Jako że jestem Finomanką, gdy tylko zobaczyłam na bibliotecznej półce fińskie nazwisko, od razu przygarnęłam książkę, którą było ono podpisane. Finowie z pewnością nie są gorsi od chwalonych teraz Szwedów i Norwegów! - myślałam. Niestety, Leena Lehtolainen nie spełniła moich oczekiwań...
Opis z tyłu książki był także bardzo obiecujący. Były chłopak głównej bohaterki, pani komisarz Marii Kallio, ginie w tajemniczym wypadku. Rok później w tym samym miejscu kolejna osoba umiera w ten sam sposób. Mało tego policjantka czuje nieodparty pociąg do podejrzanego... Brzmi jak zapowiedź dobrego kryminału, prawda? Ale książka ta w większej mierze jest powieścią obyczajową. Być może dla ludzi lubiących tego typu książki byłaby to dobra lektura. Mnie natomiast nie interesuje, co główna bohaterka je każdego dnia na śniadanie, jak jej dziecko spożywa posiłki ani jakie umiejętności żeglarskie posiada. Chciałam wartkiej akcji, dobrego kryminału. Oczywiście nie wyklucza to opisów, ale nie mogą one dominować nad głównym wątkiem... Gdyby wyrzucić z książki takie zbędne fragmenty, byłaby może dobra i... o jakąś połowę krótsza. Naprawdę, "Pod wiatr" czytałam dwa razy dłużej niż powinnam. Dlaczego? Po prostu nie miałam ochoty wracać do lektury, w której akcja ciągnie się niczym papier toaletowy Velvet w znanej reklamie ze szczeniaczkami. W dodatku obiecująca "miłość" Kallio do podejrzanego okazuje się nic niewartą wspominką. Spodziewałam się romansu, albo chociaż zażartej wewnętrznej walki, a tu zaledwie parę niegodnych większej uwagi zdań.
Może to po prostu książka nie dla mnie. Nie jestem zwolenniczką obyczajówek, bo zwyczajnie mnie nudzą. Tak było też z "Pod wiatr". Za dużo błahostek, za mało akcji. Jeśli ktoś lubi taki układ - polecam. Jeśli nie, to radzę sobie odpuścić.

Jako że jestem Finomanką, gdy tylko zobaczyłam na bibliotecznej półce fińskie nazwisko, od razu przygarnęłam książkę, którą było ono podpisane. Finowie z pewnością nie są gorsi od chwalonych teraz Szwedów i Norwegów! - myślałam. Niestety, Leena Lehtolainen nie spełniła moich oczekiwań...
Opis z tyłu książki był także bardzo obiecujący. Były chłopak głównej bohaterki, pani...