doskonale o tym wie. Wolałabym, żeby Tessa była z Zedem, ale w sumie ona go zwodziła. W sumie miłość nie wybiera w kim się zakochujemy...

Ostatnie rozdziały były naprawdę bardzo ciekawe. Jednak Hardin zrozumiał swoje błędy, Tessa odnalazła siebie i oboje w końcu dorośli w tym związku. Najciekawszym zaskoczeniem była książka napisana przez Hardina. Ja rozumiem, że mógł się inspirować swoją historią, ale mógł chociaż imiona pozmieniać. I tak oto Hardin został pisarzem a Tessa organizatorką od ślubów.

Pomimo, że nie jestem fanką Hessy to nie ukrywam, że ta część najbardziej mi się podobała, a teraz pozostaje mi przeczytać książkę o Hardinie.

Czwarty tom o Tessie i Hardinie.

Hardin dowiaduje się prawdy o swoim ojcu. Okazuje się nim być Vance, który ma wydawnictwo. Z powodu prawdy Hardin wraca do swoich starych zwyczajów a Tessa wraca do Stanów.

Kiedy Tessa wraca widzi swojego martwego ojca. W związku z tym, postanawia wrócić do domu rodzinnego. Tam znajdują ją Hardin i Zed, którzy wdają się w bójkę.

Tessa...

Trzecia część serii "After".

Tessa i Hardin są razem po tym wszystkim co przeszli w drugim tomie.

Tessa zamierza polecieć do Seattle, aby pracować w wydawnictwie. Hardin robi wszystko,aby Tessa nie wyjechała. Hardin chce żeby Tessa wróciła z nim do Anglii.

Pomimo tego co zrobił Hardin, Tessa dalej z nim jest. Jak można oczekiwać od ukochanej osoby, aby poświęciła swoje plany związane z karierą? Czy nie powinno się stać u boku ukochanej osoby i ją wspierać? Niestety Hardin nie do końca to umie.

Matka Hardina bierze ślub. To będzie przełomowy moment w życiu Hardina, gdyż dowie się całej prawdy o sobie. Z kolei Tessa próbuje pozbierać się po tym co stało się w domu bractwa.

Cóż... Todd pisze wciągająco, ale jest tu za dużo rozdziałów. Fakt są krótkie, ale akcja dzieje się albo w środku albo na końcu. Wniosek jest taki, że aby dojść do akcji trzeba przeczytać całą książkę. Podoba mi się to, że Tessa zaczyna być pewna siebie i nie daje dominować Hardinowi w ich związku. Osobiście wolałabym, że Tessa była z Zedem, ale pewnie wtedy nie byłoby sensu pisać 5 tomów.

Trzecia część serii "After".

Tessa i Hardin są razem po tym wszystkim co przeszli w drugim tomie.

Tessa zamierza polecieć do Seattle, aby pracować w wydawnictwie. Hardin robi wszystko,aby Tessa nie wyjechała. Hardin chce żeby Tessa wróciła z nim do Anglii.

Pomimo tego co zrobił Hardin, Tessa dalej z nim jest. Jak można oczekiwać od ukochanej osoby, aby poświęciła swoje...

Ostatni tom o Elementals.

Nicole i Danielle cofają się w czasie, aby uratować Blake' a. Postanawiają zabić Ethana (w sumie robi to Nicole) i w ten sposób cała czwórka jest razem. Dowiadują się od Apolla, że można uratować Kate.

Bohaterowie postanawiają odnaleźć składniki i tym samym uratować Kate. Kiedy to się udaje Kate zostaje boginią. Jednak wszyscy muszą kontynuować misję jaką jest zamknięcie portalu do Kerberosu.

Od Nyks dowiadują się, że jedynym wyjściem jest poświęcenie się jednego z nich. Albo Blake'a albo Danielle. Blake zgłasza się na ochotnika, co nie podoba się Nicole. Ta zaczyna błagać go, żeby tego nie robił, a potem nachodziła Danielle i błagała ją, aby ta poświęciła się,aby Blake nie musiał. To mnie strasznie denerwowało, na dodatek odpychała Blake'a od siebie,ale potem dostaliśmy wreszcie ukoronowanie ich miłości. Zakończenie jest inne, myślałam, że w końcu znajdą inne rozwiązanie, ale okazało się, że nie.

Seria jest fajna, jeśli szukacie czegoś lekkiego,ale głównym minusem jest główna bohaterka, czyli Nicole. Danielle koniec końców się poświęciła, ale wcześniej Nicole musiała mieć te swoje humorki. Szkoda mi Chrisa, bo w ostatnich tomach 4 i 5 wykazał się nie lada odwagą. Dobrze, że była Kate, bo łagodziła spory pomiędzy Nicole i Danielle. Podobało mi się zakończenie dla Danielle, że w końcu kogoś sobie znalazła. Ale wolałabym, żeby to Nicole się poświęciła (przez te 5 tomów strasznie mnie wkurzała) jej rozterki i problemy były nudne i typowe. Oprócz mocy nie było w niej nic interesującego.

Polecam tę serię, jeśli lubicie książki z wątkiem mitologicznym.

Ostatni tom o Elementals.

Nicole i Danielle cofają się w czasie, aby uratować Blake' a. Postanawiają zabić Ethana (w sumie robi to Nicole) i w ten sposób cała czwórka jest razem. Dowiadują się od Apolla, że można uratować Kate.

Bohaterowie postanawiają odnaleźć składniki i tym samym uratować Kate. Kiedy to się udaje Kate zostaje boginią. Jednak wszyscy muszą kontynuować...

Czwarty tom Elementals.

Ethan porywa Blake' a do Kerberosu, chcąc zemścić się na Nicole za to, że nie uratowała jego siostry. Cała trójka -Chris, Daniele i Nicole postanawiają udać się do Kerberosu.

Nicole wzywa na pomoc Apolla, który tym razem odpowiada na jej wezwanie. Daje im potrzebne rzeczy, które mogą się przydać i bohaterowie wchodzą do Kerberosu.

W Kerberosie wcale nie jest łatwo bohaterom. Pojawiają się różne stwory i inne pułapki. Swoją pomoc oferuje im Ereb, pierwotne bóstwo.

Tutaj nie mamy Blake'a ani Kate. Tutaj wyróżnia się Chris, który okazuje się być odważny i sprytny. Danielle zdecydowanie wypada lepiej od Nicole, bo również wykazuje się rozsądkiem. Nicole tylko myśli o Blake'u i o tym, żeby go uratować. Powiem Wam szczerze, że podobało mi się to co zrobiła autorka. I uważam, że tak powinno pozostać. Nie mam nic przeciwko Blake'owi, ale może osobowość Nicole by się zmieniła. Tylko nie wiem czy nie na gorsze. Podobał mi się wątek Ereba i Danielle i czuję, że to będzie dalej rozwinięte. Pod koniec mamy zapowiedź co będzie w ostatnim tomie.

Czwarty tom Elementals.

Ethan porywa Blake' a do Kerberosu, chcąc zemścić się na Nicole za to, że nie uratowała jego siostry. Cała trójka -Chris, Daniele i Nicole postanawiają udać się do Kerberosu.

Nicole wzywa na pomoc Apolla, który tym razem odpowiada na jej wezwanie. Daje im potrzebne rzeczy, które mogą się przydać i bohaterowie wchodzą do Kerberosu.

W Kerberosie...

Trzeci tom Elementals.

Nicole i Blake, po ostatniej przygodzie są oficjalnie parą. Kate i Chris czują do siebie sympatię, ale nie robią nic w tym kierunku. Danielle jako jedyna jest singielką.

Aby zdobyć głowę Meduzy, Elementals muszą udać się po miecz Ateny. Tu rozpoczyna się akcja i moim zdaniem nieuzasadniony wybór Nicole, jako jedna z tych co ma spróbować wydobyć miecz z lodu. Miecz ostatecznie wyciąga Danielle, Elementals uciekają z pałacu lodowego.

W tym samym czasie pomoc bohaterom proponuje Ethan. Na początku Nicole jest tym zaskoczona, ale z czasem okazuje się, że Ethan ma w tym swój interes. W zakończeniu książki ujawnia, że nigdy nie wybaczył Nicole i, że obiecał pomóc Rebeliantom, a w zamian otrzyma swoją siostrę...

Z dziewczyn bronią się tylko Kate i Danielle. Kate jest mądra, rozsądna, rozważna. Danielle jest odważna, przyjacielska i nie jest już tą zapatrzoną w siebie dziewczyną. Nicole jest główną bohaterką, ale jest naprawdę nudna jak flaki z olejem, a dobra jest tylko w walce. Zarówno Blake jak i Chris wypadają dobrze, ale zdaję sobie sprawę, że pewnie ciężko jest nakreślić kilku bohaterów naraz.

Zakończenie mnie zainteresowało na tyle, że sięgnę po kolejne części, szkoda mi tylko Kate, bo naprawdę ją lubiłam i mogłoby jej wyjść z Chrisem.

Trzeci tom Elementals.

Nicole i Blake, po ostatniej przygodzie są oficjalnie parą. Kate i Chris czują do siebie sympatię, ale nie robią nic w tym kierunku. Danielle jako jedyna jest singielką.

Aby zdobyć głowę Meduzy, Elementals muszą udać się po miecz Ateny. Tu rozpoczyna się akcja i moim zdaniem nieuzasadniony wybór Nicole, jako jedna z tych co ma spróbować wydobyć...

Ostatni tom o Circus Lumos.

Razem z bohaterami wyruszamy w poszukiwanie składników mających złamać klątwę. Niestety nie będzie to łatwe o czym bohaterowie przekonają się na każdym kroku.

W tym samym czasie Alicja kończy szkołę i zdaje maturę. Choć rodzice namawiają ją, aby złożyła aplikację na studia to ona o tym nie myśli - teraz myśli tylko o tym co się stanie po dwunastym lipca.

Blask i ciemność - oto co reprezentują Hadrian i Tristan. Te dwie siły będą musiały stoczyć ze sobą walkę na śmierć i życie. Eryn szuka sposobu, żeby przedłużyć sobie życie co wiążę się z okrutnymi wydarzeniami, które dzieją się w Gdańsku.

Dobrą wiadomością jest to, że odzyskujemy Juliana w tym tomie. Jego miłość do Diany go uratowała, a to, że postanowił spróbować z Aureą to jest takie wzruszające. Zakończenie jest dość zaskakujące - szkoda mi Tristana, bo zasługiwał na to, żeby ułożyć sobie życie na nowo. Jego relacja z Alicją była niesamowita i poruszająca.

Dla fanów fantastyki ta książka jest warta polecenia.

Ostatni tom o Circus Lumos.

Razem z bohaterami wyruszamy w poszukiwanie składników mających złamać klątwę. Niestety nie będzie to łatwe o czym bohaterowie przekonają się na każdym kroku.

W tym samym czasie Alicja kończy szkołę i zdaje maturę. Choć rodzice namawiają ją, aby złożyła aplikację na studia to ona o tym nie myśli - teraz myśli tylko o tym co się stanie po...

Drugi tom o Tessie i Hardinie, to była długa droga przez mękę.

Naprawdę myślałam, że będzie lepiej. Nadzieja matką głupich, ale każda matka kocha swoje dzieci. A teraz napiszę Wam co sądzę o drugim tomie.

Początek zapowiadał się obiecująco: Tessa, wreszcie odkryła prawdę, nienawidzi Hardina, ale i go kocha. Opowiada matce o tym co się stało, a ona powtarza, żeby trzymała się od niego z daleka.

Gdyby tylko Tessa ją posłuchała...

Tessa stara się żyć bez Hardina i w zasadzie lepiej by jej szło, gdyby nie dzwoniła do niego i nie myślała o nim. Ale ona go kocha, pomimo tego co jej zrobił. Hardin radzi sobie niewiele lepiej, pomimo iż zdaje sobie sprawę, że zrobił jej wielką krzywdę i powinien trzymać się od niej z daleka.

Jednak im się to nie udaje. Kiedy Tessa jest wypita, dzwoni do niego, przyjeżdża i ... uprawiają seks. Oczywiście ona mu wybacza - klasyka - i stara się zbudować z nim związek - kolejny schemat niezmienny w literaturze. Hardin obiecuje, że się zmieni i postara się naprawić błędy z przeszłości.

Mamy tutaj narrację Tessy ale i też Hardina. Bohaterowie się schodzą i rozchodzą - nieodmienny schemat w tym cyklu. I byłoby naprawdę dobrze, gdyby Hardin nie wkurzał się i nie prowokował bójek.

Kiedy dowiaduje się, że Tessa się całowała z Zedem od razu idzie go sprać. Potem Tessa idzie do Zeda i prosi go, żeby nie wnosił oskarżenia! Oczywiście Zed mówi, że tego nie zrobi, ale tylko dlatego, że ona go o to prosi. A powinien to zrobić, a Hardin powinien skończyć w więzieniu! A Tessa powinna być z Zedem albo z Trevorem!

Hardin rzuca focha kiedy mu to pasuje i bije kiedy mu to pasuje. Ewidentnie nie radzi sobie z emocjami i nie umie trzymać nerwy na wodzy. Wkurza się na Tessę, kiedy ta całuje jakichś facetów, a powinien mieć na uwadze, że kiedy ona słyszy o czymś takim jak "Nie mówię nikomu o swoich grzeszkach" to dziwi się,że dziewczyna tak postępuje! Najlepsze jest to, że on wie,. że się na nim zawiodła, a odbudowanie zaufania wcale nie jest łatwe. Kiedy jednak on popełnia błędy to jest w porządku, on może.

I naprawdę do pewnego momentu jest to dobra książka. Jak Tessa i Hardin są osobno. Kiedy wychodzą na jaw pewne rzeczy to Tessa zostaje z nim, nie słuchając swojej matki. I ona wie, że on ciągnie ją na dno, że ona musi sprzątać cały bałagan po nim, że ma problemy z emocjami i nerwami itp, itd, a ona dalej go kocha i z nim jest. Wiem miłość jest nie tylko wtedy, gdy jest dobrze, ale przede wszystkim, gdy jest źle, ale ja się pytam: Ile można tak funkcjonować?

Było tu zdecydowanie więcej akcji i dram. Co mogę powiedzieć? To toksyczny związek. Zdecydowanie Tessa powinna posłuchać matki, Zeda i Landona. Ale ona tego nie robi. A szkoda, bo to naprawdę fajna dziewczyna i szkoda, żeby skończyła z kimś takim jak Hardin, prawda?

Sięgnę po kolejną część, choć wiem, że będzie długa, ale jestem ciekawa jak dalej potoczą się sprawy między nimi.

Drugi tom o Tessie i Hardinie, to była długa droga przez mękę.

Naprawdę myślałam, że będzie lepiej. Nadzieja matką głupich, ale każda matka kocha swoje dzieci. A teraz napiszę Wam co sądzę o drugim tomie.

Początek zapowiadał się obiecująco: Tessa, wreszcie odkryła prawdę, nienawidzi Hardina, ale i go kocha. Opowiada matce o tym co się stało, a ona powtarza, żeby trzymała...

Skończyłam czytać drugą część o Elementals.

Piątka naszych bohaterów zaczyna trenować, aby być przygotowanym na walkę z potworami z Kerberosu. Nicole dowiedziała się kto jest jej ojcem, a Blake zerwał z Danielle. Teraz Blake i Nicole, mogą być razem, ale dziewczyna trzyma go na dystans po tu by nie wywoływać rozłamu w ich zespole.

Elementals wyruszają w podróż, po tajemnicze składniki, które pomogą im pokonać potwory. W czasie trwania tej misji Nicole ma dwa dylematy: pierwszy - kocha Blake' a i chce z nim być, ale nie może, bo co powie na to Danielle, a drugi jak zareagują przyjaciele, kiedy dowiedzą się, co potrafi Nicole. Potrafi leczyć, ale i zabijać.

Co do opisu misji, nie mam zastrzeżeń. Gorzej z bohaterami. Danielle faktycznie przeszła zmianę (potrafiła przedłożyć swoje uczucia i skupiła się na misji) Kate kocha się w Chrisie, Blake i Nicole zostali w zasadzie tacy sami. Najbardziej wstrząsnęło mną to, że Nicole zamiast ratować Rachael, poleciała ratować Blake' a i dodatkowo całowała się z nim, kiedy powinna była walczyć! Rachael zmarła, Ethan obwinił ją o śmierć siostry i w sumie miał rację. Nicole niby ma wyrzuty sumienia, ale nie żałuje tego, że podjęła taką a nie inną decyzję.

Nie przepadam za Nicole, ale nie wiem jaką decyzję podjęłabym na jej miejscu. Jako bohaterki jej nie lubię. Ma takiego nudne dylematy, które dałoby się rozwiązać szczerą rozmową! Ok, też bałabym się powiedzieć, że mogę zabijać, a nie tylko leczyć, ale sama fundowała sobie problemy! Jako bohaterkę wolałabym Kate, która jest mądra i dobrze zna mitologię grecką, albo Danielle, którą rzucił Blake (byłabym ciekawa, gdyby główna bohaterka musiała mierzyć się z tym, że rzucił ją chłopak dla innej) poza tym Danielle naprawdę przeszła przemianę!

Sięgnę po kolejne tomy, mając nadzieję, że postać Nicole może trochę zyska w moich oczach. To nie jest zła bohaterka, tylko naiwna i niezbyt mądra (moim zdaniem) ale to nie wystarczy, żebym polubiła tę bohaterkę!

Pozostaje mi sięgnąć po kolejny tom.

Skończyłam czytać drugą część o Elementals.

Piątka naszych bohaterów zaczyna trenować, aby być przygotowanym na walkę z potworami z Kerberosu. Nicole dowiedziała się kto jest jej ojcem, a Blake zerwał z Danielle. Teraz Blake i Nicole, mogą być razem, ale dziewczyna trzyma go na dystans po tu by nie wywoływać rozłamu w ich zespole.

Elementals wyruszają w podróż, po...

Moje drugie podejście do tej autorki.

Bardzo podobała mi się książka o nieudanych związkach, dlatego postanowiłam sięgnąć po kolejną. Padło na największe plagi, czyli epidemie, które były kiedyś a i niektóre z nich dalej jeszcze występują.

Ta książka została wydana przed epidemią Covid-19. Jeśli więc ktoś myślał, że będzie tu o Covidzie to się zawiedzie.

Doskonale pamiętamy jakie zamieszanie wywołał Covid. A jak było w dawnych czasach? W zasadzie podobnie - ludzie panikowali, nie przyznawali się do tego, że chorują. Byli też ludzie, którzy starali się znaleźć lekarstwa na te choroby. Byli też tacy co nie bali się pomagać chorym - tu należy wyróżnić brata Damiana, który pojechał na wyspę, aby opiekować się chorymi. Sam zaraził się jednak i umarł. Byli i też tacy, którzy wyprawiali ludzi na drugi świat (śpiączkowe zapalenie mózgowe) wiedząc, że to nic nie da.

Im dalej czytałam, bardziej mi się podobało. Pozostaje mi przeczytać tę książkę o truciznach.

Polecam!

Moje drugie podejście do tej autorki.

Bardzo podobała mi się książka o nieudanych związkach, dlatego postanowiłam sięgnąć po kolejną. Padło na największe plagi, czyli epidemie, które były kiedyś a i niektóre z nich dalej jeszcze występują.

Ta książka została wydana przed epidemią Covid-19. Jeśli więc ktoś myślał, że będzie tu o Covidzie to się zawiedzie.

Doskonale...