Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeżeli nie rozumiesz bez tłumaczenia, to znaczy, że nie zrozumiesz, choćbym ci nie wiem ile tłumaczył.

Kochając kogoś i będąc kochanym ludzie dowiadują się, jak kochać samych siebie.

Dla człowieka ważny jest moment śmierci. Urodzin się nie wybiera, ale można wybrać, jak się umrze.

Kiedy osiąga się pewien wiek, życie staje się jedynie procesem ciągłego tracenia rzeczy. Ważne rzeczy wyślizgują się panu jedna po drugiej z rąk i wypadają, jak zęby wyłamane z grzebienia. Zamiast tego dostają się panu jedynie bezwartościowe imitacje. Topnieją możliwości fizyczne, nadzieje, marzenia i ideały, pewność i sens. Kochane osoby jedna po drugiej odchodzą od pana i znikają. Żegnają się i odchodzą albo pewnego dnia bez uprzedzenia po prostu rozpływają się w powietrzu.

Na tym świecie nie ma absolutnego dobra, nie ma też absolutnego zła. Dobro i zło nie są niewzruszone i ustalone, a zawsze zmieniają się miejscami i rolami. I na odwrót.

Nie mogę sobie pozwolić na przejęcie odpowiedzialności za inną żywą istotę. Wszystkie siły wkładam w znoszenie ciężaru własnego życia i własnej samotności.

Dlaczego nie mogę pokochać samego siebie? Dlatego, że nie mogę pokochać nikogo innego. Kochając kogoś i będąc kochanym, ludzie dowaiadują się, jak kochać samych siebie. Rozumie tata, co mówię? Ktoś, kto nikogo nie kocha nie potrafi jak należy pokochać siebie.

Wiedziała tylko jedno. Pragnęła, żeby zaraz tutaj objęły ją jego silne ramiona. Potem co będzie,to będzie. Niech sobie o tym decyduje Bóg albo szatan.

Na tym świecie nie ma absolutnego dobra, nie ma też absolutnego zła. Dobro i zło nie są niewzruszone i ustalone, a zawsze zamieniają się miejscami i rolami. Dane dobro może się w każdej chwili przekształcić w zło. I na odwrót.(...) Ważne jest utrzymanie równowagi między ciągle zmieniającym się złem i dobrem. Jeżeli człowiek skłoni się za bardzo ku jednemu z nich, trudne jest zachowanie rzeczywistej moralności. Tak, równowaga sama w sobie jest dobrem.

Ale jeśli ktoś za bardzo skupia się na sztywnych formach, może stracić z oczu prawdziwy cel.Zakazy i doktryny powstają, bo tak jest wygodniej. Ważne są nie ramy, ale to, co się w nich znajduje.

We wszystkim panuje chaos.

A poza tym ja nie żyję w świecie opowieści. Żyję w rzeczywistym świecie przepełnionym rozkładem, nielogicznością i rozczarowaniami.

W wielu przypadkach prawdzie towarzyszy silny ból. A prawie nikt nie szuka prawdy, której towarzyszy ból. Ludzie potrzebują pięknych i przyjemnych historii, które pozwolą im choć trochę poczuć, że ich istnienie ma głębszy sens. Dlatego właśnie powstają religie.

Jeżeli nie rozumiesz bez tłumaczenia, to znaczy, że nie zrozumiesz, choćbym ci nie wiem ile tłumaczył

Mogę umrzeć z uśmiechem na ustach. Nie kłamię.

Ayumi nosiła w sobie jakby wielki brak. To było miejsce przypominające pustynię na krańcach ziemi. Choćby lał tam nie wiadomo ile wody, cała i tak by wsiąkła. Nie zostałaby ani odrobina wilgoci. Żadne życie nie zapuściło tam korzeni. Nad tą pustynią nie latały nawet ptaki. Tylko Ayumi wiedziała, skąd się w niej wzięło takie pustkowie. A może i ona naprawdę nie była pewna? (...)
Wokół tego fatalnego braku musiała stworzyć samą siebie. Gdyby odrywać po kawałku to ozdobne, zbudowane na pokaz ego, zostałaby tylko przepaść nicości. I gwałtowne pragnienie, które wywoływała. I choćby Ayumi bardzo starała się o niej zapomnieć, nicość w regularnych odstępach czasu dawała jej się we znaki(...)w takich chwilach ktoś musiał ją wziąć w ramiona, obojętne kto.

Czas mija z każdą chwilą. Przepadają okazje. Ale za pieniądze czas można kupić. Jeżeli człowiek chce, może także sobie kupić wolność. Czas i wolność to dwie najważniejsze rzeczy, które da się kupić za pieniądze.

Człowiek jest z natury samotny, lecz niodizolowany. Jego życie gdzieś łączy się z innymi istnieniami.

Nie ma na tym świecie nic, co byłoby bezpiecznie ukryte w sercu.

Ja zapełniłem przestrzeń zrobioną przez kogoś. Za to ty wypełnisz przestrzeń, którą ja zrobiłem. To tak idzie w kółko.

Zadawanie pytań bez znaków zapytania zdawało się być jedną z cech charakterystycznych jej sposobu mówienia.

Ale ktoś, kto nie istnieje, nie ulegnie rozkładowi, nie złamie niezłożonej nigdy obietnicy.

... w wielu przypadkach prawdzie towarzyszy silny bół. A prawie nikt nie szuka prawdy, której towarzyszy ból. Ludzie potrzebują pięknych i przyjemnych historii, które pozwolą im choć trochę poczuć, że ich istnienie ma głębszy sens.

W końcu podjął decyzję, podniósł się ze stołka i pochylił nad łóżkiem. Nie mógł po prostu uciec. Nie mógł wiecznie żyć jak przestraszone dziecko, odwracając wzrok od tego, co było przed nim. Tylko poznanie prawdy dawało człowiekowi właściwą siłę. Bez względu na to, jaka ta prawda była.

Wszystko skończyło się bezszelest­nie. Dzikie zwierzęta i duchy odetchnęły głeboko, przerwały swój krąg i powróciły w głąb lasu,który utracił serce.

Lepiej szanować talenty, którymi nas obdarzono.

Jeśli nie wierzysz w świat i jeśli nie ma w nim miłości, wszystko jest tylko iluminacją.

Nikim nie jestem - powiedział Tengo. - Ma tata rację. Jak ktoś unoszący się na morzu, bo go tam samego nocą wrzucono. Wyciągam rękę, lecz nikogo nie dosięgam, krzyczę, lecz nikt nie odpowiada. Nic mnie z niczym nie łączy.

Dziesięcioletniemu chłopcu i dziesięcioletniej dziewczynce nigdy nie jest łatwo się zaprzyjaźnić. Być może to nawet jedna z najtrudniejszych rzeczy na świecie.

Teraz prawdopodobnie musi stanąć na skrzyżowaniu teraźniejszości, uczciwie spojrzeć w przeszłość i pisać przyszłość tak, jakby zmieniał przeszłość. Nie ma innej drogi.