Klasyka gatunku.

Wracam do tej książki po raz pierwszy od dobrych kilku lat i jestem naprawdę zszokowany jak dobrze ten tytuł znosi próbę czasu. Podobało mi się za pierwszym razem, podobało mi się za drugim, trzecim, i podoba mi się również teraz. Nie wiem w czym tkwi sekret, po prostu niektóre pozycje mają w sobie to coś co pozwala im działać na czytelnika tak samo bez względu na wszystko.

Może sekret tkwi w prostocie? Bo w gruncie rzeczy jest to książka bardzo "sztampowa", mamy historię w której nasi bohaterowie muszą dokonać niemożliwego, mamy bohaterów którzy są bardzo wyraźnie określeni - jest ten silny, jest ten z poczuciem humoru, jest ten młody i niedoświadczony, jest ten który panuje nad wszystkim, etc. etc.

Może właśnie przez ten brak komplikowania wszystkiego na siłę można się tak łatwo zatracić w historii. Postacie są nakreślone wyraźnie, historia toczy się metodycznie, nie ma zbyt wielkich przestojów i nawet nie zauważamy kiedy nagle okazuje się że dotarliśmy już do finału. Autor nie marnował tuszu i zaserwował nam kilka małych przeskoków w czasie, tak by skupić się tylko i wyłącznie na tym co istotne.

Wracając na chwilę do bohaterów - dziwię się w jaki sposób MacLean był w stanie opisać ich i ich wzajemne relacje tak dobrze w tak krótkim czasie. Patrząc na liczbę stron wydawałoby się to niemożliwe, ale ewolucja ich relacji na przestrzeni rozdziałów to prawdziwy majstersztyk. Podobnie z resztą jak oni sami - bez owijania w bawełnę, każdy jest jakiś, każdy ma swoje zadanie.

Czasami najprostsze rozwiązania są najlepsze i wydaje mi się ze ta książka to dowód na prawdziwość tego stwierdzenia. Tak jak pisałem na początku - absolutny klasyk.

Klasyka gatunku.

Wracam do tej książki po raz pierwszy od dobrych kilku lat i jestem naprawdę zszokowany jak dobrze ten tytuł znosi próbę czasu. Podobało mi się za pierwszym razem, podobało mi się za drugim, trzecim, i podoba mi się również teraz. Nie wiem w czym tkwi sekret, po prostu niektóre pozycje mają w sobie to coś co pozwala im działać na czytelnika tak samo bez...