Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nastolatkowa historia

Nastolatkowa historia

W bohaterce bardzo dokładnie widać przemiany, jakie z każdym tomem zachodzą w jej umyśle. Rozwój związku z Adamem również mi odpowiadał, był dopracowany i "taki normany" w tym całym szaleństwie -wszystko jest możliwe- Co prawda przeszkadzały mi trochę wstawki z przypomnieniami do poprzednich tomów, ale jak już się przez nie przeszło to akcja pięknie parła do przodu. Dokładne opisy miejsc w jakich się znajdowali sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać jaki ładny powstał by z tego film. Może kiedyś, kto wie. :)

W bohaterce bardzo dokładnie widać przemiany, jakie z każdym tomem zachodzą w jej umyśle. Rozwój związku z Adamem również mi odpowiadał, był dopracowany i "taki normany" w tym całym szaleństwie -wszystko jest możliwe- Co prawda przeszkadzały mi trochę wstawki z przypomnieniami do poprzednich tomów, ale jak już się przez nie przeszło to akcja pięknie parła do przodu....

Super. Tak po prostu super. A jednocześnie niesamowite. Kolejna pozycja z tych wybranych przez okładkę, a właściwie nawet brzeg. Jak ona się rozprzestrzenia! Zaczęłam o niej opowiadać koleżance, a ona od razu "Sabina Kane"? aż mnie zatkało, a podobno nie byłam pierwsza. Tak się zastanawiałam czy można by ten cykl (5 tomów) nazwać babską wersją Harrego Pottera i z każdym argumentem stwierdzam, że coś w tym jest.

Super. Tak po prostu super. A jednocześnie niesamowite. Kolejna pozycja z tych wybranych przez okładkę, a właściwie nawet brzeg. Jak ona się rozprzestrzenia! Zaczęłam o niej opowiadać koleżance, a ona od razu "Sabina Kane"? aż mnie zatkało, a podobno nie byłam pierwsza. Tak się zastanawiałam czy można by ten cykl (5 tomów) nazwać babską wersją Harrego Pottera i z każdym...

Lubie opcje z opuszczonymi domami. Kiedy główny bohater stara się w takim przybytku rozlokować, żyć - czuje się w tym wolność, przygodę i to właśnie w tej książce jest, no i jeszcze zwariowana płeć piękna i humor też :)

Lubie opcje z opuszczonymi domami. Kiedy główny bohater stara się w takim przybytku rozlokować, żyć - czuje się w tym wolność, przygodę i to właśnie w tej książce jest, no i jeszcze zwariowana płeć piękna i humor też :)

Niesamowicie gruba jak na Grzegorzewską. Napracowała się przy niej porządnie. Po przeczytaniu miałam wrażenie jakbym oglądała film a nie czytała książkę. Postaci są ciekawe, choć nuży mnie już to jak wszędzie główni bohaterzy są cudownie piękni. Z drugiej strony w Betonowym Pałacu mamy bogactwo wielowątkowości, która jednak pięknie prezentuje świat krakowskich betonowych przedmieść. Żniwiarz nie zrobił na mnie takiego wrażenia jakie zrobiło to opowiadanie. W pewnym momencie czuje się wręcz przytłoczenie tym wszystkim co spotyka głównego bohatera. Ale właśnie dlatego książkę można zaliczyć do porządnych pozycji. :)

Niesamowicie gruba jak na Grzegorzewską. Napracowała się przy niej porządnie. Po przeczytaniu miałam wrażenie jakbym oglądała film a nie czytała książkę. Postaci są ciekawe, choć nuży mnie już to jak wszędzie główni bohaterzy są cudownie piękni. Z drugiej strony w Betonowym Pałacu mamy bogactwo wielowątkowości, która jednak pięknie prezentuje świat krakowskich betonowych...

Ucieszyłam się bardzo widząc w bibliotece kolejną, nie czytaną jeszcze przeze mnie, książkę Olgi Rudnickiej. Po wyjściu z biblioteki niemal rzuciłam się do czytania. Zupełnie jakbym była na narkotycznym głodzie :P. No i tak jak się spodziewałam było wesoło, lekko i przyjemnie. Znam już schemat powieści pisanych przez autorkę, więc nie zaskoczyła mnie zbytnio wątkiem damsko-męskim, jednakże komedia pomyłek za każdym razem mnie zachwyca :) Zdecydowanie numer jeden na szare i zimne zimowe wieczory!

Ucieszyłam się bardzo widząc w bibliotece kolejną, nie czytaną jeszcze przeze mnie, książkę Olgi Rudnickiej. Po wyjściu z biblioteki niemal rzuciłam się do czytania. Zupełnie jakbym była na narkotycznym głodzie :P. No i tak jak się spodziewałam było wesoło, lekko i przyjemnie. Znam już schemat powieści pisanych przez autorkę, więc nie zaskoczyła mnie zbytnio wątkiem...

Wreszcie trafiłam na właściwie przedstawioną Zuzannę :) Cytat, gdzie przedstawia się Marchewce czytałam kilka razy różnym znajomym i wszycy śmiali się, że pasuje jak ulał ;) I jeszcze kilka drobnostek jakby wyjętych z mojego otoczenia i czuję się jak bohaterka książki, a wiadomo, że to zdecydowanie pozytywnie wpływa na przyjemność czytania :) Z resztą połączenie kryminału z komedią i delikatnym romansem jest mieszanką idealną na każdy czas ;)

Wreszcie trafiłam na właściwie przedstawioną Zuzannę :) Cytat, gdzie przedstawia się Marchewce czytałam kilka razy różnym znajomym i wszycy śmiali się, że pasuje jak ulał ;) I jeszcze kilka drobnostek jakby wyjętych z mojego otoczenia i czuję się jak bohaterka książki, a wiadomo, że to zdecydowanie pozytywnie wpływa na przyjemność czytania :) Z resztą połączenie kryminału z...

Na autora zwróciłam uwagę dopiero po przeczytaniu całej książki. Zaskoczyło mnie, że to facet. Ale i wyjaśniło kilka moich spostrzeżeń. W każdym bądź razie książka zaskoczyła mnie negatywnością wobec tematu/tytułu. Oj zwodnicze są nasze pierwsze wrażenia, nie ma samych sielanek i recept na ciekawe/udane wesela. Jest za to plejada wad i komplikacji jakie mogą nastąpić przez nierozważne decyzje przez nas podejmowane. By ładnie określić tą pozycję, można ją nazwać "analizatorem", byś dobrze wybrał ścieżkę i współtowarzysza swojej podróży w przyszłość. :)

Na autora zwróciłam uwagę dopiero po przeczytaniu całej książki. Zaskoczyło mnie, że to facet. Ale i wyjaśniło kilka moich spostrzeżeń. W każdym bądź razie książka zaskoczyła mnie negatywnością wobec tematu/tytułu. Oj zwodnicze są nasze pierwsze wrażenia, nie ma samych sielanek i recept na ciekawe/udane wesela. Jest za to plejada wad i komplikacji jakie mogą nastąpić przez...

Myślę, że jak na pierwszą powieść to wyszła całkiem przyjemnie. Widać przywiązanie i zachwyt autorki swoim domem :) Podoba mi się szczególnie to niedopowiedzenie dotyczącej głównej bohaterki, ono naprawdę utrzymuje książkę na dobrym poziomie.

Myślę, że jak na pierwszą powieść to wyszła całkiem przyjemnie. Widać przywiązanie i zachwyt autorki swoim domem :) Podoba mi się szczególnie to niedopowiedzenie dotyczącej głównej bohaterki, ono naprawdę utrzymuje książkę na dobrym poziomie.

chyba niepotrzebnie pochwaliłam pisarstwo Olgi Rudnickiej, bo przez chwilę jej bohaterki mnie strasznie irytowały. Wręcz do tego stopnia, że miałam ochotę porzucić książkę w połowie czytania. Tak się na szczęście nie stało. Dalsza część, że tak się wyrażę "złagodniała" i zupełnie przyjemnie się ją czytało. A już zakończenie przywitałam z głośnym "Jest!Nareszcie!" ;)

chyba niepotrzebnie pochwaliłam pisarstwo Olgi Rudnickiej, bo przez chwilę jej bohaterki mnie strasznie irytowały. Wręcz do tego stopnia, że miałam ochotę porzucić książkę w połowie czytania. Tak się na szczęście nie stało. Dalsza część, że tak się wyrażę "złagodniała" i zupełnie przyjemnie się ją czytało. A już zakończenie przywitałam z głośnym "Jest!Nareszcie!"...

Lilith nie czytałam z zapartym tchem, ale z przyjemnością i ze świadomością, że jest to książka ze świetnym pomysłem, rozbudowaną akcją i elegancko dopracowanymi głównymi bohaterami.
Powoli staję się fanką Rudnickiej. Każda, kolejna, przeczytana przezemnie książka sprawia, że wręcz mam potrzebę przeczytać kolejną. :)

Lilith nie czytałam z zapartym tchem, ale z przyjemnością i ze świadomością, że jest to książka ze świetnym pomysłem, rozbudowaną akcją i elegancko dopracowanymi głównymi bohaterami.
Powoli staję się fanką Rudnickiej. Każda, kolejna, przeczytana przezemnie książka sprawia, że wręcz mam potrzebę przeczytać kolejną. :)

W dużym skrócie życie kobiety od dziecka wykorzystywanej przez każdego kto się nawinął. Przeplatane historią kobiety, która miała dar mówienia poezją, motywację do nauki i talent do tworzenia wierszy. Wiersz o kolczykach przepiękny! Drażni tylko, że gdy nie ma już więcej ciekawych informacji, powtarzane są te, które być może powinny być odpuszczone?

W dużym skrócie życie kobiety od dziecka wykorzystywanej przez każdego kto się nawinął. Przeplatane historią kobiety, która miała dar mówienia poezją, motywację do nauki i talent do tworzenia wierszy. Wiersz o kolczykach przepiękny! Drażni tylko, że gdy nie ma już więcej ciekawych informacji, powtarzane są te, które być może powinny być odpuszczone?

"Syndrom starszej siostry" to według mnie starsza krewna "Pokolenie Ikea". Pokazany jest w niej świat oczami kobiety po pięćdziesiątce, ponadto aktualności z życia przeciętych Kowalskich. Bohaterka jest niczym Matka Teresa, martwi się i opiekuje każdym kto się akurat pojawi w jej życiu. Tak więc mamy tu córkę celebrytkę, koleżankę z rakiem, kolegę, który zdradza żonę po czym sam jest przez nią zdradzony i wiele, wiele innych barwnych postaci. Pozycja lekka i przyjemna.

"Syndrom starszej siostry" to według mnie starsza krewna "Pokolenie Ikea". Pokazany jest w niej świat oczami kobiety po pięćdziesiątce, ponadto aktualności z życia przeciętych Kowalskich. Bohaterka jest niczym Matka Teresa, martwi się i opiekuje każdym kto się akurat pojawi w jej życiu. Tak więc mamy tu córkę celebrytkę, koleżankę z rakiem, kolegę, który zdradza żonę po...

Trochę mnie rozczarowała ta pozycja, choć nie powinna. Mimo, że na swoim profilu nie zaznaczyłam przeczytanych przez siebie biografii znanych osób, to jest to po kryminałach mój ulubiony temat książek. Mając porównanie stwierdzam, że autor był dla swojej "bohaterki" nieprzychylny. Z opisu jej kariery wyłania się kobieta beztalencie, która jest prowadzona przez zauroczonych nią mężczyzn przez życie i karierę, a wydaje mi się, że żeby utrzymać się w show biznesie potrzeba trochę więcej niż ładna buzia i duży biust, bo o czasach, w których się to działo nie ma co pisać, między wczoraj a dziś zbyt wiele się nie zmieniło.

Trochę mnie rozczarowała ta pozycja, choć nie powinna. Mimo, że na swoim profilu nie zaznaczyłam przeczytanych przez siebie biografii znanych osób, to jest to po kryminałach mój ulubiony temat książek. Mając porównanie stwierdzam, że autor był dla swojej "bohaterki" nieprzychylny. Z opisu jej kariery wyłania się kobieta beztalencie, która jest prowadzona przez zauroczonych...

Siostra ją kupiła, nie wiem jakie odniosła co do niej ważenia. Na mnie jeszcze chwilkę musi poczekać :)

Siostra ją kupiła, nie wiem jakie odniosła co do niej ważenia. Na mnie jeszcze chwilkę musi poczekać :)

Jest to książka, którą polecam na spokojne wakacje na działeczce czy na plażę. Charaktery postaci są rozbudowane, ich reakcje nie są naciągane. Namiętność owszem znajdziemy, ale jest jej mało i trochę zbyt jednostajnie opisana. Z jednej strony to minus, z drugiej książka wydaje się dzięki temu realistyczna. Porównania i wykorzystanie jedzenia na prawdę działają na wyobraźnię,co uznaję za znaczący plus. W skrócie króciutki, leciutki erotyk, w którym wszystko rozwija się ku lepszemu. Zdecydowanie dla kobiet.

Jest to książka, którą polecam na spokojne wakacje na działeczce czy na plażę. Charaktery postaci są rozbudowane, ich reakcje nie są naciągane. Namiętność owszem znajdziemy, ale jest jej mało i trochę zbyt jednostajnie opisana. Z jednej strony to minus, z drugiej książka wydaje się dzięki temu realistyczna. Porównania i wykorzystanie jedzenia na prawdę działają na...

Znalazłam na półce w bibliotece zupełnie przypadkowo i stwierdziłam, że zobaczę jak "to" wygląda z "trzeciej strony". Albo jestem tolerancyjna, albo tak zakręcona na punkcie historii, że większą uwagę poświęciłam na tło w jakim działy się wydarzenia niż na historii życia i miłości głównych bohaterek. Dawno nie czytałam książki, w której byłyby zamieszczone wiersze. Cieszy mnie to, że się tam znalazły, ta odrobina liryczności złagodziła fabułę Głupca. Jest to wg. mnie smutna książka, nie jest ciężka, ale brak w niej radości życia. Gdybym miała jej przypisać jakieś określenie to byłby to deszczowy dzień.

Znalazłam na półce w bibliotece zupełnie przypadkowo i stwierdziłam, że zobaczę jak "to" wygląda z "trzeciej strony". Albo jestem tolerancyjna, albo tak zakręcona na punkcie historii, że większą uwagę poświęciłam na tło w jakim działy się wydarzenia niż na historii życia i miłości głównych bohaterek. Dawno nie czytałam książki, w której byłyby zamieszczone wiersze. Cieszy...

Czasy powojennej Polski. Autorka zaprasza nas do swojej powieści krótkimi wprowadzeniami od strony ofiary i młodego, początkującego prokuratora (prowadzącego zupełnie przez przypadek, ale za to w jakim stylu śledztwo). Bardzo odpowiadał mi w tej książce przekrój przez społeczeństwo, lubię historię i z przyjemnością wczytywałam się w klimat jaki wtedy panował. Jedynym minusem było dla mnie lekkie przerysowanie postaci. Każdy z ważniejszych bohaterów "ciągnął w jednym kierunku" (albo zbyt opiekuńcza, albo zbyt piękną, albo zbyt strachliwy). Z jednej strony ułatwiało działanie głównego bohatera-prokuratora, z drugiej odbierało trochę realizm powieści.

Czasy powojennej Polski. Autorka zaprasza nas do swojej powieści krótkimi wprowadzeniami od strony ofiary i młodego, początkującego prokuratora (prowadzącego zupełnie przez przypadek, ale za to w jakim stylu śledztwo). Bardzo odpowiadał mi w tej książce przekrój przez społeczeństwo, lubię historię i z przyjemnością wczytywałam się w klimat jaki wtedy panował. Jedynym...

Zakręcona opowieść o młodych kobietach, które trafiają do jednego domu i pod nim się jednoczą (choć łączy je również, jak się dowiadują tuż przed zamieszkaniem razem, wspólne imię i tatuś) poszukując skarbów, broniąc się przed bandytami i doprowadzając wszystkich mężczyzn w zasięgu wzroku do szewskiej pasji :) Szalona, lekka, cudowna komedia (choć w pewnych momentach i mnie panny Natalie irytowały).

Zakręcona opowieść o młodych kobietach, które trafiają do jednego domu i pod nim się jednoczą (choć łączy je również, jak się dowiadują tuż przed zamieszkaniem razem, wspólne imię i tatuś) poszukując skarbów, broniąc się przed bandytami i doprowadzając wszystkich mężczyzn w zasięgu wzroku do szewskiej pasji :) Szalona, lekka, cudowna komedia (choć w pewnych momentach i mnie...

Nie ma to jak przypadki, zabrałam koleżankę do biblioteki i wyszłam z książką wybraną przez nią(mnie spodobała się okładka, według niej za to tytuł do mnie pasuje :P) i udało się trafić na całkiem przyjemną formę pisania. Nie czytałam wcześniejszych części, ale pomysł z historiami różnych kobiet z tego samego rodu w dodatku z różnych wieków przypadł mi do gustu. Bardziej jednak wciągały mnie biografie babek prababek niż historia głównej bohaterki, która jak dla mnie wręcz wdzięczy się mówiąc "spójrzcie jaka jestem ładna, mądra, bogata i ukochana przez wszystkich" - za dużo tych ochów i achów nad samą sobą, w zły sposób to akurat przedstawiono jak dla mnie. Dobrze się ją jednak czyta.

Nie ma to jak przypadki, zabrałam koleżankę do biblioteki i wyszłam z książką wybraną przez nią(mnie spodobała się okładka, według niej za to tytuł do mnie pasuje :P) i udało się trafić na całkiem przyjemną formę pisania. Nie czytałam wcześniejszych części, ale pomysł z historiami różnych kobiet z tego samego rodu w dodatku z różnych wieków przypadł mi do gustu. Bardziej...