Każdy z nas czasami marzy, żeby nic nie czuć, bo wiemy, że bardziej bolesny jest ból psychiczny niż fizyczny. Wydaje nam się, że chcielibyśmy tak żyć, bo wtedy nikt nie mógłby nas zranić. Potrzebujemy takich chwil, ale jedynie przez moment. Egzystencja, kiedy postrzega się świat tylko w biało-czarnych barwach, kiedy reszta dostrzega go w różnych odcieniach szarości nie jest prosta. Niestety to nie do nas należy wybór w jakich kolorach będziemy widzieć rzeczywistość.

Najbardziej pragniemy w życiu kochać i być kochanym. Kiedy nie można ukochanej osobie spojrzeć w oczy. A co jeśli przytulenie sprawia ból, a nie przyjemność? A co jeśli matka nie może okazać dziecku w żaden fizyczny sposób, że je kocha? Jak wytłumaczyć o co chodzi w mowie ciała czy grze słów , skoro tego nie da się logicznie pojąć, bo czasami jak ktoś mówi „tak” oznacza „ nie”? Ludzie muszą zawsze wszystko komplikować, czy życie nie byłoby prostsze gdyby wszystko było jasne i zrozumiałe? Pewnie by tak było, ale także trochę nudne przez posługiwanie się schematami.

Jacob musiał każdego dnia się zmierzyć z rzeczywistością, której choć bardzo się starał nie zrozumiał. Cierpiał na zespół Aspergera, który bardzo utrudniał mu życie. Miał określony rozkład dnia, gdzie nawet najmniejsza zmiana potrafiła doprowadzić go do histerii. Żył w kochającej rodzinie, przynajmniej tak mu mówili, bo sam nie wiedział co oznacza kochać, podobno coś takiego istnieje, ale osoby z zespołem Aspergera nie rozumieją tego. Miała jedną pasję, analizę kryminalistyczną, której poświęcał bardzo dużo czasu każdego dnia. Jednak czasami pasja przeradza się w coś niebezpiecznego. Dla policji było jasne, że to on zabił swoją instruktorkę umiejętności społecznych, bo kto inny może być winny, jak nie chłopak, który interesuje się dziedziną mówiącą o zbrodniach i jeszcze na to wskazuje jego mowa ciała podczas przesłuchanie. Wnioski są jednoznaczne: jest winny. Choć zginęła jedna z niewielu osób, które w tym świecie go rozumiały i próbowały go nauczyć funkcjonować w nim i jej śmierć nie byłaby mu na rękę, zostaje oskarżony o popełnienie tego czynu. Wszystko wydaje się jasne, życie tymczasem potrafi zaskoczyć wszystkich, bo choć chłopiec, u którego stwierdzono, że nie potrafi kochać, nagle okazuje się, że jest zdolny do takiego uczucia, jednak nauka bywa omylna.

Każdy z nas czasami marzy, żeby nic nie czuć, bo wiemy, że bardziej bolesny jest ból psychiczny niż fizyczny. Wydaje nam się, że chcielibyśmy tak żyć, bo wtedy nikt nie mógłby nas zranić. Potrzebujemy takich chwil, ale jedynie przez moment. Egzystencja, kiedy postrzega się świat tylko w biało-czarnych barwach, kiedy reszta dostrzega go w różnych odcieniach szarości nie...