Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Willard Van Orman Quine zwykł mawiać, że nie widzi sensu prowadzenia filozoficznych sporów, bo spór taki albo dotyczy kwestii logicznych, albo pozalogicznych. W pierwszym przypadku trzeba przedstawić dowód i od razu widać, kto ma rację, nie ma więc o czym dyskutować; przypadek drugi jest beznadziejny, bo nie ma ostatecznych racji, które mogłyby rozstrzygnąć jakikolwiek pozalogiczny spór".

Willard Van Orman Quine zwykł mawiać, że nie widzi sensu prowadzenia filozoficznych sporów, bo spór taki albo dotyczy kwestii logicznych, al...

Kobieta w samotności nie posiada domu. Samotny mężczyzna również nie posiada domu. Mimo to mężczyzna ofiarowuje kobiecie dom i kobieta ofiaruje dom mężczyźnie. Na tym polega istota wzajemności, iż człowiek ofiarowuje drugiemu to, co w ogóle staje się możliwe dzięki obecności drugiego przy nim." - Tischner, Filozofia dramatu.

Kobieta w samotności nie posiada domu. Samotny mężczyzna również nie posiada domu. Mimo to mężczyzna ofiarowuje kobiecie dom i kobieta ofiar...

Ludzie potrafią żyć z rozczarowaniem, jeśli tylko mają do dyspozycji narzędzia, które pozwalają nadawać życiu sens.

Ludzie potrafią żyć z rozczarowaniem, jeśli tylko mają do dyspozycji narzędzia, które pozwalają nadawać życiu sens.

(Irina Wsiewołodowna nosiła zawsze podwiązki okrągłe nad kolanami.) I Genezyp ujrzał jej nogi tak piękne, że żaden grecki posąg — ale co tu gadać: nogi jakby oddzielne bóstwa żyjące swoim niezależnym życiem, bose, gołe, nieprzyzwoite... Przecież noga jako taka nie jest czymś właściwie tak znów już bardzo pięknym — ale jest czymś piekielnie, najbardziej chyba nieprzyzwoitym. A tu — o do diabła! — to chyba jest cud. I że to takie jest właśnie, a nie inne, w tym przekroju uciekającego beznadziejnie czasu, walącego się w przepaść przeszłości życia — to trwa, to jeszcze jest — tortura pękającego od nasycenia samym sobą momentu. Genezyp spojrzał w jej twarz i skamieniał. To był „anioł rozpusty“ — tak: innego na to słowa niema: ANIOŁ ROZPUSTY, AAA, aaaa.... Ta piękność, wyuzdana do granic szału, wtopiona w niedosiężność zaświatowej świętości, była czymś nie-do-znie-sienia. I to w połączeniu z tymi nogami i tym rudym, wirowatym, kłakiem, kryjącym obrzydliwą tajemnicę początku".

(Irina Wsiewołodowna nosiła zawsze podwiązki okrągłe nad kolanami.) I Genezyp ujrzał jej nogi tak piękne, że żaden grecki posąg — ale co tu ...

Ludzie są mali i słabi. Cóż mogą na to poradzić? Tak jest. Ludziom trzeba wybaczać.

Ludzie są mali i słabi. Cóż mogą na to poradzić? Tak jest. Ludziom trzeba wybaczać.

Życie mnie nauczyło, że od ludzi zbyt wiele wymagać nie można.

Życie mnie nauczyło, że od ludzi zbyt wiele wymagać nie można.

Możemy udowodnić, iż procesy myślenia, konceptualizacji, zachodzą nawel we śnie. Pewne odmiany myślenia okazują się odporne na wszelkie zakłócenia; podobnie zresztą jak oddychanie. Na krótką chwilę potrafimy wstrzymać oddech. Brak dowodów, że możemy powstrzymać myślenie. Niektórzy próbowali wprowadzić się w ten stan. Mistycy, adepci medytacji pragnęli osiągnąć stan myślowej próżni, a w efekcie – świadomości nastawionej wyłącznie na recepcję. Próbowali zamieszkać w nicości. Ale przecież nicość sama w sobie jest pojęciem filozoficznym, paradoksem i - jeśli przy tym jej osiągnięcie nastąpiło w wyniku ukierunkowanej medytacji i ćwiczeń duchowych (casus Loyoli) - zawiera duży ładunck emocjonalny. Święty Jan od Krzyża opisuje zawieszenie przyziemnej myśli jako pełnię Bożej obecności. Prawdziwy zanik pulsu myśli, tak samo jak zanik fizjologicznego pulsu w naszym ciele, jest równoznaczny ze śmiercią. Przez jakiś czas włosy i paznokcie zmarłego nadal rosną. O ile wiemy, nie istnieje żadne najkrótsze choćby przedłużenie myśli poza śmierć. Stąd też wywodzi się hipoteza, po części gnostycka, iż Bóg i tylko Bóg potrafi oddzielić się od własnej myśli, taki bowiem jest warunek sine qua non aktu stworzenia.

Możemy udowodnić, iż procesy myślenia, konceptualizacji, zachodzą nawel we śnie. Pewne odmiany myślenia okazują się odporne na wszelkie zakł...

Temu, kto utracił wszystko, pozostaje w życiu tylko pasja absurdu.

Temu, kto utracił wszystko, pozostaje w życiu tylko pasja absurdu.

Nieuspołecznionym społeczeństwem byłoby takie, w którym ktoś, kto nadaje się na ministra, jest portierem, a ktoś, kto powinien być wyłącznie portierem - jest ministrem.

Nieuspołecznionym społeczeństwem byłoby takie, w którym ktoś, kto nadaje się na ministra, jest portierem, a ktoś, kto powinien być wyłącznie...