Troszkę o warsztacie pracy autorki, urywki, wycinki, pomysły, listy spraw, świstki, to wszystko z czego teraz można odtworzyć życie, charakter, tryb pracy królowej kryminału.

Troszkę o warsztacie pracy autorki, urywki, wycinki, pomysły, listy spraw, świstki, to wszystko z czego teraz można odtworzyć życie, charakter, tryb pracy królowej kryminału.

Nadzwyczaj rzadko daję jedną gwiazdkę. W tym przypadku być może niesprawiedliwie. Ale to książka nie dla mnie. Jak przed chwilą napisałam pod artykułem o Agacie "Miłość do Agatki odziedziczyłam po rodzicach - wszyscy czytaliśmy jej książki po kilkakroć. Mistrzyni". Cóż, rozczarowanie moje było ogromne, bo "Sekretne zapiski" to pozycja, która może zainteresować, bo ja wiem, językoznawcę? krytyka literackiego? Bo nie zwykłego pochłaniacza kryminałów.
Miałam nadzieję, że nudę śmiertelną setek stron rozproszą dwa nieopublikowane wcześniej opowiadania, wydawałoby się - prawdziwa gratka. Porażka! Jeśli wybitna autorka zdecydowała się czegoś nie publikować, to chyba miała dobry powód, prawda? Pierwsze opowiadanie to jakieś kuriozum, do jak najszybszego zapomnienia. Drugie to niejako szkic "Niemego świadka" - nie ma po co czytać.

Nadzwyczaj rzadko daję jedną gwiazdkę. W tym przypadku być może niesprawiedliwie. Ale to książka nie dla mnie. Jak przed chwilą napisałam pod artykułem o Agacie "Miłość do Agatki odziedziczyłam po rodzicach - wszyscy czytaliśmy jej książki po kilkakroć. Mistrzyni". Cóż, rozczarowanie moje było ogromne, bo "Sekretne zapiski" to pozycja, która może zainteresować, bo ja wiem,...

Książka godna uwagi dla prawdziwych fanów Agaty Christie.

Książka godna uwagi dla prawdziwych fanów Agaty Christie.

Curran analizuje kilkadziesiąt notatników pozostawionych przez Agatę Christie. Koncentruje się głównie na notatkach do kryminałów, ale niekiedy wspomina również o innych zapisach. Książka została podzielone na rozdziały tematyczne; morderstwa według dziecięcej rymowanki, na wakacjach, za granicą... Podrozdziały poświęcone są poszczególnym tekstom.
Dla mnie lektura stanowiła unikalną okazję, aby poobserwować, jak funkcjonował umysł Królowej Kryminałów. I spodobało mi się to, co zobaczyłam. :-)
Więcej szczegółów tutaj: finklaczyta.blogspot.com/2016/02/sekretne-zapiski-agaty-christie-jak.html

Curran analizuje kilkadziesiąt notatników pozostawionych przez Agatę Christie. Koncentruje się głównie na notatkach do kryminałów, ale niekiedy wspomina również o innych zapisach. Książka została podzielone na rozdziały tematyczne; morderstwa według dziecięcej rymowanki, na wakacjach, za granicą... Podrozdziały poświęcone są poszczególnym tekstom.
Dla mnie lektura stanowiła...

Wspaniała, szczegółowa pozycja dla fanów Agathy Christie (tutaj analiza jej utworów).
Wcześniej czy później czytających jej kryminały dopada dziwna przypadłość poznania samej autorki i fenomenu jej popularności. Może nie tyle poznania, bo tak się przecież nie da, ale do analizy jej biografii, czy innych pozycji o tej pisarce.

Wspaniała, szczegółowa pozycja dla fanów Agathy Christie (tutaj analiza jej utworów).
Wcześniej czy później czytających jej kryminały dopada dziwna przypadłość poznania samej autorki i fenomenu jej popularności. Może nie tyle poznania, bo tak się przecież nie da, ale do analizy jej biografii, czy innych pozycji o tej pisarce.

Pamiętacie, co Wam kiedyś powiedziałam? Już po kilku kryminałach Królowej Kryminału postanowiłam, iż przeczytam wszystkie jej powieści! Jak na razie idzie mi całkiem nieźle!

Jednakże ostatnio bardzo trapiła mnie sama autorka. Czyż to nie niesamowite, że ta Brytyjka napisała tak wiele historii, a każda z nich - choć oparta na schematach (wcześniej stworzonych przez Christie) - jest inna? Na czym polegał jej sekret? Jak zrodziły się kryminały wszech czasów? I czy ktoś z nas może pojąć tak ogromny sukces? Na te wszystkie pytania stara się odpowiedzieć John Curran, autor "Sekretnych zapisków Agaty Christie".

W 2004 roku John Curran - dzięki znajomości z wnukiem Agaty Christie - dostał się do rodzinnego domu Królowej Kryminału. Tam też znalazł siedemdziesiąt trzy zeszyty odręcznie przepełnione notatkami. Nie było to łatwe i trwało miesiącami, ale w końcu panu Curran udało się odszyfrować te "tajemnicze wzory".

"Sekretne zapiski Agaty Christie" odsłaniają rąbek największej tajemnicy brytyjskiego pisarki, której kryminały znajdują się od dziesięcioleci na trzecim miejscu najlepiej sprzedających się książek wszech czasów (zaraz za Biblią oraz Shakespeare). Po lekturze tej książki każdy z nas będzie wiedział, jak kolejno rodziły się pomysły na niecodzienne morderstwa oraz czym kierowała się autorka w wyborze sprawcy.
[...]

Dzięki ciężkiej pracy archiwisty, Johna Curran, czytelnik pozna wiele niepublikowanych materiałów, w tym nieznane dotychczas dwa opowiadania, w których główną rolę odegra ulubieniec publiczności, belgijski jajogłowy detektyw, Herkules Poirot: "Wypadek z piłką psa" oraz "Pojmanie Cerbera".

"Sekretne zapiski Agaty Christie" czytało mi się naprawdę dobrze. To niesamowite uczucie spotkać się ze "szczątkami" ulubionych książek! Na całe szczęście autor pamiętał również o tych, którzy nie przeczytali jeszcze wszystkich powieści Królowej Kryminału i - przestrzegając przed niechcianym poznaniem mordercy - zapisywał zawsze do jakich tytułów będzie się w danym rozdziale odwoływał.

Oto książka dla wszystkich fanów Agaty Christie! Ale nie tylko! Polecam "Sekretne zapiski Agaty Christie" także i tym, którzy planują sami rozpocząć przygodę z pisarstwem zagadek - a nuż, może uda Wam się podpatrzeć coś ciekawego od Christie!

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2015/04/sekretne-zapiski-agaty-christie-john.html

Pamiętacie, co Wam kiedyś powiedziałam? Już po kilku kryminałach Królowej Kryminału postanowiłam, iż przeczytam wszystkie jej powieści! Jak na razie idzie mi całkiem nieźle!

Jednakże ostatnio bardzo trapiła mnie sama autorka. Czyż to nie niesamowite, że ta Brytyjka napisała tak wiele historii, a każda z nich - choć oparta na schematach (wcześniej stworzonych przez...

Tej książki nie da się, przynajmniej w moim odczuciu czytać od początku do końca.

Wstęp jest opisem jak autor trafił do notatek A.Christie- jest opisany jak to mówią "krótko,zwięźle i na temat :)

Reszta jest dla osób które znają i które chcą się dowiedzieć o powstaniu utworów ,ale także i o samej pisarce która niewątpliwie była osobą bardzo inteligentna, przenikliwą i obdarzoną wielkim poczuciem humoru.
Napisana przejrzyście i ciekawie, zachęca do lektury .

Ja nie przeczytałam jej od deski do deski zostało mi jeszcze parę stron,ale i jestem przekonana,że będę wracać do niej wielokrotnie:)

Tej książki nie da się, przynajmniej w moim odczuciu czytać od początku do końca.

Wstęp jest opisem jak autor trafił do notatek A.Christie- jest opisany jak to mówią "krótko,zwięźle i na temat :)

Reszta jest dla osób które znają i które chcą się dowiedzieć o powstaniu utworów ,ale także i o samej pisarce która niewątpliwie była osobą bardzo inteligentna, przenikliwą i...

"Sekretne zapiski..." to obowiązkowa pozycja dla fanów Agaty Christie, którzy przeczytali wszystkie bądź prawie wszystkie jej książki. Konieczna jest ich znajomość, ponieważ John Curran analizuje je po kolei, klasyfikuje i wyjaśnia proces ich powstawania. Właśnie ten aspekt książki jest najbardziej pociągający. Dzięki znalezionym notesom z notatkami Agaty Christie poznajemy jej zawiły tok myślenia, ścieżkę tworzenia kolejnych powieści i opowiadań. Dla mnie samej była to fascynująca przygoda. Dodatkowym atutem książki Currana są dwa nieopublikowane nigdzie wcześniej opowiadania z Herkulesem Poirot. Nigdzie indziej nie będziecie mieli okazji ich przeczytać. "Sekretne zapiski..." zachęciły mnie do ponownego przeczytania mojej kolekcji książek Christie, tym razem z większą uwagą i bardziej analitycznym okiem.

"Sekretne zapiski..." to obowiązkowa pozycja dla fanów Agaty Christie, którzy przeczytali wszystkie bądź prawie wszystkie jej książki. Konieczna jest ich znajomość, ponieważ John Curran analizuje je po kolei, klasyfikuje i wyjaśnia proces ich powstawania. Właśnie ten aspekt książki jest najbardziej pociągający. Dzięki znalezionym notesom z notatkami Agaty Christie poznajemy...

Od nieco ponad roku jestem wierną wyznawczynią kultu Agaty Christie. Systematycznie nabywam i zapoznaję się z jej kolejnymi książkami. Regularnie daję się złapać w jej pułapki, próbując odgadnąć jak utkała intrygę. Okazyjnie udaje mi się zgadnąć, wtedy czuję się jakby legendarna MENSA przyjęła mnie w poczet swych członków. Moja pycha rośnie w zastraszającym tempie i przez dwa dni chodzę z nosem wycelowanym w niebo, puchnąć z dumy.

Na „Sekretne zapiski Agaty Christie” chorowałam od dawna, chodziłam wokół nich jak facet w zalotach. Miałam na półce „Autobiografię” Królowej Kryminału, więc obiecywałam sobie, że jak ją przeczytam pomyślę nad kupnem. „Autobiografia”, leży przywalona Pismem Świętym i z pięcioma podręcznikami, które niedługo wrócą do biblioteki, a ja kolejny raz złamałam swoje postanowienie. Dorwałam się do „Sekretnych zapisków” i nie miałam zamiaru wypuścić ich z rąk. Bez zbędnej zwłoki, z rekordowo małym okresem nabierania mocy urzędowej, zapadłam się w pościel z książką z której bije ogromna sympatia do Agaty Christie. Wydaje mi się, że z autorem, który opracował te chaotyczne notatki, dobrze by mi się rozmawiało, chociaż zupełnie inne powieści są naszymi „najulubieńszymi”, niekiedy ocena danej książki różni się nam diametralnie, ale autor jest zafascynowany postacią Christie, traktuje ją jako bóstwo i to nie jakieś lokalne, pomniejsze. On uważa Agatę Christie za boginię, której świat cały oddaje część, wprawdzie mniej tych peanów, niż zasługuje, ale to przecież kwestia czasu.

Autor oddaje w nasze ręce książkę, która jest analizą i kompilacją notatek, które Agata Christie po sobie zostawiła. Chaotycznie prowadzone zeszyty, w których na gorąco spisywała swoje pomysły, potencjalnych morderców, ale sprawy również tak przyziemne jak lista zakupów, czy listę prezentów. Niestety, najprawdopodobniej nie wszystkie zeszyty przetrwały do naszych czasów, widać, że z najważniejszych, najlepszych powieści Christie nie pozostał ślad w tych notatnikach, które zostały, co każe przypuszczać, że pomysły na te książki spisywała w zeszytach, które gdzieś zginęły, lub uległy zniszczeniu. Jednak te notatki które przetrwały pozwalają nam lepiej wejrzeć w psychikę autorki, w jej charakter oraz kryminalny geniusz.

Chyba niewielu jest czytelników, którzy przeczytali i wnikliwie przeanalizowali wszystkie dzieła Christie i doszli do takich wniosków jak autor tego opracowania, który dysponował notatkami pozwalającymi mu chociażby oglądać krok, po kroku etap powstawania ostatecznej intrygi. To zaskakujące jak często Christie uciekała się do podobnego sposobu uknucia intrygi, jak często powtarzała schematy, chociaż przeczytałam sporo jej książek większości analogii nie dostrzegłam. I pewnie bym nie dostrzegła, gdyby nie wyłożenie kawy na ławę w tej książce.

Najbardziej się obawiałam spojlerów, bo jednak wszystkich książek, sztuk i słuchowisk nie znam, ale na początku każdego rozdzialu i podrozdziału autor ostrzega zakończenia których dzieł zostaną wyjawione. I gdy tak czytałam, zorientowałam się, że nawet gdy poznaje zakończenie książki, której nie znam to szybko o tym zapominam i raczej nie grozi mi zepsuta radość czytania, gdy już dorwę daną powieść. Mało tego, z książek które czytałam, miałam problem bardzo często, aby przypomnieć sobie kto zabił, wiec dobrze, że autor te rozwiązania podaje, bo zabijcie a pozapominałam. Jeśli wstrzymuje Was przed lekturą obawa, że zaleje Was spojlerami i później nie będzie się Wam dobrze czytało tych nieznanych kryminałów – nie lękajcie się.

Nie jest to jednak książka dla kogoś kto ma za sobą zaledwie kilka kryminałów Christie, przy najlepszych chęciach i umiłowaniu pióra autorki, wydaje mi się, że aby w pełni rozsmakować się tą książką, konieczna jest znajomość kilkunastu książek autorki, wtedy mamy większą pewność, że znamy te najlepsze, te średnie i te słabsze. Wtedy będziemy lepiej się bawili wyłapując smaczki, podobieństwa, będziemy mogli sobie przypominać nasze refleksje i skojarzenia. Bez jako takiego obeznania w powieściach Christie, „Sekretne zapiski” będą tylko naukowym opracowaniem, suchym zebraniem faktów, a chyba nie o to chodzi.

Według mnie książka jest naprawdę świetna, dla prawdziwych maniaków prozy Christie, pozwoli Wam dostrzec to – co przeoczyliście, nabierzecie ochoty do powtórki swoich ulubionych powieści. Naprawdę polecam, nie do czytania na akord, ale delektowania się każdym rozdziałem!
To jedna z tych książek z których czuć pasję i głęboką fascynację. Super się takie pozycje czyta!

Od nieco ponad roku jestem wierną wyznawczynią kultu Agaty Christie. Systematycznie nabywam i zapoznaję się z jej kolejnymi książkami. Regularnie daję się złapać w jej pułapki, próbując odgadnąć jak utkała intrygę. Okazyjnie udaje mi się zgadnąć, wtedy czuję się jakby legendarna MENSA przyjęła mnie w poczet swych członków. Moja pycha rośnie w zastraszającym tempie i przez...

Obowiązkowa pozycja dla każdego wielbiciela twórczości pani Christie. Ja na pewno do tychże wielbicieli należę, więc jak tylko książka się ukazała po prostu musiałam ją mieć. Warto wiedzieć w jaki sposób ulubiona autorka tworzyła swoje dzieła. Książka jest ciekawa i wciągająca, a dwa nieopublikowane dotychczas opowiadania są taką swoistą "wisienką na torcie" ;) Gorąco polecam nie tylko miłośnikom Agathy Christie :)

Obowiązkowa pozycja dla każdego wielbiciela twórczości pani Christie. Ja na pewno do tychże wielbicieli należę, więc jak tylko książka się ukazała po prostu musiałam ją mieć. Warto wiedzieć w jaki sposób ulubiona autorka tworzyła swoje dzieła. Książka jest ciekawa i wciągająca, a dwa nieopublikowane dotychczas opowiadania są taką swoistą "wisienką na torcie" ;) Gorąco...