Liao Yiwu „Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych”. Książka jest zbiorem wywiadów m.in. z handlarzem ludźmi, kierownikiem szaletu, trędowatym, zawodowym żałobnikiem. Przedstawiono obraz przemian na Wschodzie we wspomnieniach ludzi skrzywdzonych agresywnym reżimem komunistycznym, oskarżonych, często niesłusznie, za propagowanie wrogiego nastawienia wobec rewolucji kulturalnej Mao Tse-Tunga. Bohaterowie opowiadają jak zostali podstępem namówieni do publicznego wyznania „prawdy” oraz swoich „win” wobec władz komunistycznych. Napiętnowano ich, nazwano wrogami ludu pracującego i rewolucji, skazano na ciężką pracę i wysiedlenie w odległe przygraniczne prowincje Chin. Kara i ostracyzm spotykały każdego za nieopatrznie wypowiedziane słowa, jeszcze w 2000 roku.
W jednym z opowiadań opisany został zawód ludzi trudniących się prowadzeniem umarłych. Starym zwyczajem jest chowanie ciał zmarłych w miejscu, gdzie przyszli na świat. Jeśli śmierć spotka człowieka wędrującego, przebywającego z dala od ziemi rodzinnej, krewni płacą za sprowadzenie zwłok. Dwoje mężczyzn prowadzących zmarłego odbywa podróż pieszą. Jeden z nich trzyma w ręku lampion, aby oświetlać drogę. Za nim podąża drugi człowiek, który podtrzymując zwłoki na plecach kroczy śladami prowadzącego.

Liao Yiwu „Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych”. Książka jest zbiorem wywiadów m.in. z handlarzem ludźmi, kierownikiem szaletu, trędowatym, zawodowym żałobnikiem. Przedstawiono obraz przemian na Wschodzie we wspomnieniach ludzi skrzywdzonych agresywnym reżimem komunistycznym, oskarżonych, często niesłusznie, za propagowanie...