Jeśli mam być szczera, to książka w fantastyczny sposób wyważa postacie Marii i Elżbiety. Maria, niby pełna miłosierdzia, miłości i współczucia, przez większość swych rządów paląca na stosie biednych ludzi, którzy "śmieli" odwrócić głowę w złym momencie nabożeństwa, natomiast Elżbieta, bezwstydnie flirtująca z każdym napotkanym osobnikiem, zachowująca się niekiedy niczym rozkapryszone dziecko, jednak zamierzająca wprowadzić jako taką tolerancję religijną. Wszystko ma swoje plusy i minusy, jednak cała historia z perspektywy hermafrodytycznej istoty, w dodatku świetnie wykształconej i jakże innej w swoim podejściu do życia od ówczesnych obywateli angielskich, nabiera nowego znaczenia. Postać Hanny zbudowana ze strzępów lęków, egzotyki, praktycznego podejścia do życia i sprytu, przy jednocześnie kobiecej delikatności, snuje opowieść barwną, taką w której można się zatopić. Przyznam, że trochę zaskoczyła mnie jej zmiana już na samym końcu, nie zmieniło to jednak mojego zachwytu nad całością książki. Polecam!

Jeśli mam być szczera, to książka w fantastyczny sposób wyważa postacie Marii i Elżbiety. Maria, niby pełna miłosierdzia, miłości i współczucia, przez większość swych rządów paląca na stosie biednych ludzi, którzy "śmieli" odwrócić głowę w złym momencie nabożeństwa, natomiast Elżbieta, bezwstydnie flirtująca z każdym napotkanym osobnikiem, zachowująca się niekiedy niczym...