Przyznaję, mam jakąś dziwną słabość do tego cyklu. Może to z powodu jego potencjału. Pomysł autorek był naprawdę ciekawy, wykonanie już mniej. A może to z powodu drugoplanowych postaci, które zdają się być lepiej wykreowane niż te na planie pierwszym. Trudno stwierdzić, faktem jest natomiast, że książki te czyta się szybko i dość przyjemnie.
Ogromnym minusem jest nagromadzenie bzdurnych dialogów i naprawdę irytujące zachowania niektórych bohaterów, którzy, mówiąc delikatnie, inteligencją nie grzeszą. Myślałam, że po tylu tomach autorki doszły już do wniosku, że główna bohaterka naprawdę nie ma, poza urodą i nadprzyrodzonymi mocami, czym się pochwalić i mogłyby skończyć z peanami na jej cześć. Pocieszający jest fakt, że w tym tomie wokół Zoey kręci się tylko jeden chłopak (nie liczę Kalony, bo on skupiony jest tutaj na czym innym i nie zajmuje się praktycznie swoją więzią z dziewczyną) i na szczęście jest nim Stark. Nie żebym była jakąś szczególną jego fanką, ale w porównaniu z innymi miłosnymi przygodami młodej kapłanki przynajmniej wydaje się, że jest jedną z lepiej poprowadzonych postaci (bo Erik, a szczególnie Heath to koszmar). Podobno jednak w następnym tomie liczba mężczyzn wokół Zoey ma się niestety znów zwiększyć i choćby z tego powodu powinnam dać sobie już spokój z "Domem Nocy", ale ciekawi mnie, jak zostaną rozwiązane niektóre wątki. Na pewno jednak przyda mi się długa przerwa od tego cyklu.

Przyznaję, mam jakąś dziwną słabość do tego cyklu. Może to z powodu jego potencjału. Pomysł autorek był naprawdę ciekawy, wykonanie już mniej. A może to z powodu drugoplanowych postaci, które zdają się być lepiej wykreowane niż te na planie pierwszym. Trudno stwierdzić, faktem jest natomiast, że książki te czyta się szybko i dość przyjemnie.
Ogromnym minusem jest...