"1Q84" to powieść przepełniona odważnymi tematami, prostolinijnie podchodząca do wątków uznawanych za tabu, delikatna i intensywna zarazem. Po raz kolejny dochodzę do wniosku, że w powieściach tego autora jest coś, co można by nazwać "pomieszaniem zmysłów". Elementy metafizyczne, nierealne sprytnie przeplatane są ze znaną nam rzeczywistością tak, że granica niekiedy jest mocno rozmyta lub zupełnie niewidoczna. Może wynika to z faktu, że bohaterowie powieści przechodzą nad wszelkimi odstępstwami od normy do porządku dziennego?
Mimo opisów erotycznych, powieść nie jest wulgarna. Daleko jej od wszelkiej ordynarności. Jest raczej ludzka i odważna. Czasami zaskakująca. Jej treść może wydawać się banalna, przynajmniej z początku, jednak według mnie istotą tej książki nie jest przekaz, a forma. Nie liczy się już tutaj to co dokładnie jest napisane, ale jak zostało napisane. Cała otoczka fabuły to istny majstersztyk. Ale czego innego wymagać od tego wybitnego japońskiego pisarza? Naprawdę żałuję, że Chińczyk odebrał mu w tym roku Nobla. Może za rok?

"1Q84" to powieść przepełniona odważnymi tematami, prostolinijnie podchodząca do wątków uznawanych za tabu, delikatna i intensywna zarazem. Po raz kolejny dochodzę do wniosku, że w powieściach tego autora jest coś, co można by nazwać "pomieszaniem zmysłów". Elementy metafizyczne, nierealne sprytnie przeplatane są ze znaną nam rzeczywistością tak, że granica niekiedy jest...