Nie oceniaj całego metra po jednej szynie.

Metro 2034 jest kontynuacją uniwersum 2033, lecz tym razem autor przedstawił zupełnie nową historię, powiązaną tylko w nieznacznym stopniu z powieścią dzieją się rok wcześniej.
Glukhovsky zdecydował się podzielić narrację na kilka herosów, którzy w odróżnieniu od Artema z pierwszej części są niewyraziści i wywołują napady nudności na każdym etapie ich wędrówki.
Homer - dziad filozof, który męczy czytelnika swoimi monologami o sensie istnienia. Sasza – humorzasta, starająca się udawać spolegliwą nastolatka. Dowódca Sewastopolskiej - nie do końca rozumiem po co została wprowadzona ta postać. Hunter – zdecydowanie powinien wziąć udział w programie „Chcę być piękna”, nie tylko z powodu wyglądu zewnętrznego, ale również ze względu na zgniliznę wewnętrzną.

Zabieg rozdzielenia narracji na pewno nie wyszedł powieści na dobre. Fabuła książki jest nudna, nie obfituje w akcje i nie przyciąga uwagi czytelnika w żadnym stopniu. Poza tym, wyjaśnienia podane przez autora na temat zniknięcia Huntera były żenujące, proste i naiwne. Nie rozumiem, po co przywoływać kogoś za grobu, tylko po to, aby spowodować rozdrażnienie wśród swoich fanów.
Historia z Artemem (najciekawszą postacią Uniwersum) również została potraktowana po macoszemu i za to, mam największy żal do Glukhovskiego.

Wygląda na to, że autor zachłysnął się popularnością swojego pierwowzoru Metra, serwując czytelnikowi twór niedopracowany, nudny oraz zawierający jedną z najdziwniejszych palet osobowości w historii literatury. Szkoda, że opowieść stała się aż nadto patologiczna i „przeskoczyła (tak zwanego) rekina”. Mimo wszystko nie zabraknie mnie w księgarni w dniu premiery Metra 2035, lecz będę do lektury podchodził ze znacznie mniejszymi oczekiwaniami.

Nie oceniaj całego metra po jednej szynie.

Metro 2034 jest kontynuacją uniwersum 2033, lecz tym razem autor przedstawił zupełnie nową historię, powiązaną tylko w nieznacznym stopniu z powieścią dzieją się rok wcześniej.
Glukhovsky zdecydował się podzielić narrację na kilka herosów, którzy w odróżnieniu od Artema z pierwszej części są niewyraziści i wywołują napady nudności...