Murakami po raz drugi zawładnął moim sercem i umysłem. Ja weszłam do tego świata z własnej woli, jednak główni bohaterowie nie mieli takiego wyboru. Znów na niebie pojawiają się dwa księżyce i normalny rok 1984 zamienia się w ten niezwykły 1Q84. Dalej towarzyszy nam Aomame, na którą czeka kolejna trudna misja do wykonania oraz Tengo, który coraz częściej zaczyna wracać myślami do przeszłości i rozpamiętuje ważne dla siebie wydarzenia. Chcą czy nie chcą, w dalszym ciągu muszą zmagać się z sektą Little people, która im zagraża. Nad opowieścią ciąży niepokój, ale też wyczuwamy klimat pełen tajemnicy, miłości, tęsknoty i wszechobecnej samotności, nie zapominając jeszcze o obecności muzyki klasycznej czy piosenki "It's Only A Paper Moon" będącej po części tematem przewodnim.

Już pierwszy tom był rewelacyjny, ale ten wydał mi się o niebo lepszy.
Wszystkie obawy, które miałam przed rozpoczęciem czytania, szybko zniknęły. Specjalnie nie śpieszyłam się z czytaniem, żeby dłużej pobyć w tym świecie mniej lub bardziej realnym. Jestem pewna, że ten cykl spodoba się nawet tym, którzy zwykle nie gustują w fantastyczny historiach.

Murakami po raz drugi zawładnął moim sercem i umysłem. Ja weszłam do tego świata z własnej woli, jednak główni bohaterowie nie mieli takiego wyboru. Znów na niebie pojawiają się dwa księżyce i normalny rok 1984 zamienia się w ten niezwykły 1Q84. Dalej towarzyszy nam Aomame, na którą czeka kolejna trudna misja do wykonania oraz Tengo, który coraz częściej zaczyna wracać...