Mam niezły problem z oceną tej książki. Nie wiem czy oceniać ją przez pryzmat historii, czy tego w jaki sposób została ona przedstawiona...

"Sonatę dla Miriam" kupiłam ze zwykłej ciekawości, skuszona historią o niespełnionej miłości i muzyką w tle... jakie więc było moje zaskoczenie, gdy dotarło do mnie, że Miriam to nie owa ukochana, a córka głównego bohatera i że o muzyce za dużo tam nie przeczytam. Niespełniona miłość się znalazła, ale niestety nie taka, o jaką mi chodziło...

Nie przepadam za książkami z wątkiem historycznym, więc czytało mi się ją naprawdę ciężko. Trwało to chyba ze 3 tygodnie, co u mnie jest rzeczą nie do pomyślenia!

Książka melancholijna, bardzo melancholijna... Bardziej melancholijnej chyba na oczy nie widziałam. Opisy są zabójcze, ale niestety nie w tym dobrym znaczeniu tego słowa - są strasznie długie, czasem gubiłam się i nie wiedziałam już czy czytam opis otoczenia, czy historię obrazu na ścianie...
Jest też sprawa retrospekcji. Totalne zawirowania czasowe, do końca miałam problem z odgadnięciem kiedy jest kiedy i które dzisiaj to dzisiaj a nie wczoraj. Zaplątane jak to zdanie.
Dobrze czytało mi się jedynie myśli Cecylii, ale zupełnie nie mogłam jej zrozumieć. Nie rozumiem tez zakończenia. Powiedzieć, że jest "niedopowiedziane" to istne niedopowiedzenie.

5/10 gwiazdek, więcej ani jednej. Przykro mi to stwierdzić, ale będzie leżeć na półce zapomniana już chyba do końca swych stron. Nie mam zamiaru więcej do niej wracać.

Mam niezły problem z oceną tej książki. Nie wiem czy oceniać ją przez pryzmat historii, czy tego w jaki sposób została ona przedstawiona...

"Sonatę dla Miriam" kupiłam ze zwykłej ciekawości, skuszona historią o niespełnionej miłości i muzyką w tle... jakie więc było moje zaskoczenie, gdy dotarło do mnie, że Miriam to nie owa ukochana, a córka głównego bohatera i że o...

Powieść o rzeczach ważnych: o stracie, żałobie i o powracaniu do życia. Nierówna, ale interesująca.

Powieść o rzeczach ważnych: o stracie, żałobie i o powracaniu do życia. Nierówna, ale interesująca.

Przejmująca opowieść o stracie bliskich, żałobie, poszukiwaniu własnej tożsamości, o czasie bezpowrotnie utraconym. Szwedzka autorka osadziła akcję swojej książki m.in. w Krakowie współczesnym i przedwojennym, aby pokazać losy rodziny głównego bohatera, jego żydowskie korzenie. Jeśli miałabym porównać styl tej powieści, to przychodzi mi na myśl styl M. Nurowskiej.
Książka odpowiednia na listopadową zadumę.

Przejmująca opowieść o stracie bliskich, żałobie, poszukiwaniu własnej tożsamości, o czasie bezpowrotnie utraconym. Szwedzka autorka osadziła akcję swojej książki m.in. w Krakowie współczesnym i przedwojennym, aby pokazać losy rodziny głównego bohatera, jego żydowskie korzenie. Jeśli miałabym porównać styl tej powieści, to przychodzi mi na myśl styl M. Nurowskiej.
Książka...

Bardzo dobrze się czyta choć książka w niektórych momentach trudna do zrozumienia.Musiałabym zgłębic ją drugi raz aby pojąc do końca ....a może tak ma być, może taki był cel autora? Dlaczego Cecylia kazała wybierać między sobą awłasną córką ? Czy ją kiedyś poznała? Czy Adam został z Cecylią czy rzeczywiście osiadł w Krakowie, w domu, w którym przyszedł na świat? W trakcie czytania pojawia się wiele pytań, zagadek ....nie do końca wytłumaczonych.Pasjonująca, przejmująca , napisana pięknie , polecam !

Bardzo dobrze się czyta choć książka w niektórych momentach trudna do zrozumienia.Musiałabym zgłębic ją drugi raz aby pojąc do końca ....a może tak ma być, może taki był cel autora? Dlaczego Cecylia kazała wybierać między sobą awłasną córką ? Czy ją kiedyś poznała? Czy Adam został z Cecylią czy rzeczywiście osiadł w Krakowie, w domu, w którym przyszedł na świat? W trakcie...

Powieść sentymentalno-psychologiczna o stracie najbliższych osób, o pokonywaniu żalu i poszukiwaniu korzeni tożsamości. A także o utracie muzyki i jej odzyskiwaniu.

Główny bohater, Adam Anker jest muzykiem urodzonym w Krakowie.
Od lat mieszkał w Nowej Zelandii z córką Mimi, którą sam wychowywał.
Jej nagła śmierć jest dla niego strasznym, ogłuszającym ciosem.
Odtąd, życie nie jest już takie samo.
Pewnego dnia, dzięki inspiracji córki - powtarzanej jak refren- " Wyjdż, tato. Rozerwij się. Jest sobota!", trafia niespodziewanie na ślad swojej przeszłości. W poszukiwaniu rodzinnego rodowodu, wyrusza w daleką podróż do Krakowa na ważne spotkania decydujące o dalszym życiu.

-" Jestem w Krakowie, pomyślałem. Wreszcie tu jestem...gdzie wszystko się zaczęło".

Wspomnienia z przeszłości prowadzą jak pomost, w przyszłość.

Niezrozumiały jest dla mnie wątek miłosny z Cecylią, konkretnie przymus wyboru - który narzuciła Adamowi- albo ona, albo ich córeczka.
Rzecz owiana tajemnicą nie do odczytania!

Krajobraz fabuły rozświetlają polskie akcenty związane z Krakowem.
Z przyjemnością odnotowałam kilka. Nawiasem mówiąc, szwedzka pisarka była w Krakowie, gdzie zbierała materiały do konstrukcji książki.
Polskiego czytelnika cieszy i wzrusza jej zainteresowanie Krakowem i polskością.

Narrator Adam, wyznaje:

-" Chociaż przyjaciół tu niewielu, mam poczucie przynależności".
Smakował Kraków, spacerując po jego ulicach:

-" Patrzyłem, chłonąłem to wszystko i Kraków ożywał przed moimi oczyma".

Przeżywając europejską wiosnę, czuł: " Zachwyt nowym życiem po długiej zimowej śmierci".

Na Starym Mieście, pił kawę z przyjacielem:

-" W środku było ciepło i przytulnie, i pachniało świeżo upieczonymi ciastkami i kawą...wnętrze sprawiało wrażenie ponadczasowej środkowoeuropejskiej kawiarni".

Doświadczony dojmującym bólem, wychowany przez matkę w milczeniu, muzyk Adam zrozumiał, co jest w życiu najistotniejsze. Że wszystko, co się zdarza, trzeba dżwigać rozmawiając z sobą.
Szczęśliwie, po wielu latach odnalazł się i spotkał prawdziwych przyjaciół.

Niełatwa ani lekka to powieść, ale ważna! Coś na kształt psychologii głębi. Polecam na odpowiedni czas. Mnie osobiście pociągnęła za trzecim razem, zupełnie jakbym do niej dorosła.:-))

Powieść sentymentalno-psychologiczna o stracie najbliższych osób, o pokonywaniu żalu i poszukiwaniu korzeni tożsamości. A także o utracie muzyki i jej odzyskiwaniu.

Główny bohater, Adam Anker jest muzykiem urodzonym w Krakowie.
Od lat mieszkał w Nowej Zelandii z córką Mimi, którą sam wychowywał.
Jej nagła śmierć jest dla niego strasznym, ogłuszającym ciosem.
Odtąd, życie...

trzymająca w napięciu opowieść. Wiele ciekawych sformułowań odnoszących sie do mojego życia.

trzymająca w napięciu opowieść. Wiele ciekawych sformułowań odnoszących sie do mojego życia.

Nuda, nie dobrnęłam do końca.

Nuda, nie dobrnęłam do końca.

myślę, że ta książka coś w sobie ma. jednak może to nie jest ta chwila, ten czas. może jak dorosnę. ha.

myślę, że ta książka coś w sobie ma. jednak może to nie jest ta chwila, ten czas. może jak dorosnę. ha.

Dziwna ta książka...
Nostalgiczna, momentami nudna, napisana specyficznym językiem i w specyficzny sposób.
Rozumiem zarówno tych, którzy nie są w stanie doczytać jej do końca, jak i tych, którzy się nią zachwycają.

Dziwna ta książka...
Nostalgiczna, momentami nudna, napisana specyficznym językiem i w specyficzny sposób.
Rozumiem zarówno tych, którzy nie są w stanie doczytać jej do końca, jak i tych, którzy się nią zachwycają.

Na początku jest nudna, głównie monologi, mało akcji, później trochę się rozkręca. Plus taki, że nie jest to cukierkowa opowieść o uczuciach, pokazuje ciekawe problemy, nawiązuje do wydarzeń historycznych. Polecam, chociażby z czystej ciekawości.

Na początku jest nudna, głównie monologi, mało akcji, później trochę się rozkręca. Plus taki, że nie jest to cukierkowa opowieść o uczuciach, pokazuje ciekawe problemy, nawiązuje do wydarzeń historycznych. Polecam, chociażby z czystej ciekawości.