Kilka lat temu wiernymi fanami intryg zawojował serial „W-11”, który z szybkością zdobył uznanie wśród rzeszy oglądających. Morderstwo połączone z tajemnicą, której rozwiązanie poznajemy dopiero pod koniec odcinka, oraz ciekawa akcja, ukazująca pracę służb bezpieczeństwa, sprawiła, że inaczej spojrzeliśmy na pracę policji. Jednakże, porównując „W-11” do „CSI: Kryminalnych zagadek Miami” polski film wydaje się znacznie odstawać od amerykańskiego realizmu. „Wisielec i księżyc” autorstwa Katarzyny Gacek i Agnieszki Szczepańskiej bardzo przypominał mi właśnie ten serial, chociaż książka została napisana na podstawie emitowanego przez stację Polsat „Przeznaczenia”, którego niestety nie miałam okazji oglądać.

Komisarz Anna Sarnowicz otrzymuje zawiadomienie o morderstwie – zginęła sprzątaczka. Nie znany jest motyw zbrodni ani też policja nie posiada żadnych świadków, którzy byliby w stanie wskazać zabójcę. W nieznanych okolicznościach również dochodzi do zniknięcia dziecka, którym zajmowała się koleżanka Sarnowicz - wróżka Małgorzata. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy policjant, który był w stanie pomóc Annie rozwiązać zagadkę, trafia pod koła pędzącego czarnego jeepa, a jego córka zostaje uznana za zaginioną. Kobieta wraz ze swoją załogą stara się połączyć wszystkie fakty, nie mając pojęcia, jaki jest wspólny punkt tych wszystkich spraw. Stara się sięgnąć pomocy zdruzgotanej Małgorzaty, która niestety nie potrafi jej pomóc. Kim jest morderca i skąd bierze się jego nadprzyrodzona moc? Po wnikliwym przejrzeniu wszystkich dowodów, niepasujące do układanki elementy trafiają na swoje miejsce.

„Wisielec i księżyc” to kryminał, który czyta się lekko, zastanawiając się, w jaki sposób komisarz Sarnowska dojdzie do rozwiązania zagadki. Autorki od samego początku, krótkimi wspomnieniami i przemyśleniami, ukazały postać zabójcy i porywacza, który swoim zachowaniem potrafił spowodować pewnego rodzaju zdziwienie na twarzy czytelnika. Nie wiem dlaczego zabrakło mi w tej książce napięcia. Akcja posuwała się stopniowo, wszystkie sprawy zostały opisane w sposób bardzo dobry, ale przyznam szczerze, że policyjne działania praktycznie mnie nie zaskoczyły i z łatwością mogłam oderwać się od powieści oraz przewidzieć dalsze kroki bohaterów. Jednak niewątpliwie, przedstawiona historia jest ciekawa, a połączenie morderstwa sprzątaczki z wypadkiem i porwaniem dziecka oraz przyjemna postać policjantki potrafią przyciągnąć do tej lektury, sprawiając, że czytelnik nieświadomie, lecz z przyjemnością, obserwuje dalsze działania przestępcy.

Katarzyna Gacek i Agnieszka Szczepańska tworzą zgrany duet, który posługuje się lekkim i przyjemnym dla oka stylem. Stworzyły interesujący opis sprawy oraz widać, że starannie zaplanowały każde wydarzenie, które zostało zaprezentowane w „Wisielcu i księżycu”. Dialogi bohaterów są na bardzo wysokim poziomie i wydają się być realne, a opis przemyśleń Sarnowskiej i ubolewania Małgorzaty nad zniknięciem Krzysia wciągnęły mnie kryminalnego świata. Jednakże to właśnie zachowanie mordercy najbardziej zapadło mi w pamięci. Pisarki nadały mu pewnego rodzaju aurę, która sprawiła, że pomimo tego, iż zabójca był człowiekiem, wydawał się być zupełnie kimś innym. Jego słowa, gesty i zachowanie zostały opisane w sposób fenomenalny, dzięki czemu ta powieść stała się jeszcze bardziej tajemnicza, otrzymując delikatnej poświaty blasku.

Na szczególną uwagę zasługują również ciekawie wykreowani bohaterowie. Pomimo tego, iż akcja obsadzona jest w polskich realiach, co akurat w tym przypadku sprawiło, że czegoś w tej powieści zabrakło, miałam okazję obserwować działania policjantów, dla których liczyło się tylko rozwiązanie sprawy. Zaangażowanie w pracę i chęć pomocy innych szczególnie u Anny Sarnowskiej była wręcz godna pochwały i robiła świetne wrażenie. Katarzyna Gacek i Agnieszka Szczepańska pokazały, że niekiedy nawet wróżki mogą stać się przydatne przy poszukiwaniach odpowiedzi na trudne pytania. Nad „Wisielcem i księżycem” zawisła nutka magii oraz pewnego rodzaju tajemniczości.

Katarzyna Gacek i Agnieszka Szczepańska napisały ciekawy kryminał, który niewątpliwie potrafi zainteresować czytelnika. Niestety, „Wisielec i księżyc” nie jest pozycją, która trzyma w niepewności do samego końca, jednakże czytając zdania stworzone przez zgrany duet z przyjemnością dałam wciągnąć się w wir wydarzeń. Lektura, którą można przeczytać raz i szybko o niej zapomnieć, lecz pomimo wszystko, fanom polskich kryminalnych realiów oraz serialu „W-11” polecam, ponieważ czuć w tej powieści dobry klimat zbrodni.

Kilka lat temu wiernymi fanami intryg zawojował serial „W-11”, który z szybkością zdobył uznanie wśród rzeszy oglądających. Morderstwo połączone z tajemnicą, której rozwiązanie poznajemy dopiero pod koniec odcinka, oraz ciekawa akcja, ukazująca pracę służb bezpieczeństwa, sprawiła, że inaczej spojrzeliśmy na pracę policji. Jednakże, porównując „W-11” do „CSI: Kryminalnych...