Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Nieczyste więzy” otwierają drzwi do wstrząsającej historii Claire oraz tajemniczej postaci - Collina Douglasa. Jednak od początku – najbardziej niepokojący jest prolog, który ostrzega nas, z czym będziemy mieć do czynienia, a raczej z kim... Terapeuta, o którym zaczynają się pierwsze zdania, wydaje się być niebezpiecznym człowiekiem. Mocny erotyczny thriller napisany przez królową dramatów - K.N. Haner. Jak jej to ostatecznie wyszło?
Narrację pierwszoosobową prowadzi zamknięta w sobie, aspołeczna główna bohaterka - Claire, dziecko z gwałtu. Kiedy ją poznajemy, dowiadujemy się, iż jest leczona od najmłodszych lat u różnych specjalistów. Jednak żaden z nich nie był w stanie jej pomóc poza jedną osobą... Okazuje się nią być oczywiście Collin Douglas. Nie tylko Claire będzie w stanie się przed nim otworzyć, ale również poświęci dla niego całe swoje serce, zakochując się w nim na zabój. Stanie się dla niej przyjacielem, kochankiem i ojcem, którego nigdy nie miała. Jednak co wiadomo o samym Douglasie? Terapeuta, mąż, mający mroczne sekrety, które z czasem odkrywamy. To wszystko.
Bardzo mi się podobał w książce wątek psychologiczny. Jednak im dalej czytałam, tym bardziej powstawał chaos. Nie do końca dobrze przedstawiono problemy psychiczne, z którymi walczyła główna bohaterka. Nie poznaliśmy całej historii z jej matką, a także z nieznanym ojcem. Nie dowiedzieliśmy się też, co było przyczyną wydarzeń, których padła ofiarą. Sądziłam, że to wszystko zostanie wyjaśnione, ostatecznie pozostał niedosyt, a szkoda. W połowie powieści miałam wrażenie, że odepchnięto nagle na bok najważniejsze rzeczy, a skupiono się wyłącznie na wątku erotycznym między Douglasem a Claire, od czasu do czasu zaskakując czytelnika zwrotami akcji. Tak jakby autorka już się zmęczyła i chciała szybko skończyć „Nieczyste więzy”. Dopiero gdy odłożyłam książkę na półkę, dowiedziałam się, że książka będzie mieć kontynuację. Być może w kolejnej części niektóre rzeczy zostaną wyjaśnione, ale dla mnie to niewystarczające i zepsuło cały klimat powieści.
Opisy wulgarnych scen erotycznych, wybujała (a nawet szokująca) wyobraźnia kochanków mogą zadowolić fanów dark romance. W dodatku książkę czyta się szybko, i uwaga – mocno wciąga ;-) Muszę przyznać, że jej okładka idealnie odzwierciedla treść powieści.
Czy warto poświęcić czas na książkę „Nieczyste więzy”? To trudne pytanie. Jeśli czytelnikowi nie będą przeszkadzać brutalne, szokujące sceny erotyczne i lubi pikantny romans, to śmiało może sięgnąć po tę pozycję. A jak nie, to niech lepiej trzyma się od niej z daleka.

„Nieczyste więzy” otwierają drzwi do wstrząsającej historii Claire oraz tajemniczej postaci - Collina Douglasa. Jednak od początku – najbardziej niepokojący jest prolog, który ostrzega nas, z czym będziemy mieć do czynienia, a raczej z kim... Terapeuta, o którym zaczynają się pierwsze zdania, wydaje się być niebezpiecznym człowiekiem. Mocny erotyczny thriller napisany przez...

Już pierwsze strony książki zwiastują coś niedobrego. Coś, co wywoła konsekwencje, z którymi główni bohaterowie będą musieli mierzyć się jeszcze przez długi czas. Autorka książki Czy już zasnęłaś od początku wgniata czytelnika w fotel w całkiem sprytny sposób. Czy udało jej się osiągnąć ten efekt do końca?
Główna bohaterka Josie wiele przeszła w swoim życiu. Po tragicznych wydarzeniach sprzed dziesięciu lat stara się poskładać swoje życie do kupy, uciekając jak najdalej od przeszłości, czyli do Nowego Jorku. Poznaje w tym czasie swojego chłopaka Caleba. Ma dobrze płatną pracę i żyje sobie spokojnie do momentu, w którym dostaje dziwny głuchy telefon. Ma silne przeczucie, że coś jest nie tak. Kto dzwonił i dlaczego?
Wydawać by się mogło, że ucieczka od przeszłości zawsze przynosi dobre efekty, ale czy aby na pewno? Główna bohaterka długo oszukiwała się, że wszystko zapięła na ostatni guzik. Wtedy jak grom z jasnego nieba spada na nią informacja o śmierci mamy, której nie widziała dziesięć lat. Co się z nią działo? Dlaczego zostawiła ją i siostrę na pastwę losu?
Jakby tego było mało, okazuje się, że sprawa zabójstwa ojca Josie zostaje na nowo rozgrzebana przez słynną dziennikarkę o imieniu Poppy. Z dnia na dzień powstają kolejne internetowe podcasty jej autorstwa, podające coraz to bardziej zaskakujące odkrycia czy teorie odnośnie rodziny Josie. Kto był prawdziwym zabójcą? Na to pytanie tak prędko nie dostaniemy odpowiedzi. Szczerze mówiąc, miałam mnóstwo teorii. Ostatecznie rozwiązanie tej zagadki, które zdradzono pod koniec, pozytywnie mnie zaskoczyło.
Główna bohaterka będzie musiała zmierzyć się ze swoimi kłamstwami, które w końcu ujrzą światło dzienne, z szokującą prawdą o powodzie przystąpienia jej matki do sekty, z nienawiścią do swojej siostry, z rozczarowaniem ze strony jej bliskich czy z utraconym zaufaniem osoby, bez której nie wyobraża sobie życia. Będzie musiała także uważać na media czy środowisko, w którym dorastała, a nawet wybaczyć błędy tym, których kochała. Całe jej życie stanie pod znakiem zapytania – czy uda jej się wykaraskać z bagna, w którym wylądowała razem ze swoją siostrą bliźniaczką Lanie?
Jako że książka jest napisana w narracji pierwszoosobowej, bardzo szybko i przyjemnie się ją czyta. Mimo że jest mało przewidywalna, to jednak zabrakło mi w niej czegoś więcej. Akcja książki rozgrywa się w wolnym tempie, wciąż odbywając się w tych samych miejscach. Aczkolwiek to, do czego najbardziej można się przyczepić, to zbyt szybkie zakończenie. Miałam wrażenie, że autorka nie wiedziała, jak to wszystko spiąć w jedną całość. Mało elementów zaskoczenia – fabuła nie wywarła na mnie właściwie żadnego wrażenia, a szkoda. Mimo tego powieść jest warta uwagi, a jak na debiut, to poszło Kathleen Barber całkiem dobrze. Liczę na to, że jej kolejne książki będą znacznie lepsze.
Polecam czytelnikom, którzy lubią razem z postaciami rozgryzać niebanalne rodzinne zagadki, a także miłośnikom narracji pierwszoosobowej. Jednak ci, którzy oczekują trzymającej w napięciu akcji, mogą się trochę rozczarować. Osobiście uważam, że jednak warto poświęcić chwilę na lekturę tej książki, nim powstanie serial na jej podstawie.

Już pierwsze strony książki zwiastują coś niedobrego. Coś, co wywoła konsekwencje, z którymi główni bohaterowie będą musieli mierzyć się jeszcze przez długi czas. Autorka książki Czy już zasnęłaś od początku wgniata czytelnika w fotel w całkiem sprytny sposób. Czy udało jej się osiągnąć ten efekt do końca?
Główna bohaterka Josie wiele przeszła w swoim życiu. Po tragicznych...

Od razu przyznaję, że z książkami o owadach nie miałam nigdy do czynienia. Z jednego powodu – nie lubię niczego, co bzyczy mi nad głową. Jednak dzięki tej książce przekonałam się, że warto zacząć doceniać insekty, bowiem bez nich ani przyroda, ani my nie moglibyśmy tak naprawdę przetrwać! Zaskakujące, prawda?
„Terra insecta. Planeta owadów” została podzielona na dziewięć rozdziałów. Każdy poświęcony interesującej tematyce. Możemy przeczytać o budowie ciał, rozmnażaniu, kanibalizmie czy przetrwaniu owadów, a nawet o manipulacji innymi ich gatunkami. Do czego nam są potrzebne – tak wstrętne – komary, muchy czy osy? A takie karaluchy? Okazuje się, że nic nie zostało stworzone bez powodu.
Wiedzieliście, że niektóre gatunki motyli mają oczy na głowie lub na przyrodzeniu? Coś niesamowitego. Zapewniam, że będziecie nie jeden raz zaskoczeni, czytając o życiu niektórych owadów.
Anne Sverdrup-Thygeson napisała książkę prostym językiem, bez zbędnego naukowego bełkotu. Jedyne, czego mi w niej zabrakło, to rysunków omawianych owadów. Aby zobaczyć, jak dany insekt wygląda, musimy posiłkować się wyszukiwarką internetową. Wydanie „Terra insecta. Planeta owadów” jest nietypowe – ma niestandardowy format, a numeracja stron umieszczona jest po bokach. Miłośnicy papierowych książek z pewnością docenią jakość papieru. O czym tu jeszcze warto wspomnieć? Autorka wymienia przydatne źródła, które pozwolą poszerzyć wiedzę o świecie owadów, w tym te, z których sama korzystała.
Co tu dużo pisać, polecam to czytadło. Jeśli choć trochę interesuje was świat robali, sięgnijcie po nie bez wahania. Pasjonaci zwierząt, biologowie czy studenci z pewnością będą zadowoleni. Mamy po prostu wiele powodów, aby kochać te małe, bzyczące i żądlące stworzenia :)

Od razu przyznaję, że z książkami o owadach nie miałam nigdy do czynienia. Z jednego powodu – nie lubię niczego, co bzyczy mi nad głową. Jednak dzięki tej książce przekonałam się, że warto zacząć doceniać insekty, bowiem bez nich ani przyroda, ani my nie moglibyśmy tak naprawdę przetrwać! Zaskakujące, prawda?
„Terra insecta. Planeta owadów” została podzielona na dziewięć...