Ostatnio miałam okazję przeczytać pierwszą część książki "Pamiętnik nastolatki", z czego, szczerze mówiąc, bardzo się ucieszyłam.

Widząc książkę na jednej z klikudziesięciu półek w bibliotece, przywołałam sobie w myśli wszystkie recenzje i opinie o tej książce, jakie dotąd czytałam. Jako że były same pozytywne, wzięłam książkę bez wahania.

Książka ta opowiada nam o przeciętnej nastolatce, która ma wiele problemów - miłosne rozterki idą na przemian z problemami rodzinnymi. Którego chłopaka wybrać i który jest bliżej ideału? To pytanie, które nurtuje główną bohaterkę, Natalię. W swoim pamiętniku opisuje wszystko, co zdarzyło się danego dnia. Jesteśmy z nią od dnia 19 września do 21 czerwca, więc możemy spokojnie wczuć się w jej rolę, nie obawiając się, że szybko będziemy musieli wrócić do rzeczywistości.

Szczerze powiedziawszy ksiażka na poczatku nie wywarła na mnie ogromnego wrażenia, pomijając wypowiedź z trumną, na co sama bym ososbiście nie wpadła. Dopiero później akcja zaczęła się rozwijać, zachęcając tym do dalszego czytania.

W książce są także różne obrazki i ilustracje, które tylko pogłębają nas w tym, iż jest to pamiętnik, a nie zwykłe przedstawienie życia nastolatki. Przytoczone są tam również rozmowy w komunikatorze "tlen". Jednak nie jest to tradycyjny zapis w postaci dialogu, lecz okienka rozmowy.

Ogólnie książkę się prędko czyta i nic nie wskazuje na to, aby było inaczej. Wzrokiem po literkach zaczęłam wodzić jednego dnia, a skończyłam drugiego. Książkę tak szybko skończyłam, że aż żałowałam, iż nie zostawiłam jej na później. Jednak patrząc się z innej strony nie postawiłabym najwyższej oceny tej książce, pomimo tego, że sama jestem nastolatką.

Natalia była momentami zabawna, potrafiła rozbawić innych ludzi, ale niestety własnym kosztem. A to znaczy, że często zdarzały jej się wpadki.
Oprócz tego była przyjacielska, świetnie radziła sobie wśród towarzystwa, najczęściej wsród swoich rówieśników.
Nie była "sztywna", tylko wyluzowna. Nie płakała z powodu słabych ocen, których zresztą miała mało. Można by rzec, że tylko z matematyki.
Lubiła rozmyślać i snuć fantazje na niektóre tematy.
Jednym słowem mówiąc nie była nudna i wyszukana. Nie miała jednej pozytywnej cechy, a kilka, dzięki czemu łatwo było ją polubić.

Gdybym miała możliwość przeczytania książki drugi raz, to, prawdę mówiąc, chyba nie skorzystałabym z tej okazji, gdyż książka nie była fantastyczna i nie góruje ponad wszystkie inne młodzieżówki. Była po prostu ciekawa i ją z całego serca polecam.

Ostatnio miałam okazję przeczytać pierwszą część książki "Pamiętnik nastolatki", z czego, szczerze mówiąc, bardzo się ucieszyłam.

Widząc książkę na jednej z klikudziesięciu półek w bibliotece, przywołałam sobie w myśli wszystkie recenzje i opinie o tej książce, jakie dotąd czytałam. Jako że były same pozytywne, wzięłam książkę bez wahania.

Książka ta opowiada nam o...