Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach: ,

Spodziewałam się fenomenalnego zakończenia, bo cała historia może i dobra, ale ciągnęła się niemiłosiernie, a finał niestety był nieudany. Uwielbiam kryminały za te zakończenia, które czasami są przewidywalne, a czasami zaskakujące, ale są, tu tego zakończenia nie było. Rozczarowałam się, bo książka miała ogromny potencjał. Historia była ciekawa. Może reszta zostanie wyjaśniona w kolejnych częściach cyklu, ale zniechęciłam się i nie wiem czy sięgnę po kolejną powieść tej Pani.

Spodziewałam się fenomenalnego zakończenia, bo cała historia może i dobra, ale ciągnęła się niemiłosiernie, a finał niestety był nieudany. Uwielbiam kryminały za te zakończenia, które czasami są przewidywalne, a czasami zaskakujące, ale są, tu tego zakończenia nie było. Rozczarowałam się, bo książka miała ogromny potencjał. Historia była ciekawa. Może reszta zostanie...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Po przeczytaniu opisu spodziewałam się zupełnie innej historii i gdyby nie to, że Jodi w perfekcyjny (trochę inny) sposób przedstawiła niezwykle ciężki temat, pewnie czułabym się rozczarowana, ale jestem zachwycona. Po raz kolejny bije wielkie brawa dla Pani Jodi, że w każdej swojej powieści porusza trudne tematy i zmusza nas do ogromnych refleksji. I o tej powieści myślę cały czas i zastanawiam się co ja bym zrobiła, gdybym była na miejscu głównej bohaterki.

Po przeczytaniu opisu spodziewałam się zupełnie innej historii i gdyby nie to, że Jodi w perfekcyjny (trochę inny) sposób przedstawiła niezwykle ciężki temat, pewnie czułabym się rozczarowana, ale jestem zachwycona. Po raz kolejny bije wielkie brawa dla Pani Jodi, że w każdej swojej powieści porusza trudne tematy i zmusza nas do ogromnych refleksji. I o tej powieści myślę...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Dziady pierwszy raz przeczytałam w podstawówce (!!!) i przyznaję, że nie wiele z nich zrozumiałam. Teraz, kiedy po latach wróciłam do tej lektury, mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jest to jedna z przyjemniejszych lektur, którą naprawdę dobrze się czyta.
Szkoda tylko, że to lektura, bo nic tak nie odstrasza młodych czytelników jak czytanie na siłę.

Dziady pierwszy raz przeczytałam w podstawówce (!!!) i przyznaję, że nie wiele z nich zrozumiałam. Teraz, kiedy po latach wróciłam do tej lektury, mogę z ręką na sercu powiedzieć, że jest to jedna z przyjemniejszych lektur, którą naprawdę dobrze się czyta.
Szkoda tylko, że to lektura, bo nic tak nie odstrasza młodych czytelników jak czytanie na siłę.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Nie podobało mi się. Spodziewałam się ciekawej powieści z nietypowymi opisami scen łóżkowych, ale strasznie się rozczarowałam. Eva i Cross byli okropnie irytujący. Te ich obietnice, rozstania i powroty, dla mnie to było dziecinne i głupie. Jedynym plusem tej książki jest to, że pomimo tego, że książka nie przepadła mi do gustu, to mam ochotę sięgnąć po kolejną część, bo jestem ciekawa jak to wszystko się skończy.

Nie podobało mi się. Spodziewałam się ciekawej powieści z nietypowymi opisami scen łóżkowych, ale strasznie się rozczarowałam. Eva i Cross byli okropnie irytujący. Te ich obietnice, rozstania i powroty, dla mnie to było dziecinne i głupie. Jedynym plusem tej książki jest to, że pomimo tego, że książka nie przepadła mi do gustu, to mam ochotę sięgnąć po kolejną część, bo...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Jest to moja pierwsza przygoda z tym panem i dziwię się że tak późno sięgnęłam po jego powieść. Dobry, trzymający w napięciu kryminał, który zaskakuje z każdą kolejną stroną. Po tak dobrej powieść aż chce się wstać i zaklaskać. Muszę przeczytać wszystkie powieści tego autora. Mam nadzieję, że będą tak dobre jak ta.

Jest to moja pierwsza przygoda z tym panem i dziwię się że tak późno sięgnęłam po jego powieść. Dobry, trzymający w napięciu kryminał, który zaskakuje z każdą kolejną stroną. Po tak dobrej powieść aż chce się wstać i zaklaskać. Muszę przeczytać wszystkie powieści tego autora. Mam nadzieję, że będą tak dobre jak ta.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Kolejna powieść Carlosa Ruiza Zafóna i kolejna historia pełna tajemnic, intryg, pięknym widoków, dziwnych ludzi.
Bez wątpienia Zafón to jeden z lepszych pisarzy (szkoda tylko że w swoim dorobku ma tak niewiele powieści). Od razu po przeczytaniu: "Cień wiatru" i "Więzień nieba"- zakochałam się w tym pisarzu.
Jego powieści są niezwykłe. Zabierają nas w podróż w piękne, a zarazem dziwne miejsca, zabierają nas w świat gdzie nie ma rzeczy niemożliwych, gdzie wszystko może się zdarzyć.
"Światła września" to kolejna świetna powieść Zafóna, ale jednak czegoś mi brakowało. Pewnie to dlatego że historia była zbyt krótka i po przeczytaniu czułam wielki niedosyt. Mimo wszystko, polecam.

Kolejna powieść Carlosa Ruiza Zafóna i kolejna historia pełna tajemnic, intryg, pięknym widoków, dziwnych ludzi.
Bez wątpienia Zafón to jeden z lepszych pisarzy (szkoda tylko że w swoim dorobku ma tak niewiele powieści). Od razu po przeczytaniu: "Cień wiatru" i "Więzień nieba"- zakochałam się w tym pisarzu.
Jego powieści są niezwykłe. Zabierają nas w podróż w piękne, a...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Ciężko jest cokolwiek napisać o tej książce. Trzeba ją po prostu przeczytać. Godzinami można by było dyskutować na temat czy to co się stało powinno się stać.
Jest to historia, która na długo zostaje w pamięci i która zmusza do ogromnych przemyśleń, to ta opowieść po której człowiek myśli "a co ja bym zrobiła w takiej sytuacji?". I najpiękniejsze w tej opowieści jest to że ona jest opowiadana z punktu widzenia różnych osób, przez co historia jest jeszcze bardziej szczera i poruszająca.

Ciężko jest cokolwiek napisać o tej książce. Trzeba ją po prostu przeczytać. Godzinami można by było dyskutować na temat czy to co się stało powinno się stać.
Jest to historia, która na długo zostaje w pamięci i która zmusza do ogromnych przemyśleń, to ta opowieść po której człowiek myśli "a co ja bym zrobiła w takiej sytuacji?". I najpiękniejsze w tej opowieści jest to że...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

Czytanie romansów historycznych to sama przyjemność. Wyobraźnia działa jak szalona.
Początek książki jest dość nudnawy, dlatego łatwo się zniechęcić, ale potem kiedy w grę wchodzi miłość i pożądanie to ciężko się oderwać od tej książki. Historia jest przewidywalna, ale piękna i poruszająca.

Czytanie romansów historycznych to sama przyjemność. Wyobraźnia działa jak szalona.
Początek książki jest dość nudnawy, dlatego łatwo się zniechęcić, ale potem kiedy w grę wchodzi miłość i pożądanie to ciężko się oderwać od tej książki. Historia jest przewidywalna, ale piękna i poruszająca.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Historie przez życie pisane zawsze są szokujące i wstrząsające. O takich książkach nie można powiedzieć że są złe albo dobre. Nie mamy prawa oceniać czyjeś historii, wstrząsającej historii, którą postanowił się podzielić. Historia tej kobiety jest niezwykle brutalna i ciężko dotrzeć do samego końca.
Ta książka zmieniła mój stosunek do pewnych spraw i otworzyła mi oczy. Warto przeczytać, bo przecież to mogło się przytrafić każdej kobiecie.

Historie przez życie pisane zawsze są szokujące i wstrząsające. O takich książkach nie można powiedzieć że są złe albo dobre. Nie mamy prawa oceniać czyjeś historii, wstrząsającej historii, którą postanowił się podzielić. Historia tej kobiety jest niezwykle brutalna i ciężko dotrzeć do samego końca.
Ta książka zmieniła mój stosunek do pewnych spraw i otworzyła mi oczy....

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Po raz kolejny w moje ręce trafił skandynawski kryminał i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu że skandynawskie kryminały są najlepsze. "Spirala śmierci" liczy sobie prawie 400 stron, ale kiedy się już zaczyna ją czytać to ciężko się oderwać. Jest lekka, wciągająca. Czytałam ją z zapartym tchem. Autorka "bawi" się czytelnikiem, usypia jego czujność i na sam koniec robi wielką niespodziankę.

Po raz kolejny w moje ręce trafił skandynawski kryminał i po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu że skandynawskie kryminały są najlepsze. "Spirala śmierci" liczy sobie prawie 400 stron, ale kiedy się już zaczyna ją czytać to ciężko się oderwać. Jest lekka, wciągająca. Czytałam ją z zapartym tchem. Autorka "bawi" się czytelnikiem, usypia jego czujność i na sam koniec...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Bałam się że kolejna powieść Pani Krystyny mnie rozczaruje, ale bardziej mylić się nie mogłam. Śmiem nawet powiedzieć że "Rozwód niedoskonały" jest lepszy od "Małżeństwa niedoskonałego".
Na naszych oczach główna bohaterka z naiwnej, trochę głupiutkiej dziewczyny zamienia się w dojrzałą kobietę, która staje przed trudnymi wyborami i robi wszystko żeby spełnić swoje marzenia.
Całą historię podkreśla wojna, która jest pokazana trochę z innej strony.
Warto przeczytać!

Bałam się że kolejna powieść Pani Krystyny mnie rozczaruje, ale bardziej mylić się nie mogłam. Śmiem nawet powiedzieć że "Rozwód niedoskonały" jest lepszy od "Małżeństwa niedoskonałego".
Na naszych oczach główna bohaterka z naiwnej, trochę głupiutkiej dziewczyny zamienia się w dojrzałą kobietę, która staje przed trudnymi wyborami i robi wszystko żeby spełnić swoje...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Spodziewałam się solidnej historii małżeństwa, które zmaga się z problemami. Miałam nadzieję, że będę świadkiem kłótni, decyzji, które będą zmuszeni podjąć małżonkowie, ale już po przeczytaniu pierwszych stron dowiadujemy się że już jest "po wszystkim". Zamiast poruszającej powieści o małżeństwie, które wisi na włosku spotykamy historię kobiety, która jest rozdarta pomiędzy miłością, a karierą i wolnością.
Książka jest dobra. Szybko się ją czyta, ale miałam całkiem inne oczekiwania co do niej.

Spodziewałam się solidnej historii małżeństwa, które zmaga się z problemami. Miałam nadzieję, że będę świadkiem kłótni, decyzji, które będą zmuszeni podjąć małżonkowie, ale już po przeczytaniu pierwszych stron dowiadujemy się że już jest "po wszystkim". Zamiast poruszającej powieści o małżeństwie, które wisi na włosku spotykamy historię kobiety, która jest rozdarta pomiędzy...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Szokująca historia kobiety, która nigdy nie zaznała matczynej miłości. Matka na każdym kroku ją poniżała, upokarzała, ale dziewczynka cały czas wierzyła że matka ją pokocha, weźmie na kolana i przytuli.
Za każdym razem kiedy dziewczynka wracała do domu z radosną nowiną, dobrą oceną miała nadzieję (i ja również ją miałam) że matka się ucieszy, przytuli ją, pogratuluje, ale matka byłą przepełniona nienawiścią do szpiku kości, bo inaczej tego nie można napisać.
Nie powiem że książka jest wspaniała albo rewelacyjna, przecież zawiera tak potworną historię, ale warto ją przeczytać żeby zrozumieć że czasem w pozornie dobrej, kochającej się rodzinie dzieją się tak okropne rzeczy.
Przy czytaniu takiej opowieści serca pęka za każdym razem kiedy dziecku dzieje się krzywda.

Szokująca historia kobiety, która nigdy nie zaznała matczynej miłości. Matka na każdym kroku ją poniżała, upokarzała, ale dziewczynka cały czas wierzyła że matka ją pokocha, weźmie na kolana i przytuli.
Za każdym razem kiedy dziewczynka wracała do domu z radosną nowiną, dobrą oceną miała nadzieję (i ja również ją miałam) że matka się ucieszy, przytuli ją, pogratuluje, ale...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Z tyłu na okładce pisze "W klimacie słynnej 'Nostalgii anioła'". Niestety, nie mam porównania, bo nie czytałam 'Nostalgii anioła', ale jeżeli obie książki są do siebie podobne to jak najszybciej po nią sięgnę. "W zbawiennej próżni" to historia młodej dziewczyny, która od kilkudziesięciu lat żyje w świecie "pomiędzy". Snuje marzenia o niespełnionej miłości i stara się odnaleźć swojego ukochanego. I pomaga rozwiązywać problemy młodego małżeństwa u którego "mieszka", ponieważ dostrzega w nich siebie i swoją miłość.
Książka jest niesamowita. Wciąga. Po takiej lekturze człowiek zaczyna inaczej patrzeć na świat i zaczyna doceniać to co ma.

Z tyłu na okładce pisze "W klimacie słynnej 'Nostalgii anioła'". Niestety, nie mam porównania, bo nie czytałam 'Nostalgii anioła', ale jeżeli obie książki są do siebie podobne to jak najszybciej po nią sięgnę. "W zbawiennej próżni" to historia młodej dziewczyny, która od kilkudziesięciu lat żyje w świecie "pomiędzy". Snuje marzenia o niespełnionej miłości i stara się...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Książka wciąga od pierwszego zdania. Niezwykle zabawna historia młodziutkiej dziewczyny, która w pogoni za bogactwem i idealną miłością bierze ślub ze starszym mężczyzną. Po ślubie zaczyna rozumieć że jej związek nie jest wcale taki idealny.
Lekka powieść idealna na te zimowe wieczory.

Książka wciąga od pierwszego zdania. Niezwykle zabawna historia młodziutkiej dziewczyny, która w pogoni za bogactwem i idealną miłością bierze ślub ze starszym mężczyzną. Po ślubie zaczyna rozumieć że jej związek nie jest wcale taki idealny.
Lekka powieść idealna na te zimowe wieczory.

Pokaż mimo to


Na półkach: , ,

Pani Rowling przez tak długi okres pisała o przygodach młodego czarodzieja, a tym razem postanowiła napisać o czymś innym i wyszło jej to pięknie.
Na początku książka jest dość nudna, ale z każdą kolejną stroną zaczynamy coraz bardziej kochać i nienawidzić bohaterów "Trafnego wyboru".
Końcówka smutna i wzruszająca.

Pani Rowling przez tak długi okres pisała o przygodach młodego czarodzieja, a tym razem postanowiła napisać o czymś innym i wyszło jej to pięknie.
Na początku książka jest dość nudna, ale z każdą kolejną stroną zaczynamy coraz bardziej kochać i nienawidzić bohaterów "Trafnego wyboru".
Końcówka smutna i wzruszająca.

Pokaż mimo to


Na półkach:

To jedna z tych książek, po przeczytaniu, których brakuje słów.

To jedna z tych książek, po przeczytaniu, których brakuje słów.

Pokaż mimo to


Na półkach:

Spodziewałam się bardziej szczegółowej historii Quidditcha, co nie znaczy że nie dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy.

Spodziewałam się bardziej szczegółowej historii Quidditcha, co nie znaczy że nie dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy.

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Ari wydaje się być zwykłą dziewczyną gdyby nie jej piękne włosy i niezwykłe oczy, które przyciągają uwagę. Dziewczyna chce się dowiedzieć, dlaczego została porzucona przez matkę. Dowiaduje się że matka po jej porzuceniu wylądowała w szpitalu psychiatrycznym gdzie popełniła samobójstwo. Matka zostawiła swojej córce list, w którym kazała uciekać jej jak najdalej i jak najszybciej.
Z czasem Ari dowiaduje się że na jej rodzinie ciąży klątwa.

Historia jest zaskakująca. Jest to książka, którą czyta się jednym tchem. Z każdym kolejnym rozdziałem nasuwa nam się coraz więcej pytań, na które odpowiedź znajdziemy na końcu książki i dlatego aż się chce przeczytać drugą część i tutaj pragnę zaznaczyć że wydawnictwo zrezygnowało z wydania kontynuacji, dlatego możemy jedynie zadowolić się angielską wersją.
Wracając do "Z ciemnością jej do twarzy", warto poznać historię Ari, dowiedzieć się jaka ciąży na niej klątwa, jakie czyha na nią niebezpieczeństwo i co dziewczyna będzie zmuszona zrobić żeby ochronić siebie i swoich przyjaciół.

Ari wydaje się być zwykłą dziewczyną gdyby nie jej piękne włosy i niezwykłe oczy, które przyciągają uwagę. Dziewczyna chce się dowiedzieć, dlaczego została porzucona przez matkę. Dowiaduje się że matka po jej porzuceniu wylądowała w szpitalu psychiatrycznym gdzie popełniła samobójstwo. Matka zostawiła swojej córce list, w którym kazała uciekać jej jak najdalej i jak...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach:

Zabawne i ciekawe uzupełnienie serii o Harrym Potterze. Każdy kto interesuje się magią albo magizoologią powinien sięgnąć po ta książkę żeby dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy o magicznych stworzeniach.

Zabawne i ciekawe uzupełnienie serii o Harrym Potterze. Każdy kto interesuje się magią albo magizoologią powinien sięgnąć po ta książkę żeby dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy o magicznych stworzeniach.

Pokaż mimo to