Pełna subtelnie opisanej erotyki dramatyczna historia Drogocennej Orchidei, która walczy o prawo do godnego życia.

Do Pawilonu Kwiatu Brzoskwini- luksusowego domu rozpusty w Szanghaju- Xiang Xiang trafiła jako trzynastolatka. Więziona i srogo karana za najmniejsze przewinienia, uczy się trudnej sztuki uwodzenia. Wkrótce zostaje "prestiżową prostytutką". Cały czas myśli jednak o odnalezieniu matki i pomszczeniu zamordowanego ojca. Pewnego dnia nadarza się wyjątkowa okazja, by uciec ze "złoconego piekła".
W grudniu 1931 roku mając dwadzieścia sześć lat definitywnie zamknęła jeden rozdział życia i rozpoczęła następny. Wyszła za Richarda Andersona, wsiadła na pokład liniowca "President Cleveland" i opuściła Chiny dla Ameryki.

Książka to historia życia jaką do opublikowania opowiada mieszkająca w Kalifornii w domu opieki dziewięćdziesięcioośmioletnia prababcia Drogocenna Orchidea swojej prawnuczce Nefrytowemu Skarnowi i jej narzeczonemu Lea. Opowieść ta dotyczy życia jakie wiodła Drogocenna Orchidea w Pawilonie Kwiatu Brzoskwini, gdzie trafiła w wieku trzynastu lat po straceniu ojca za fałszywe oskarżenie i ukryciu się matki w buddyjskim klasztorze na skutek podstępu jednej z jej dalszych krewnych. Drogocenna Orchidea to imię nadane jej w domu publicznym. To swojego rodzaju pseudonim. Naprawdę nazywała się Xiang Xiang. Dostała to imię z dwóch powodów. Po pierwsze, urodziła się z naturalnym xiang- zapachem ciała (mieszaniną aromatu świeżego mleka, miodu i jaśminu), co zdarza się niezwykle rzadko, a jest motywem legend, których bohaterowie żywią się jedynie kwiatami i ziołami. po drugie, dostała imię na cześć rzeki Xiang w prowincji Hunan. Rodzice, którzy je dla niej wybrali, żywili nadzieję, że jej życie będzie równie zasobne jak wody rzeki jej przodków. Nigdy się nie spodziewali, iż to jej łzy zasilały nurt Xiang w jej niekończącym się biegu. Łudzili się też, że jej życie wypełni pieść radości, podobna do wesołego szmeru rzeki, nigdy nie przypuszczając, że z jej ust wydobywać się będą jedynie słodko-gorzkie tony karmy.

W chińskiej kulturze istnieje ponad pięćdziesiąt słów na określenie domu publicznego. Może to być palenisko, wioska czułości, brokatowa brama, domena wiatru i księżyca. Wszystkie takie domu posiadały własną hierarchię. Takim też domem uciech był Pawilon Kwiatu Brzoskwini.

Kwiaty są ściśle związane z tematyką domów publicznych. Istnieje wiele wariacji na ten temat: domy publiczne były domenami dymu i kwiatów. Klienci to śpiący na kwiatach i chowający się wśród wierzb. Choroby, jakie łapali, nazywano zarazą kwiatów i wierzb. I podobnie jak kwiatowe imiona nadawane kurtyzanom skazane były one na nadejście dnia, w którym stawały się jedynie zwiędłymi kwiatami i zdeptanymi wierzbami.
Imiona kwiatowe i kwiatowe nazwy domów schadzek powstawały dlatego, że nie ma mężczyzny, który nie lubiłby kwiatów albo skarbów. Lubili je tak bardzo, że ryzykowali otrzymanie pamiątek, które zostawały z nimi na dłużej, niż trwała nocna przyjemność.

Historia nazwy Pawilon Kwiatu Brzoskwini:
Wszystko opiera się na historii o Ogrodzie Kwiatu Brzoskwini, ale jest nieco przekształcona na użytek przybytku rozkoszy.
Prawdziwa historia o Ogrodzie Kwiatu Brzoskwini wygląda tak:
Jacyś rybacy zgubili się i odkryli zamknięty świat, zapomniany przez czas. W tym ogrodzie rosły i kwitły brzoskwiniowe drzewka, śpiewały ptaki, a prości, niewinni ludzie cieszyli się beztroskim życiem.
Historia zmieniona na użytek domu schadzek wygląda tak:
Rybacy pobłądzili i weszli przez otwór do jaskini, w której było pełno ślicznych dziewcząt, smacznego jedzenia i mocnego wina. Dlatego mówi się o wchodzeniu do dziury i odurzaniu się zapachem. Spędzali tak całe dnie na uganianiu się za kobietami, napychaniu się jedzeniem i upijaniu, przysięgli też, że nigdy nie wrócą do dawnego, nudnego życia.

Ciekawostka:
Czerwony groszek jest ulubionym prezentem zakochanych. Są to groszki wzajemnej tęsknoty. Oznaczające przekaz: brakuje mi ciebie.

Pełna subtelnie opisanej erotyki dramatyczna historia Drogocennej Orchidei, która walczy o prawo do godnego życia.

Do Pawilonu Kwiatu Brzoskwini- luksusowego domu rozpusty w Szanghaju- Xiang Xiang trafiła jako trzynastolatka. Więziona i srogo karana za najmniejsze przewinienia, uczy się trudnej sztuki uwodzenia. Wkrótce zostaje "prestiżową prostytutką". Cały czas myśli...