Nie znałam wcześniej tego autora i jego twórczości literackiej, więc dla mnie jest to w pewien sposób nowość. Czytało się bardzo szybko z tego względu, że akcje następują po sobie z prędkością światła i nie ma czasu na oddech. Ta książka, bardzo dobrze nadaje się na film, niestety tylko klasy B.

Pościgi, oszustwa, morderstwa dość wymyślne i doskonałe "wrabianie" jeden drugiego. W tym wszystkim ukochana kobieta, a nawet dwie, bo morderca też ma żonę, przynajmniej tak się wydaje, bo o niej jest tylko małe wspomnienie.

Nad tym wszystkim unosi się jednak dziwna mgiełka zaciemnienia. Jakby to wszystko nie do końca było prawdą. Tak naprawdę nie wiadomo, w co i komu wierzyć. Wcale mnie nie zdziwiło, że ani policja, ani nawet była, ale wciąż kochana, żona Charliego mu nie wierzy. No i te "walki" obydwu przeciwników, coś na zasadzie starego powiedzenia "zabili go, a on uciekł". Mało wiarygodne. Książkę oceniam na "może być" i raczej nie polecam, chyba że w pobliżu nie ma nic ciekawszego.

Nie znałam wcześniej tego autora i jego twórczości literackiej, więc dla mnie jest to w pewien sposób nowość. Czytało się bardzo szybko z tego względu, że akcje następują po sobie z prędkością światła i nie ma czasu na oddech. Ta książka, bardzo dobrze nadaje się na film, niestety tylko klasy B.

Pościgi, oszustwa, morderstwa dość wymyślne i doskonałe "wrabianie" jeden...

Książka przeczytana z braku innych opcji, a długo stała na półce. Najsłabsza w historii mojego czytania

Książka przeczytana z braku innych opcji, a długo stała na półce. Najsłabsza w historii mojego czytania

Taka sobie, dosłownie przeciętna. Bardzo dużo czytam i ta książka nie zachwyciła mnie.

Taka sobie, dosłownie przeciętna. Bardzo dużo czytam i ta książka nie zachwyciła mnie.

Kolejna świetna książka! Brawo!

Kolejna świetna książka! Brawo!

Książka bardzo słaba, miejscami mnie śmieszyła, niestety nie z powodu niezłych dowcipów autora,lecz z powodu co raz większych bzdur czytanych z każdą stroną.

Książka bardzo słaba, miejscami mnie śmieszyła, niestety nie z powodu niezłych dowcipów autora,lecz z powodu co raz większych bzdur czytanych z każdą stroną.

Mam co do książki mieszane uczucia. Pomysł z pewnością ciekawy. O tym co działo się w noc, w której dokonano morderstwa dowiadujemy się fragmentami. Poznajemy stopniowo szczegóły historii. Dodatkowym plusem jak dla mnie jest też to, że książka szybko się rozkręca. Dosyć dużo się dzieje, praktycznie na każdym jej etapie.
Nie jest jednak do końca tak kolorowo. Sceny walk są dosyć przerysowane. Momentami zastanawiałem się co jeszcze mogą wymyślić. Czasem to śmieszyło, innym razem nieznośnie irytowało. Wydaje mi się, że z bohaterów na pewnym etapie zrobiono po prostu lalki. Nie wiadomo co się nie zrobi, to i tak wstaną, trochę pokręci im się w głowie i zrobi ciemniej przed oczami, po czym natrą na przeciwnika ze zdwojoną siłą i pomysłami. No i jeden z bohaterów, który wiecznie ma przy sobie kajdanki... na każdą okazję.
Do końca nie mogłem się też wczuć w losy bohaterów, a to nie dobrze. Są książki, gdzie współodczuwamy napięcie, strach, nienawiść, ból. Tutaj nie czułem nic, bohaterowie jak dla mnie kompletnie obojętni i mało charakterystyczni. W zasadzie nawet ich nie poznajemy, a ich głównym motywem jest chęć zemsty. Myślałem też, że w jakimś większym stopniu poznamy szczegóły z życia głównego bohatera i Jo, to co działo się z nimi przed wydarzeniami w książce. Można było więcej wycisnąć z tej historii.
Można przeczytać, jeśli nie ma się nic innego ciekawszego pod ręką.

Mam co do książki mieszane uczucia. Pomysł z pewnością ciekawy. O tym co działo się w noc, w której dokonano morderstwa dowiadujemy się fragmentami. Poznajemy stopniowo szczegóły historii. Dodatkowym plusem jak dla mnie jest też to, że książka szybko się rozkręca. Dosyć dużo się dzieje, praktycznie na każdym jej etapie.
Nie jest jednak do końca tak kolorowo. Sceny walk są...

Charlie budzi się zakrwawiony i obolały. Okazuje się, że poprzedniego wieczoru był uczestnikiem morderstwa dwóch młodych kobiet. Choć to nie on zabił, wszystkie ślady na miejscu zbrodni wskazują właśnie na niego. Mężczyzna wie, że prawdziwym mordercą jest Cyris. Jednak nikt, nawet jego była żona, Jo, nie wierzy w to. W zaistniałej sytuacji Charlie postanawia sam odnaleźć Cyrisa i udowodnić swoją niewinność, w głębi duszy zastanawiając się, czy Cyris nie jest jedynie wytworem jego wyobraźni…

„Godzina śmierci” to pierwszy thriller psychologiczny, który dane mi było przeczytać. Podeszłam do gatunku nieco niepewnie – nie do końca wiedziałam, czy przypadnie mi do gustu. Jednakże kupiłam tę książkę na kiermaszu, siedziałam na dworcu PKP, mój pociąg miał ponad godzinne opóźnienie, więc z nudów zaczęłam czytać. Czytałam na dworcu, w pociągu, po powrocie do domu... i nic nie było w stanie oderwać mnie od lektury.

„Śmierć wisi w powietrzu. Unosi się tu przez całą noc, może jest tu od tygodnia, ale teraz muska moją spoconą twarz i szeptem mnie żegna.”

Charlie to niezwykły facet. Ciężko mi było z początku za nim nadążyć – gdzieś był, widział czyjąś śmierć, a może to właśnie on był mordercą? Sam wątpi w istnienie Cyrisa. Widzi duchy zamordowanych kobiet. Jest złożoną postacią, która znalazła się w złym miejscu o złej porze. Bardzo go polubiłam i z czasem było mi go coraz bardziej żal.

W książce autor ukazał jednak nie tylko zagubionego Charliego. Jest Cyris (tak, on istnieje) ze swoim uzależnieniem od leków przeciwbólowych, kochający zabijanie i pastwienie się nad ofiarami, ogarnięty żądzą pieniądza.

W końcu jest także Landry, postać według mnie jeszcze bardziej skomplikowana niż sam główny bohater. Policjant, który chce być najlepszy. Który wie, że śledztwo dotyczące zabójstwa tych dwóch kobiet to ostatnia sprawa, którą prowadzi. Ma raka i ostatnie pół roku życia przed sobą. Umiera w samotności. Chce schwytać psychopatycznego mordercę i zyskać respekt w pracy. Chce, by pamiętano o nim, gdy przejdzie na tamtą stronę. Jednak czy nie straci zdrowego rozsądku i przy tym także swojego człowieczeństwa?

Autor pisze w pierwszej osobie jako Charlie lub w trzeciej osobie opisując innych bohaterów. Jego powieść jest bardzo ciekawa i intrygująca, ciągle coś się dzieje, jest to faktycznie „Mocna fantastyczna historia trzymająca w napięciu aż do ostatniej strony”, jak to głosi okładka. Czytałam z zapartym tchem, a po ostatniej stronie czułam wręcz niedosyt – autor pozostawił zakończenie otwarte, więc dalszego ciągu historii możemy się jedynie domyślać.

Okładka jest głównym czynnikiem, który przyciągnął mój wzrok na kiermaszu. I nie chodzi mi wcale o grafikę – koleś idący słabo oświetlonym korytarzem, cienie i groza, elementy charakterystyczne dla thrillera czy kryminału. Zachwyciło mnie to, jaka jest w dotyku – lekko szorstka, a pod światło tak kusząca, że musiałam wziąć ją do ręki i „pomacać”. :)

Reasumując: świetna powieść. Już planuję szukanie innych książek Paula Cleave’a. A tę gorąco polecam.

Charlie budzi się zakrwawiony i obolały. Okazuje się, że poprzedniego wieczoru był uczestnikiem morderstwa dwóch młodych kobiet. Choć to nie on zabił, wszystkie ślady na miejscu zbrodni wskazują właśnie na niego. Mężczyzna wie, że prawdziwym mordercą jest Cyris. Jednak nikt, nawet jego była żona, Jo, nie wierzy w to. W zaistniałej sytuacji Charlie postanawia sam odnaleźć...

Wszystko w książce jest nie takie jak powinno. Brakuje klimatu, bez którego dobry thriller nie może się obejść. Wydarzeniom brak jakiegoś logicznego ciągu. Nie ma ani jednego bohatera, którego można by polubić. Fabuła sklecona na odwal się, sceny walki są niczym wyjęte z kreskówki: on mnie kowadłem to ja w niego fortepianem. Styl autora pozostawia wiele do życzenia. Brakuje wyraźnego początku i końca. To wszystko i jeszcze kilka innych uwag sprawia, że absolutnie odradzam sięgania po "Godzinę śmierci". Zmarnujecie czas. Sama czułam się mocno rozczarowana, bo sądziłam, że aż tak źle nie może być. Ta książka idealnie pokazuje, ze ciekawy pomysł to nie wszystko.

http://swiatinny.blogspot.com/2014/05/paul-clave-godzina-smierci.html

Wszystko w książce jest nie takie jak powinno. Brakuje klimatu, bez którego dobry thriller nie może się obejść. Wydarzeniom brak jakiegoś logicznego ciągu. Nie ma ani jednego bohatera, którego można by polubić. Fabuła sklecona na odwal się, sceny walki są niczym wyjęte z kreskówki: on mnie kowadłem to ja w niego fortepianem. Styl autora pozostawia wiele do życzenia. Brakuje...

„Niezależnie od tego jak mocno się starasz, i tak śmierć położy wszystkiemu kres.”



Wszyscy myślą, że jesteś okrutnym mordercą. Nikt nie wierzy w twoją niewinność. Nawet twoja była żona ci nie ufa. A ty? Wiesz, że mordercą jest Cyris – człowiek, którego tylko ty widziałeś i tylko ty możesz udowodnić jego istnienie. A on? Już cię szuka.

Charlie jest świadkiem brutalnego i okrutnego morderstwa dokonanego na dwóch kobietach. Wie kto za tym stoi – to Cyris. Niestety tylko on widział prawdziwego mordercę, a wszystkie dowody prowadzą do niego. Wie, że nikt mu nie uwierzy, ale chwyta się ostatniej szansy. Udaje się to byłej żony i opowiada jej tę przerażającą historię. Jak wielką cenę poniesie kobieta za poznanie tajemnicy śledztwa? Nie martwi się tym, bo nie wierzy w słowa byłego męża, jest przekonana, że to on zabił kobiety. Charlie jest zrozpaczony. Skoro osoba, która tak dobrze go znała, nie wierzy w ani jedno jego słowo, to policja nie będzie dużo łaskawsza. Charlie posuwa się do kroków, od których nie będzie ucieczki. Chcę na własną rękę znaleźć Cyrisa, zanim ten znajdzie jego. Ale czy na pewno na polanie, której widok wciąż go prześladuje, był jakiś mężczyzna? Czy rzeczywistość nie pomieszała się z fikcją? Czy to on nie jest Cyrisem?

„Godzina śmierci” to powieść, od której nie można się oderwać. Paul Cleave przedstawił nam świat, gdzie rzeczywistość miesza się z fikcją. Gdzie nie wolno ufać własnym wspomnieniom. Gdzie od obłędu dzieli nas tylko jeden krok.

Czytając ten thriller, z każdym kolejnym słowem, zastanawiałam się, gdzie znajdują się granice ludzkiego szaleństwa i czy one w ogóle istnieją. Książka wywiera bardzo duże wrażenie na czytelniku. Każda strona jest przesycona dreszczykiem emocji. Fabuła nie pozwala nawet na chwilę przerwy. Można przeczytać ją jednym tchem, bo ciekawość nie pozwoli nam na odłożenie jej choćby na chwilę. Pisarz nie skupia się jedynie na okrutnym i wywołującym odrazę morderstwu, ale przede wszystkim na uchwyceniu psychologii człowieka. Nie tylko mordercy, który z zimną krwią zabija i czerpie z tego przyjemność, ale na osobie rozdartej pomiędzy jawą a fikcją. Osobie która nie do końca pojmuje, co się wydarzyło. Osobie która nie jest już nawet pewna własnego zdrowia psychicznego.

Książka z pewnością zachwyci fanów thrillerów i horrorów oraz powieści grozy. Jest doskonała dla każdego wielbiciela dreszczyku emocji i strachu towarzyszącego czytaniu tej zapierającej dech w piersi powieści.

Zdecydowanie polecam! :)

„Niezależnie od tego jak mocno się starasz, i tak śmierć położy wszystkiemu kres.”



Wszyscy myślą, że jesteś okrutnym mordercą. Nikt nie wierzy w twoją niewinność. Nawet twoja była żona ci nie ufa. A ty? Wiesz, że mordercą jest Cyris – człowiek, którego tylko ty widziałeś i tylko ty możesz udowodnić jego istnienie. A on? Już cię szuka.

Charlie jest świadkiem...

Trochę przekombinowana, przez co męcząca, niemniej dużo się dzieje i kilka pomysłów wartych odnotowania.
Inna pozycja tegoż autora (Czyściciel) dla mnie znacznie ciekawsza.

Trochę przekombinowana, przez co męcząca, niemniej dużo się dzieje i kilka pomysłów wartych odnotowania.
Inna pozycja tegoż autora (Czyściciel) dla mnie znacznie ciekawsza.