Drugi tom wspomnień (wywiadu-rzeki) Stefana Mellera, jest szalenie ciekawy, pokazuje życie już dojrzałego człowieka, występującego w tej części głównie w roli ambasadora – we Francji i w Rosji, a także ministra spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Znowu mamy portrety współpracowników, przyjaciół, mnóstwo anegdot związanych z polityką lat 90 XX wieku i pierwszych lat obecnego wieku. Z rozmów z Michałem Komarem wyłania się sylwetka człowieka wielu talentów, rozumnego, z mocnym kręgosłupem moralnym. Świetnie się nadawał na dyplomatę. O jego klasie jako człowieka i polityka świadczy to, że podał się do dymisji, aby nie być w tym samym rządzie co Andrzej Lepper. Oczywiście są też wątki z życia prywatnego: ciepłe stosunki z rodziną i przyjaciółmi, bardzo dyskretne wypowiedzi dotyczące choroby i śmierci żony, jego chorób, trójki jego dzieci i drugiej towarzyszki życia. I wzruszający koniec, kiedy starał się przy pomocy przyjaciół zdążyć przed śmiercią dokończyć swoje wspomnienia.
Na koniec jeszcze jedno: audiobook jest świetnie czytany przez Michała Komara i Jana Englerta, ale trzeba też sięgnąć do wersji papierowej, żeby zobaczyć zdjęcia

Drugi tom wspomnień (wywiadu-rzeki) Stefana Mellera, jest szalenie ciekawy, pokazuje życie już dojrzałego człowieka, występującego w tej części głównie w roli ambasadora – we Francji i w Rosji, a także ministra spraw zagranicznych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Znowu mamy portrety współpracowników, przyjaciół, mnóstwo anegdot związanych z polityką lat 90 XX wieku i...