Ktoś polecił mi tego autora. Podejrzewam że jest dobrym nauczycielem akademickim, jest bowiem oczytany i zna literaturę swego przedmiotu. Książkę natomiast czyta się dziwnie. Wiele rozdziałów napisne jest jak kazanie w kościele, inne natomiast jako przegląd literatury na tematy filozoficzne. Rozdziały które brzmią jak kazania są zrzędzeniem na tematy społeczne, wykazujące obawy że ludzkość zbłądziła, za dużo wolności, za dużo komercjalizmu, za mało wartości "duchowych". Tu zdenerwowałem się że ktoś nie pozwala by się cieszyć życiem i dorobkiem ciężkiej własnej pracy. Polacy rzadko mieli takie okazje w historii by wyluzować i cieszyć się życiem. Ale zaraz będzie mnie rozliczał nasz autor, czy w tym samym czasie rozwinąłem się duchowo. Przy czym ta duchowość jest celowo niedoprecyzowana, domyślam się że chodzi o religię? Rozdziały na tematy filozoficzne są natomiast wyliczanką co na dany temat dany filozof myślał. Podczas gdy moralizujące kazania są irytujące, czytelnik nie życzy sobie przecież by się o jego "duchowość" obawiano, to te wyliczanki filozoficzne są niestety napisane słabo, niczym mnie nie zaciekawiły. Niepotrzebne mi są do niczego listy nazwisk filozofów i dziesiątki cytatów. Chciałbym zamiast tego zrozumieć ich tok myślenia. Ciekawi mnie jak ludzie dochodzili do pewnych wniosków. Czuje się że profesor Gadacz za dużo wie i z tym właśnie ogromem własnej wiedzy nie radzi sobie, nie potrafi tego zasobu wiedzy w sposób ciekawy i twórczy przysposobić na użytek nieprofesjonalistów. Szkoda.

Ktoś polecił mi tego autora. Podejrzewam że jest dobrym nauczycielem akademickim, jest bowiem oczytany i zna literaturę swego przedmiotu. Książkę natomiast czyta się dziwnie. Wiele rozdziałów napisne jest jak kazanie w kościele, inne natomiast jako przegląd literatury na tematy filozoficzne. Rozdziały które brzmią jak kazania są zrzędzeniem na tematy społeczne, wykazujące...

Rozczarowana faktem, że tytuł nijak nie przystaje do treści. Rozumiem, że to zbiór eseistyki z różnych okresów, ale nie zawsze dzieje się tak (i bynajmniej nie powinno),że zostają zebrane prace na w zasadzie każdy ważniejszy filozoficzny temat, tylko nie ten tytułowy...Zainspirowana wykładem pana profesora pokusiłam się o jedną z jego książek, i nie żałuję; mimo, że jest sporo ślizgania się po powierzchni, dość swobodnie dobranych cytatów w ilości wielkiej, a do tego za dużo, typowego dla polskiej filozofii chrześcijańskiej, odwoływania się do katolickiej eschatologii, czy osoby Karola Wojtyły (który dla mnie filozofem był nieszczególnie imponującym) to jednak z lektury można wynieść sporo interesującej treści - dla aktywnych filozofów, w ramach powtórzenia, świetnie sprawdzi się natomiast dla laika, gdyż napisana w przystępnej formie. Jak już zaznaczyłam, dla mnie głównym minusem jest brak wyraźnego związku z tytułem, pasowałoby by bardziej "O życiu" po prostu. Byłam zainteresowana tematyką przemijania i zmienności właśnie , a tego niestety w tej pozycji nie znalazłam, nawet znacznie rozszerzając te pojęcia.

Rozczarowana faktem, że tytuł nijak nie przystaje do treści. Rozumiem, że to zbiór eseistyki z różnych okresów, ale nie zawsze dzieje się tak (i bynajmniej nie powinno),że zostają zebrane prace na w zasadzie każdy ważniejszy filozoficzny temat, tylko nie ten tytułowy...Zainspirowana wykładem pana profesora pokusiłam się o jedną z jego książek, i nie żałuję; mimo, że jest...

Ciekawa, ale zbyt dużo cudzych opinii na temat jednego problemu.

Ciekawa, ale zbyt dużo cudzych opinii na temat jednego problemu.

Czytałem poprzednie wydania z serii "O..." i to uważam za najsłabsze. Głównie ze względu na fakt, że podrozdziały są często z różnych źródeł, które miały różny charakter. Brak spójności narracyjnej.

Czytałem poprzednie wydania z serii "O..." i to uważam za najsłabsze. Głównie ze względu na fakt, że podrozdziały są często z różnych źródeł, które miały różny charakter. Brak spójności narracyjnej.