Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest cudowna. Zakochałam się. To jedna z moich ulubionych powieści, o ile nie najulubieńsza. Wiem, że wychwalam, ale piszę to na kacu książkowym, (w końcu przed paroma chwilami skończyłam czytać), ale co poradzę na to, że naprawdę ją kocham.
Świat, który wykreowała pani Rossi zachwycił mnie. Eterowe burze, kopuły, Umieralnia, Wizjery, Sfery... To jest tak niesamowite, tak nierealne... to zupełnie inny świat.
Powieść tak intryguje, tak zaskakuje, że chwilami ciężko było mi się oderwać.
Bohaterowie są tak zróżnicowani pod względem osobowości... Razem z nimi przeżywałam ich przygody. Stopniowo ze zwykłych (choć właściwie w tym wypadku można rzec niezwykłych...prostych... nie też nie..., typowych dla dwóch jakże zróżnicowanych światów... o tak będzie lepiej) ludzi, bohaterowie stają się podwójnie kimś. Kimś zupełnie innym, jak i kimś, bo coś osiągają... Czy można rzec, że osiągnęli to czego pragnęli? Nie do końca. Miłość, odwaga, ból i cierpienie. To wszystko tu się miesza, łączy i kontrastuje zarazem. Poryczałam się, najzwyczajniej w świecie się poryczałam. Mimo że jestem wrażliwcem, to nie każda książka potrafi doprowadzić mnie do płaczu, a ta właśnie to sprawiła.
Jestem wdzięczna autorce. I mimo, że pewnie nigdy tego nie przeczyta, to i tak skieruję do niej jedno drobne, ale jakże znaczące słowo: DZIĘKUJĘ.

(Moja opinia zamieszczona jest także na stronie: www.facebook.com/ksiazkiniezapomniane)

Książka jest cudowna. Zakochałam się. To jedna z moich ulubionych powieści, o ile nie najulubieńsza. Wiem, że wychwalam, ale piszę to na kacu książkowym, (w końcu przed paroma chwilami skończyłam czytać), ale co poradzę na to, że naprawdę ją kocham.
Świat, który wykreowała pani Rossi zachwycił mnie. Eterowe burze, kopuły, Umieralnia, Wizjery, Sfery... To jest tak...