Wow. Wow. Wow.
Przyznam, że nawet nie przypuszczałam, że seria Romans Sprzed Lat oferuje takie opowieści. Nie dziwne, nawet nie mocno skomplikowane, ale pomieszane obyczajnie, niejednoznaczne i ogólnie zadziwiające.
Jak nigdy tego nie robię teraz chyba powinnam napisać coś o treści. Ją nazywają Karmazynową Lily, panną, która po wielkim skandalu zmuszona została do opuszczenia znajomych, domu, brata. On natomiast z naukami wyniesionymi z przeszłości, tropi i obnaża złych. Trójka dzieci brata bohaterki zostaje bez opieki i rodziny. Lily zgodnie z testamentem, ma za zadanie zająć się nimi. Morgan śledzi Lily jako majster w jej domu z zadaniem odkrycia ciemnych sprawek jej tajemniczego znajomego. Ona nic nie umie, a powinna niemal wszystko. On umie wiele, ale w jej obecności ma problemy z wykonaniem niektórych czynności.
Nie, nie polubiłam bohaterki. Nie da się. Bo nawet jeśli można zakochać się w jej próbach zrobienia grzanek z serem czy lemoniady, o tyle ciężko zrozumieć jej naiwność, barwny styl życia, szaleństwo w zachowaniu. Bywa niemal odpychająca. Z jednej strony zadziwia, zastanawia, niekiedy może i nawet zachwyca, z drugiej odpycha, dziwi, może i zniesmacza. Mieszanka całkiem spora. Mnie przynajmniej ciężko było się zdecydować lubić czy nie. No i podświadomie myślę, że czekałam na moment kiedy Lily stanie się cudowną matką, opiekunką i nauczycielem. Nic bardziej mylnego. Nie ma takiego momentu. Nie ma spektakularnego teraz ja dorosłam, dojrzałam i zajmę się osieroconymi dziećmi. To byłoby bardzo nie w jej stylu. Ona w swoim szaleje, aby za chwilę zastanawiać się czy warto, by po chwili znowu balansować na granicy.
Jak dla mnie zdecydowanie nietuzinkowa opowieść. Niespodziewana, bo chyba romans historyczny przyzwyczaił nas do innego typu bohaterek. I o ile lubimy te zadziorne, stawiające na swoim, niekiedy szalone, to w kontakcie z taką Lily można stracić pewność.
Jak dla mnie historia mocno niejednorodna, bohaterka z mocnymi wahaniami nastrojów, zachowań. Czy można to zrozumieć? Tak, oczywiście, że tak. Ale po pewnym czasie i nie do końca. Ale można, i to zdecydowanie można, zrozumieć miłość Morgana do niej. To fascynujące jak z jednej strony możemy podchodzić do bohaterki na dystans, z drugiej lubiąc bohatera, życzyć mu przełamania muru i zatrzymania ukochanej.
Przyznaję, że ciężko mi ocenić jednoznacznie tę książkę. I w sumie długo zastanawiałam się jaką wystawić jej ocenę i do której przegródki wrzucić.
Podsumowując, powiem, że warto przeczytać, warto wyrobić sobie swoje zdanie, ale nie położyłabym ręki na pieniek czy komuś ta książka podejdzie czy nie.

Wow. Wow. Wow.
Przyznam, że nawet nie przypuszczałam, że seria Romans Sprzed Lat oferuje takie opowieści. Nie dziwne, nawet nie mocno skomplikowane, ale pomieszane obyczajnie, niejednoznaczne i ogólnie zadziwiające.
Jak nigdy tego nie robię teraz chyba powinnam napisać coś o treści. Ją nazywają Karmazynową Lily, panną, która po wielkim skandalu zmuszona została do...