Piękna a zarazem okropna książka.
Zadziwiły mnie w niej dwie rzeczy - ludzkie okrucieństwo i ludzka wytrwałość.

Pogożew na początku i końcu ksiązki zapisał wspomnienia z rozprawy sądowej gdzie po raz ostani zobaczył swoich oprawców oraz z ponownych odwiedzin obozu.

Następnie opisuje dnie, w których został wezwany do wojska oraz gdy został pojmany przez Niemców po rozbiciu wojsk.

Andriej w swej książce mówi głównie o pobycie w Auschwitz - te wspomnienia zajmują oczywiście znaczną część książki. Opowiada o tym jak wyglądało tam codzienne życie - "głodowe" racje żywnościowe, okropne warunki sanitarne, apele oraz praca na mrozie i wiele innych.
Esesmani chcieli upodobnić tych ludzi do zwierząt - więźniom zabrano ubrania, znęcano się nad nimi. Pomimo tego Andriej wspomina także te dobre momenty, w których koledzy opowiadali sobie śmieszne historie i śmiali się - podczas pobytu w obozie zyskał wielu przyjaciół.
Ludzie nie wytrzymując warunków panujących w Auschwitz popełniali samobójstwa lub uciekali - niektóre ucieczki zakonczyły się powodzeniem, inne nie.


Po roku pobytu w piekle zostaje zorganizowana ucieczka, w której uczestniczy również nasz bohater - kończy się ona sukcesem. Co prawda Pogożew zostaje schwytany ale szybko radzi sobie z tym problemem.

Moim zdaniem "Ucieczka z Auschwitz" to piękna książka, która nie tylko przedstawia fragment obrazu okrucieństwa z czasów IIWŚ ale ukazuje odwagę i wytrwałość, na którą stać człowieka.

Napewno jeszcze nieraz do niej powrócę.
Moja ocena: 6/5

Piękna a zarazem okropna książka.
Zadziwiły mnie w niej dwie rzeczy - ludzkie okrucieństwo i ludzka wytrwałość.

Pogożew na początku i końcu ksiązki zapisał wspomnienia z rozprawy sądowej gdzie po raz ostani zobaczył swoich oprawców oraz z ponownych odwiedzin obozu.

Następnie opisuje dnie, w których został wezwany do wojska oraz gdy został pojmany przez Niemców po rozbiciu...