Książka dla miłośników wojskowości. Przeczytałem jeszcze w podstawówce, początkowe rozdziały z wielkim zainteresowaniem, im bliżej XIX wieku – tym mniejszym. Z dwóch przyczyn – coraz więcej klęsk wojsk polskich i coraz bardziej widoczne wtręty ideologiczne. Historia dla młodego nastolatka to przede wszystkim wydarzenia i przygody, bitwy, wodzowie i zwycięstwa. Takie podejście do historii wówczas mi odpowiadało.
W poszczególnych rozdziałach był fragment ogólny o tendencjach w danym okresie – stuleciu, oraz przedstawienia kolejnych wojen, kampanii czy bitew, ze schematycznymi rysunkami i ich opisem. Wreszcie na koniec fragment o piśmiennictwie wojskowym – wówczas niewątpliwie najnudniejszy. Po rozdziale o wojskowości powszechne następuje rozdział dotyczący wojskowości polskiej w tym okresie.
Czysta historia wojskowości, wydestylowana niemal z politycznej i całkowicie z ekonomicznej i społecznej. Z dzisiejszego punktu widzenia anachronizm, ale dla młodego chłopaka świeżo po przeczytaniu Trylogii Sienkiewicza a do tego zafascynowanego starożytnością było to coś bardzo ciekawego. Stąd mój ciągły sentyment do tej pozycji.

Książka dla miłośników wojskowości. Przeczytałem jeszcze w podstawówce, początkowe rozdziały z wielkim zainteresowaniem, im bliżej XIX wieku – tym mniejszym. Z dwóch przyczyn – coraz więcej klęsk wojsk polskich i coraz bardziej widoczne wtręty ideologiczne. Historia dla młodego nastolatka to przede wszystkim wydarzenia i przygody, bitwy, wodzowie i zwycięstwa. Takie...