Nadzieja jest pożywką dla przyszłych ciosów.

Nadzieja jest pożywką dla przyszłych ciosów.

Czuję się zagubiony w kniei słów i obrazów, bezradny wobec nich, znudzony samą czynnością tkania prozy. Nie lubię papieru, pióra, przepisywania na maszynie. Robię to wszystko gwałcąc sam siebie i psując piękno zamyślonej opowieści, którą lubię tak długo, póki jest marzeniem. W końcu trzeba ją jakoś przelać na papier, więcej czy mniej udolnie, nadać zmysłowi kształt materialny, ale nigdy nie będzie ta opowieść pysznić się urodą i siłą, którą miała, póki snuła się po głowie. Realizacja jest rezygnacją. Jest też skutkiem doświadczenia, które przekonało, że na odsuwaniu zamysłu niewiele się zyska, osłabi się tylko pierwotny impuls, zatrze się sam zamysł albo wzbogaci o elementy nowe, podpowiedziane przez toczącą się rzeczywistość, jednak sprzeczne z tym, czym miało być opowiadanie.

Czuję się zagubiony w kniei słów i obrazów, bezradny wobec nich, znudzony samą czynnością tkania prozy. Nie lubię papieru, pióra, przepisywa...

Często rzeczy wyglądają dopiero wtedy tragicznie, gdy staramy się je zaklasyfikować. Kiedy uparcie wracamy do swojego przeżycia, ażeby je jakoś określić. Jakbyśmy się bali, że nasza wrażliwość jest zbyt mała i przez to nie umiemy nawet ocenić rozmiaru własnej klęski.

Często rzeczy wyglądają dopiero wtedy tragicznie, gdy staramy się je zaklasyfikować. Kiedy uparcie wracamy do swojego przeżycia, ażeby je ja...