Postanowiłam poznać twórczość Malwiny Chojnackiej od jej debiutu literackiego z 2006 roku. Od książki romantycznej i z pozoru lekkiej, takiej do przeczytania w jedno wakacyjne popołudnie. Pozory zazwyczaj mylą, autorka w tej powieści dotyka spraw poważniejszych niż romans, czyli zagłębia się w relacje rodzinne, partnerskie, koleżeńskie i służbowe głównej bohaterki.

★ Poznajemy Zuzannę, powiernicę wszystkich, którzy tego potrzebują. Zarazem kobietę sukcesu, szefową, starszą siostrę, matkę dorosłej córki Karoliny. Samo życie Karoliny, po rozwinięciu tematu mogłoby być materiałem na odrębną książkę.
Niemniej, główna bohaterka Zuzanna również z punktu widzenia psychologicznego zasługuje na uwagę.
Jak to bywa w romantycznych opowieściach, w życiu Zuzanny pojawia się kilku mężczyzn. Dokładnie trzech: niedoszły kochanek z młodości, były mąż i pretendent do ewentualnego zakochania.
Chcecie dowiedzieć się co z tego wyniknie?
Zapraszam do lektury książki 📖

Nie jest to literatura najwyższych lotów, ale i nie jest najgorsza. Pióro autorki jest lekkie, a fabuła dość zabawna. Myślę, że to niezły wybór na miłe spędzenie czasu z książką w dłoniach.

Postanowiłam poznać twórczość Malwiny Chojnackiej od jej debiutu literackiego z 2006 roku. Od książki romantycznej i z pozoru lekkiej, takiej do przeczytania w jedno wakacyjne popołudnie. Pozory zazwyczaj mylą, autorka w tej powieści dotyka spraw poważniejszych niż romans, czyli zagłębia się w relacje rodzinne, partnerskie, koleżeńskie i służbowe głównej bohaterki.

★...

Nawet nie doczytałam do 1/3 książki. Oczyma wyobraźni widziałam główną bohaterkę - O matko! (i córko). Nie chcę narażać się wielbicielkom tego typu literatury, więc nie rozwijam tematu.

Nawet nie doczytałam do 1/3 książki. Oczyma wyobraźni widziałam główną bohaterkę - O matko! (i córko). Nie chcę narażać się wielbicielkom tego typu literatury, więc nie rozwijam tematu.

książka na jedno popołudnie. Zuzanna jest kobietą lekko po 50, rozwódka,z dorosłą córką i dobrą pracą. Ma też bardzo praktyczną siostrę, paru mężczyzn dookoła i masę problemów na głowie.
Taka lekka,nienachalna, trochę poprawia nastrój. Czyta się dość miło i szybko,ale raczej nie zostaje na dłużej w głowie.

książka na jedno popołudnie. Zuzanna jest kobietą lekko po 50, rozwódka,z dorosłą córką i dobrą pracą. Ma też bardzo praktyczną siostrę, paru mężczyzn dookoła i masę problemów na głowie.
Taka lekka,nienachalna, trochę poprawia nastrój. Czyta się dość miło i szybko,ale raczej nie zostaje na dłużej w głowie.

Historia zabawna, może lekko wyidealizowana, ale czasem miło przeczytać książkę z happy endem.
Główna bohaterka jest ratunkiem i powiernicą dla wszystkich, którzy jej potrzebują. Czasem nawet aż za bardzo angażuje się w życie bliskich. Ciągle martwi się o dorosłą córkę, która w przeciwieństwie do matki, nie ma zbyt wielu powodów do zmartwień, a ze wszystko (nawet swoją ciążę) potrafi wykorzystać, by zrobić karierę piosenkarki.
Jak to zwykle bywa w romantycznych opowieściach pojawia się "ten dobry", który czeka i "ten zły", który kusi wspomnieniami z przeszłości.

Książka napisana lekkim i przystępnym językiem, co sprawia, że lekko i łatwo się ją czyta.

Historia zabawna, może lekko wyidealizowana, ale czasem miło przeczytać książkę z happy endem.
Główna bohaterka jest ratunkiem i powiernicą dla wszystkich, którzy jej potrzebują. Czasem nawet aż za bardzo angażuje się w życie bliskich. Ciągle martwi się o dorosłą córkę, która w przeciwieństwie do matki, nie ma zbyt wielu powodów do zmartwień, a ze wszystko (nawet swoją...

Książkę pani Malwiny Chojnackiej wybrałam po zapoznaniu się z opinią na portalu Lubimy czytać...i w sumie nie żałuję. Choć z początku główna bohaterka - Zuzanna niezwykle mnie drażniła, jako osoba w pewien sposób dwulicowa (w pracy kobieta demon, a w domu nieporadna dziewczynka),postanowiłam poznać w pełni jej losy. I w sumie było warto! Zmagania Zuzanny z problemami miłosnymi dwóch bliskich jej mężczyzn, poczynania ciężarnej "gwiazdy" i perypetie pozostałych bohaterów sprawiły, że dotarłam do ostatniej strony zadowolona, że zdecydowałam się na lekturę.

Książkę pani Malwiny Chojnackiej wybrałam po zapoznaniu się z opinią na portalu Lubimy czytać...i w sumie nie żałuję. Choć z początku główna bohaterka - Zuzanna niezwykle mnie drażniła, jako osoba w pewien sposób dwulicowa (w pracy kobieta demon, a w domu nieporadna dziewczynka),postanowiłam poznać w pełni jej losy. I w sumie było warto! Zmagania Zuzanny z problemami...

Zuzanna, główna bohaterka, to złożona postać. W pracy jest bezwzględną szefową, prywatnie matką rozpieszczonej młodej kobiety, troskliwą przyjaciółką oraz "konfesjonałem" dla byłego męża, kolegi ze studiów i jego żony Kasi. Jej młodsza siostra wiedzie uporządkowane życie i to ona zachowuje się, jakby była tą starszą i mądrzejszą. Splot wydarzeń powoduje, że Zuzanna przewartościowuje swoje życie.

Kim jest Zuzanna? Mam wrażenie, że z tą postacią może utożsamiać się wiele starszych sióstr. Tak naprawdę bycie tą starszą sprawiło, że stała się taką, a nie inną osobą. To ona opiekowała się Zosią, pomagała jej w zadaniach domowych. Od niej wymagano więcej i to ona musiała ustępować młodszej siostrze. To wszystko sprawiło, że dorosła Zuzanna wymagała od siebie dużo, co przełożyło się na ogromny sukces w pracy. Swoją córkę chciała wychować beztrosko, co spowodowało, że Karolina wyrosła na egoistyczną pannę.

"Syndrom starszej siostry" to lektura niezbyt wysokich lotów. Jeden wieczór wystarczy, żeby ją przeczytać.

Zuzanna, główna bohaterka, to złożona postać. W pracy jest bezwzględną szefową, prywatnie matką rozpieszczonej młodej kobiety, troskliwą przyjaciółką oraz "konfesjonałem" dla byłego męża, kolegi ze studiów i jego żony Kasi. Jej młodsza siostra wiedzie uporządkowane życie i to ona zachowuje się, jakby była tą starszą i mądrzejszą. Splot wydarzeń powoduje, że Zuzanna...

"Syndrom starszej siostry" to według mnie starsza krewna "Pokolenie Ikea". Pokazany jest w niej świat oczami kobiety po pięćdziesiątce, ponadto aktualności z życia przeciętych Kowalskich. Bohaterka jest niczym Matka Teresa, martwi się i opiekuje każdym kto się akurat pojawi w jej życiu. Tak więc mamy tu córkę celebrytkę, koleżankę z rakiem, kolegę, który zdradza żonę po czym sam jest przez nią zdradzony i wiele, wiele innych barwnych postaci. Pozycja lekka i przyjemna.

"Syndrom starszej siostry" to według mnie starsza krewna "Pokolenie Ikea". Pokazany jest w niej świat oczami kobiety po pięćdziesiątce, ponadto aktualności z życia przeciętych Kowalskich. Bohaterka jest niczym Matka Teresa, martwi się i opiekuje każdym kto się akurat pojawi w jej życiu. Tak więc mamy tu córkę celebrytkę, koleżankę z rakiem, kolegę, który zdradza żonę po...

Początek był ciężki, ponieważ strasznie irytowała mnie córka głównej bohaterki. Myślałam, że nie dam rady doczytać do końca. Dałam radę i mogę powiedzieć, że im dalej tym lepiej. Nie jest to literatura bardzo wybitna, ale mamy kilka ciekawych postaci, poruszonych parę życiowych spraw i sytuacji, nad którymi warto pomyśleć.

Początek był ciężki, ponieważ strasznie irytowała mnie córka głównej bohaterki. Myślałam, że nie dam rady doczytać do końca. Dałam radę i mogę powiedzieć, że im dalej tym lepiej. Nie jest to literatura bardzo wybitna, ale mamy kilka ciekawych postaci, poruszonych parę życiowych spraw i sytuacji, nad którymi warto pomyśleć.

Życiowa. Czasami smutna, czasami zabawna, jak w życiu....

Życiowa. Czasami smutna, czasami zabawna, jak w życiu....

Najkrócej mówiąc kawałek życia młodej db.sytuowanej kobiety,i jej świat teraz i niewielki wycinek tego KIEDYŚ.Warto do niej zajrzeć.

Najkrócej mówiąc kawałek życia młodej db.sytuowanej kobiety,i jej świat teraz i niewielki wycinek tego KIEDYŚ.Warto do niej zajrzeć.