Ostatni szwedzcy gentlemani

„Każdej katastrofie przypisana jest określona liczba ofiar i określona liczba bohaterów.”

„Gentlemani” to genialny, wielowątkowy i doskonale osadzony w języku polskim – brawa dla pani Anny Topczewskiej – erudycyjny thriller polityczny z plastycznie odmalowanymi realiami powojennej Szwecji. I oczywiście Europy, z punktu widzenia Półwyspu Skandynawskiego.

Narrator, porte-parole autora, Klas Östergren, zabarykadowany w mieszkaniu na piątym piętrze kamienicy przy Hornsgatan w Sztokholmie spisuje historię braci Morgan, Henriego i Leo, których towarzyszem mniej lub bardziej przypadkiem był przez ostatnie kilka miesięcy. Henry to brutalny bokser, nieokiełznany bawidamek, niespełniony pianista jazzowy i ostatni z gentlemanów. Leo natomiast to melancholijny intelektualista, złote dziecko poezji szwedzkiej, twórca w depresji i na narkotykowo-alkoholowym bezdrożu. Jest też kobieta, femme fatale, Maud.

Ważniejsze jest jednak to, że jest wiosna 1979, choć tego nie widać zza zasłoniętych stor, a Szwecja zmienia się nie do poznania. W tym czasie niespełna dwudziestopięcioletni pisarz kończy swoją opowieść „(…) wprowadziłem się do mieszkania przy Hornsgatan, by niecały rok później siedzieć po uszy w tragedii, skandalu najwyższej klasy. Drogo mnie to kosztowało: dziwaczne natręctwa myślowe, tiki pod oczami oraz coś na kształt sześciuset stronicowego testamentu, w którym próbuję oddać sprawiedliwość braciom Morgan, wznieść pomnik Prawdzie. Zadziałałby jak prawdziwa bomba, a upublicznienie go byłoby pewnie równoznaczne z samobójstwem na oczach tłumu”.

Powieść „Gentlemani” została opublikowana w 1980 roku i od tej pory, po zebraniu doskonałych recenzji, jest uważana za jedno z najważniejszych współczesnych szwedzkich dzieł literackich. Jej autor, Klas Östergren należy do jednego z najbardziej poczytnych powieściopisarzy z doskonałym i bogatym dorobkiem.

Ostatni szwedzcy gentlemani

„Każdej katastrofie przypisana jest określona liczba ofiar i określona liczba bohaterów.”

„Gentlemani” to genialny, wielowątkowy i doskonale osadzony w języku polskim – brawa dla pani Anny Topczewskiej – erudycyjny thriller polityczny z plastycznie odmalowanymi realiami powojennej Szwecji. I oczywiście Europy, z punktu widzenia Półwyspu...