Starsza pani siedzi w ogrodzie na ławeczce. Minę ma naburmuszoną,j ak zawsze wspomina ile to krzywd w życiu doznała. Ileż razy próbowano ją przekonać do uśmiechu. Zamknięta w świecie swych kompleksów i uprzedzeń nie potrafi odnaleźć drogi do drugiego człowieka.Człowieka , za którym tęskni bardzo.Jestem o tym przekonana. Dowód? Najlepszym dowodem jest to , że zawsze gdy widzi mnie z książką w ręce, zadaje mi to samo pytanie: "Czy to książka o miłości?"
Właśnie kończę czytać "Róże". I po raz pierwszy od dawna mogę odpowiedzieć: Tak, to książka o miłości. Uśmiechu na jej twarzy nie widzę, zainteresowanie tak.Prosi mnie, żebym jej opowiedziała lub przeczytała tą książkę. Zaskoczyła mnie tym bardzo. Wiem,że sama nie potrafi czytać. Z łatwością można czytać jednak dzieciom, czasami chorym ale jak opowiedzieć książkę komuś kto wszystko widzi w ciemnych barwach?
Pozwólcie, że opowiem Wam tę historię, może nie tak szczegółowo jak na ławeczce w ogrodzie ale równie uparcie podkreślając, że to opowieść o miłości. Coś co naprawdę warto przeczytać. Zaczęło się to tak:
"Miasto Howbutker założyli Toliverowie,Warwickowie i DuMontowie. Toliverowie zajmowali się bawełną, Warwickowie drewnem , a DuMontowie nieruchomościami oraz prowadzili dom towarowy. Przyjeżdżając do Teksasu przywieźli ze sobą czerwone lub białe róże. Chcąc dojść do porozumienia , zgodzili się na to , iż w ich ogrodach będą rosły zarówno białe jak i czerwone róże. Wymyślili również,że dzięki nim będą mogli zastąpić trudne do wypowiedzenia słowa: Przepraszam i Wybaczam.
"Jeśli kiedykolwiek Cie obrażę, wyślę czerwoną różę, prosząc o przebaczenie. Kiedy zaś ja otrzymam czerwoną, w odpowiedzi prześlę białą by powiedzieć, że przebaczam"(str.30)
Żyły sobie więc te trzy rody robiąc to na czym się znały. Pracowali, zakładali rodziny , rozbudowywali miasto.
Mary Toliver naszą bohaterkę poznajemy w wieku 16 lat, kiedy ku zaskoczeniu starszego brata i matki, zostaje właścicielką rodzinnej plantacji Somerset. Testament jej ojca poróżnił rodzinę. Czerwona róża od ojca ląduje w koszu. Kochająca matka, urażona oddaliła się od córki. Kontakty Mary i jej brata Milesa też pozostawiają wiele do życzenia. Mary wysłana do odległej szkoły czuje się odrzucona.
Na dobre słowo może liczyć tylko od przyjaciół Perciego Warwicka i Olliego DuMonta. W jednym z nich zaczyna się skrycie podkochiwać. Wtedy też dowiaduje się o chorobie matki. Wraca do domu zaopiekować się matką i aby ratować podupadającą plantację. Jest to czas bardzo trudny, brat wraz z przyjaciółmi wyjeżdżają na wojnę. Doświadczeni okrutnie przez los wracają do domu. Zarówno Ollie jak i Percie kochają Mary. Kogo wybierze ? Kto weźmie ją razem z jej obsesją,k tóra jest Somerset?
Miles jej brat wraca do Francji gdzie założył rodzinne. Nie danemu mu jednak jest cieszyć się szczęściem. Wojna pozostawiła w jego organizmie olbrzymie spustoszenie, śmierć puka już do jego drzwi. Matka, która nie pogodziła się z wyborem ojca realizuje swój okrutny plan zemsty. Pogrążoną w rozpaczy i wyrzutach sumienia Mary opiekuje się Percy. Dziewczyna odkrywa rozkosze pierwszej miłości. Pomiędzy nią , a jej ukochanym staje Somerset. Ziemia, która jest sensem jej życia.
Jednak znalazł się jakiś powód , dla którego porzuciła swoje dziedzictwo na wiele miesięcy. Wraz z mężem wyjeżdża do Europy. Wraca jako matka i żona Olliego, a jej ukochany Percie poślubił Lucy , która urodzi jego dziecko.
Po śmierci brata i bratowej Mary i jej mąż przyjmują pod opiekę bratanka.
Małżeństwo Perciego i Lucy przechodzi poważny kryzys. Odbija się to na kontaktach ojca i syna.Czy los Mary i Perciego jest już przesadzony?
Mary skrywa dwie wielkie tajemnice. Ktoś je jednak zna i może jej zagrozić.
Za każdym razem kiedy zaczyna robić się zbyt słodko , dowiadujemy się o jakiejś tragedii. Sama uroniłam kilka łez podczas czytania.
"Róże " -to historia o miłości, która natrafiła na wielkie przeszkody. To również historia o wielkiej dumie i tradycjach. Czy duma i tradycje warte są poświęcenia własnego szczęścia?
Czy historia zatoczy koło i czy Rachel cioteczna wnuczka Mary uchroni się od klątwy Toliverów? Dowiecie się czytając tą sagę. Jak wpłynęła ta książka na osobę, której ją opowiadałam? Nie wiem.
Jakieś łzy popłynęły ale szybciutko dodała, że 27 lat temu miała najpiękniejsze róże w okolicy i dzieci jej sąsiadów zerwały je. Na pewno złośliwie .Jest o tym przekonana.:(
Dla mnie ta książka już zawsze kojarzyć się będzie z tym, że nigdy nie jest za późno na wysłanie czerwonej róży czy też odesłanie białej. Może już czas wybaczyć komuś? Może to my uraziliśmy kogoś i czas to naprawić?

Starsza pani siedzi w ogrodzie na ławeczce. Minę ma naburmuszoną,j ak zawsze wspomina ile to krzywd w życiu doznała. Ileż razy próbowano ją przekonać do uśmiechu. Zamknięta w świecie swych kompleksów i uprzedzeń nie potrafi odnaleźć drogi do drugiego człowieka.Człowieka , za którym tęskni bardzo.Jestem o tym przekonana. Dowód? Najlepszym dowodem jest to , że zawsze gdy...