Mam niezły problem z oceną tej książki. Nie wiem czy oceniać ją przez pryzmat historii, czy tego w jaki sposób została ona przedstawiona...

"Sonatę dla Miriam" kupiłam ze zwykłej ciekawości, skuszona historią o niespełnionej miłości i muzyką w tle... jakie więc było moje zaskoczenie, gdy dotarło do mnie, że Miriam to nie owa ukochana, a córka głównego bohatera i że o muzyce za dużo tam nie przeczytam. Niespełniona miłość się znalazła, ale niestety nie taka, o jaką mi chodziło...

Nie przepadam za książkami z wątkiem historycznym, więc czytało mi się ją naprawdę ciężko. Trwało to chyba ze 3 tygodnie, co u mnie jest rzeczą nie do pomyślenia!

Książka melancholijna, bardzo melancholijna... Bardziej melancholijnej chyba na oczy nie widziałam. Opisy są zabójcze, ale niestety nie w tym dobrym znaczeniu tego słowa - są strasznie długie, czasem gubiłam się i nie wiedziałam już czy czytam opis otoczenia, czy historię obrazu na ścianie...
Jest też sprawa retrospekcji. Totalne zawirowania czasowe, do końca miałam problem z odgadnięciem kiedy jest kiedy i które dzisiaj to dzisiaj a nie wczoraj. Zaplątane jak to zdanie.
Dobrze czytało mi się jedynie myśli Cecylii, ale zupełnie nie mogłam jej zrozumieć. Nie rozumiem tez zakończenia. Powiedzieć, że jest "niedopowiedziane" to istne niedopowiedzenie.

5/10 gwiazdek, więcej ani jednej. Przykro mi to stwierdzić, ale będzie leżeć na półce zapomniana już chyba do końca swych stron. Nie mam zamiaru więcej do niej wracać.

Mam niezły problem z oceną tej książki. Nie wiem czy oceniać ją przez pryzmat historii, czy tego w jaki sposób została ona przedstawiona...

"Sonatę dla Miriam" kupiłam ze zwykłej ciekawości, skuszona historią o niespełnionej miłości i muzyką w tle... jakie więc było moje zaskoczenie, gdy dotarło do mnie, że Miriam to nie owa ukochana, a córka głównego bohatera i że o...